Έχω αναδιαπραγματευτεί άσχημα…

Σύντροφε δε νιώθω και πολύ καλά τελευταία. Έχω μια αναδιαπραγματοσούρα που με πάει αίμα εσχάτως σε βαθμό κακουργηματικό και βάλε. Η γυναίκα μου λέει ότι με πειράξανε κάτι σαρδέλες που έφαγα προχθές και το μάτι τους ήτανε θολό σαν τη γυαλούμπα του Πάγκαλου όταν σκύβει πάνω από την αστακομακαρονάδα που αχνίζει καυτή και ζόρικη, αλλά όχι τόσο ώστε να μπορέσει να της αντισταθεί ο λιγούρης, ο ευρωλιγούρης, ο κανάγιας. Όμως σύντροφε διακοπεύοντα στα εξωτικά Πατήσια με τις απέραντες τις αμμουδιές και τα γαλαζοπράσινα νερά, μάλλον τζάμπα το κατηγόρησε η μανδάμ το δύστυχο το θαλασσινό το αθώον δια τας εντερικάς ημών ανωμαλίας και τα λοιπά έντονα συμπτώματα ναυτίας που με καταβάλλουν ανελεήτως τα μπαγάσικα. Αθώα η σαρδέλα σύντροφε…

Εν μέσω θέρους αδελφέ μπιφτεκοστερημένε τα γερόντια κλατάρουνε άσχημα. Ιδρώνουνε, ξεϊδρώνουνε και αρπάζουνε και πούντες. Κι άμα κάνουνε και πυρετό είναι βουρ για το νοσοκομείο. Έτσι την πάτησε και ο μπάρμπα Γιώργος που λες αδελφέ Πρετεντερόπληκτε και πήγε σούμπιτος δια την αναρρωτικήν την κλίνη μπας και τη σκαπουλάρει τη λοίμωξη του κάτω – λέει – αναπνευστικού. Ωραίες διακοπές θα περάσουμε είπαμε μιας και θα δούμε και άλλα μέρη. Κάθε χρόνο το καλοκαίρι Πατήσια – Πατήσια, ωραία δε λέω, αλλά καλό θα ήτο να επισκεφθούμε και κανένα νέο μέρος να αλλάξει εικόνα και το καταταλαιπωρημένο ημών όμμα το βαριεστημένο.
Τελικώς καταλήξαμε Γουδή, που κι εκεί οι θάλασσες είναι περίπου ίδιες με τα Πατήσια και δεν άξιζε τον κόπο η ταλαιπωρία. Σαν να φύγεις από Πάρο και να πας Μύκονο ένα πράγμα. Άσπρα σπίτια, μπλε παράθυρα και ανεμόμυλος στο λιμάνι. Φωτοτυπία και ξεπατικούρα, χωρίς Κούγια και Καίσαρη στα στενά να περιφέρονται για μια φωτό της προκοπής στο ΟΚ (Επεξηγηματικά: «Όλοι Καραγκιόζηδες» για να μην έχομε αυταπάτες ότι πάνε Όλα Καλά σύντροφε).

Για να μη στα πολυλογώ αδελφέ μνημονιοθρεμμένε, μόλις βρήκε κρεβατούμπα ο ασθενής ο Έλλην, καθόσον ο Άγγλος ο ασθενής περνάει ζάχαρη όπως πιστοποιήθηκε δεόντως από την εξόχως καλλιτεχνικήν προβολήν του βρετανικού συστήματος υγείας από την τελετή έναρξης των Αγγλικών πλέον – κατά τον αρτίως κατηρτισμένο ιστορικώς Ζαγκ Wrong (κλεμμένο είναι σύντροφε, αλλά μου άρεσε και το ‘γραψα) – Ολυμπιακών Αγώνων, αρχίσανε οι αναδιαπραγματεύσεις. Τι θα πει «αναδιαπραγμάτευση» στο νοσοκομείο του Έλληνος; Απλά τα πράγματα σύντροφε. Θα πει, ότι θα καθίσεις με την προϊσταμένη αδελφή να συζητήσεις εκτενώς και εμπεριστατωμένως γιατί χρειάζεσαι εσύ περισσότερο από τον ασθενή του κάτω ορόφου που είναι στη Β΄ χειρουργική τη μία και μόνη ορφανή μαξιλαροθήκη. Βέβαια, αν η διαπραγματευτική σου ικανότητα είναι τέτοια ώστε να καταφέρεις και να αποσπάσεις την εθνοσωτηρία μία και μόνη μαξιλαροθήκη, έχεις αυτομάτως απεμπολήσει κάθε δικαίωμα δια λήψη χειροπετσετών, καθόσον και το αυτόν είδος τείνει προς εξαφάνισιν, γι’ αυτό καλό θα ήτο να έχεις θέσει εξαρχής προτεραιότητες. Τυχερός επίσης θα είσαι αν τα φάρμακα που παίρνεις υπάρχουν στην φαρμακαποθήκη του νοσηλευτικού ιδρύματος, διαφορετικά την έχεις πατήσει άσχημα, εξόν κι αν είναι εύκαιρη η θειά σου από το Αϊβαλί που ξέρει ζόρικο ξεμάτιασμα και ματζούνια επιπέδου NOVARTIS. Προς ενημέρωσιν των υγειών συντρόφων που έχουν καιρό να επισκεφθούν δημόσιο θεραπευτήριο, μην υποπέσετε στο ολέθριο σφάλμα της αναζητήσεως φαρμακευτικής γάζας, καθόσον θα σας πάρουν στο ψιλό άπαντες και σύμπαν το νοσηλευτικό και λοιπό ιατρικό προσωπικό. Ας έχεις μαζί σου σύντροφε μια εφημερίδα κυριακάτική κατά προτίμησιν για να σου φτουρήσει και προς Θεού, όχι Αυριανή, Βραδυνή και Ελεύθερη Ώρα γιατί ξεβάφουν άσχημα. Θα την κάνεις τη δουλειά σου τοιουτοτρόπως, καθότι τα πρωτοσέλιδα είναι άκρως αιμοστατικά, μιας και η ανάγνωσίν των αρκεί για να σου κοπεί το αίμα με τη μία, μη σου πω και διαπαντός. Μέθοδος δοκιμασμένη και καρατσεκαρισμένη ιατρικώς και μικροβιολογικώς.

Το κακό με τα νοσοκομεία σύντροφε χαπακωμένε και σουβλακοστερημένε πάλαι ποτέ χαχόλε οπαδέ του Κίμωνα του Κουλούρη, είναι ότι έχουνε μέσα στα δωμάτια απαραιτήτως αποβλακωμενομηχανές, ήτοι και ελληνιστί televisions και με το συμπάθειο κιόλας για την έκφραση και αν σηκώνει ban η χρήση του όρου, το δέχομαι αδιαμαρτυρήτως. Έτσι λοιπόν και πάνω ακριβώς από την κλίνη την αναρρωτική του ασθενούς του μπάρμπα – Γιώργου του ταλαίπωρου, παίζει επί 18ώρου και πλέον ανελέητα το μέσο της ενημέρωσης (πετάω πού και πού κανένα χωρατό για να ελαφρύνω το βαρύ κι ασήκωτο το κλίμα) σε σημείο που μετά την παρέλευση του τριημέρου στην έκθεσή σου στο μέσο, να είσαι ένα σκαλί μετά από αυτό που η επιστήμη ορίζει «τυπικό δείγμα ζόμπι». Κλασική μεταζομπιακή κατάσταση, κατά την οποία ο ευρισκόμενος εις την αυτήν εγκεφαλικήν θολούρα να νομίζει ότι ο Φώτης ο Κουβέλης είναι αριστερός βαρβάτος, ο Βαγγέλης ο Βενιζέλος επαναστάτης σοσιαλιστής και ο Αντώνιος ο Σαμαράς, μέγας αναδιαπραγματευτής. Ταμάμ… (Μου ‘χει μείνει από τη Σιλά. Μεγάλη ανακατώστρα η τύπισσα και με την ευκαιρία να σας ενημερώσω ότι όλοι οι Τούρκοι έχουν μερτσεντέ και μονοκατοικίες 200 τ.μ. μίνιμουμ).

Τη στιγμή λοιπόν που έσκιζα με χειρουργική ακρίβεια τη σελίδα με τα κοινωνικά για να σκουπίσω την τσίμπλα από το καταπονημένο όμμα του ασθενούς (προσεκτικά και από την πίσω μεριά, μην πέσει το μάτι του κακομοίρη στις κηδείες και του ΄ρθει ο ταμπλάς πριν της ώρας του, του δόλιου…) διαβάζω στο έντυπο ότι ο εθνοπατήρ ημών πρόεδρος και διευθύνων σύμβουλος της Πειραιώς θα αγοράσει – λέει – το υγιές τμήμα της ΑΤΕ. Σοκαρίστηκα ο αιφνιδιασθείς αναγνώστης σύντροφε. Δεν είχα ιδέα ότι η ΑΤΕ είχε και υγιές τμήμα. Μπράβο είπα μέσα μου, καλές δουλειές στον πρόεδρο με τα ικανά κεφαλαιακά διαθέσιμα και τα περίπου ισόποσα προσωπικά και λοιπά οικογενειακά δάνεια που έχει λάβει από το δικό του το μαγαζί το κιμπάρικο (αλήθεια τι κάνει ο Λαυρέντης, όχι ο Μαχαιρίτσας, ο άλλος;), όμως καπάκι με χάλασε το επόμενο διευκρινιστικό μονόστηλο, που έλεγε ότι το ρημάδι το υγιές τμήμα της ΑΤΕ, πάει σετ με περίπου 7 δις ευρώ τρύπα μαύρη και άραχλη, καθόσον τόση είναι η διαφορά του ενεργητικού (που ειρήσθω εν παρόδω είναι το καλό το πράγμα Ευάγγελε, πρώην Υπ. Οικ.) από το παθητικό (αυτό είμαι σίγουρος ότι το έχεις πιάσει αμέσως και δε θα μπω στον κόπο να σου πω ότι είναι το κακό).

Και επειδή υποπτεύομαι με υποψία σοβαρή αδελφέ αγωνιούντα εν αναμονή της ανακεφαλαιοποίησης των τραπεζών ότι τα 7 δις γιούρος πάλι εμείς θα τα πληρώσουμε, μήπως να κόβαμε από κει 500 ρημάδια ψωρογιούρος να πάρει γάζες και χειροπετσέτες το νοσοκομείο που νοσηλεύεται ο κακομοίρης ο μπαρμπα – Γιώργος, μη και κολλήσει κανέναν πυρετό κίτρινο, καθώς μία το μέσο όλη μέρα μπούρου – μπούρου, μία τα επιθέματα από τις φυλλάδες, έναν κιτρινισμό θα του επιφέρουν, στα σίγουρα. Όπως και να ‘χει σύντροφε, μ’ όλα αυτά που ζω…

…έχω αναδιαπραγματευτεί άσχημα…

Όσα λεφτά κι αν δώσουν οι Βρετανοί, δε θα γίνουν ποτέ Ελλάδα

Όσα λεφτά κι αν δώσουν οι Βρετανοί, δε θα γίνουν ποτέ Ελλάδα



Η τελετή έναρξης των Ολυμπιακών του Λονδίνου έδειξε … το μεγαλείο του Ελληνικού Πολιτισμού

Τελικά, κάθε χώρα έχει και τον πολιτισμό που της αξίζει. Και οι Βρετανοί έχουν το δικό τους πολιτισμό, αυτόν… που τους αξίζει.

Δε γινόμαστε δηκτικοί, δεν κοροϊδεύουμε κανέναν, ούτε πουλάμε πατριωτισμό και εθνικοφροσύνη, αλλά η Τελετή Έναρξης των Ολυμπιακών Αγώνων που είδαμε από το Λονδίνο, και που είδαν πάνω από ένα δις κόσμος σε όλο τον πλανήτη, μοιάζει με κακόγουστη γιορτούλα μπροστά στο ελληνικό πανηγύρι του 2004. Μπροστά στο μεγαλείο και την έξαρση του πολιτισμού, όχι μόνο του ελληνικού αλλά του πανανθρώπινου που δε χωρά σε σύνορα και δε μπαίνει σε καλούπια.

Είχαμε την ελπίδα ότι η Βρετανία θα μπορούσε να αγγίξει έστω και στο 1% το υπερθέαμα που είδαμε πριν 8 χρόνια ή τουλάχιστον το κινεζικό θέαμα, την έξαρση του τεράστιου κινεζικού πολιτισμού. Όταν όμως ,μάθαμε ότι την τελετή έναρξης θα αναλάμβανε ένας σκηνοθέτης χολυγουντιανών ταινιών με ολίγη αγγλική… πινελιά, όπως ο Ντάνι Μπόιλ, τελικά δεν περιμέναμε και πολλά περισσότερα.

Το είδαμε στο βρετανικό πανηγύρι που περισσότερο θύμιζε Γιουροβίζιον;

1. Καταλάβαμε γιατί οι Βρετανοί είναι τόσο στρυφνοί όπως είναι. Και δε φταίει που βρέχει συνέχεια. Φταίει που δεν έχουν πολιτισμό, ρίζες που να στηρίζουν το κράτος τους, να δίνουν ταυτότητα στους πολίτες του. Δεν έχουν αυτή τη λάμψη του παρελθόντος, την επίκληση του προγόνου και των κατορθωμάτων του, τον φωτεινό ήλιο ενός πολιτισμού που έλαμψε σε όλο τον κόσμο. Δυστυχώς γι’ αυτούς οι Βρετανοί δεν είναι Αιγύπτιοι, Κινέζοι και φυσικά δεν είναι Έλληνες.

2. Καταλάβαμε γιατί δε μας επιστρέφουν τα Μάρμαρα του Παρθενώνα. Γιατί αν το κάνουν θα πρέπει να επιστρέψουν και τα υπόλοιπα κλεμμένα από όλους τους πολιτισμούς του κόσμου. Και με τι θα γεμίσουν τα Μουσεία τους; Με τα… στριγκάκια του Ελτον Τζον ή τα εσώρουχα της Βικτώρια Μπέκαμπ που φορά και ο Ντέϊβιντ; Και προσοχή, δεν είμαστε ρατσιστές, αυτά παρουσίασαν οι άνθρωποι ως πολιτισμό.

3. Στην Αθήνα, όχι μόνο οι Έλληνες, αλλά δισεκατομμύρια άνθρωποι σε όλο τον κόσμο είδαν να στήνεται μια γιορτή από μια μικρούλα χώρα με τεράστιο πολιτισμό. Επομένως, το πεδίο της δόξης ήταν λαμπρό. Δε χρειάζονταν λέιζερ, φωτορυθμικά ή άλλα χολυγουντιανής έμπνευσης κόλπα. Η Ελλάδα παρουσίασε τον πολιτισμό της, από την αρχαιότητα μέχρι σήμερα. Και μπορεί να μην είμαστε περήφανοι για τα σημερινά πολιτιστικά επιτεύγματα, αλλά τουλάχιστον έχουμε πίσω μας έναν πολιτισμό ανυπέρβλητο.

4. Στην Αθήνα όλος ο πλανήτης είδε να περνά από μπροστά του η ιστορία του κόσμου. Εννοιες όπως ειρήνη, φιλοσοφία, μαθηματικά, σοφιστές, ολυμπισμός, αθλητισμός είναι ελληνικές κι έγιναν παγκόσμιες. Αυτά είδε όλος ο κόσμος.

5. Στο Λονδίνο ο… πολιτισμός που παρήλασε ήταν ο μίστερ Μπιν, ο Τζέιμς Μποντ, η Βασίλισσα Ελισάβετ, ο Πίτερ Παν, η Μαίρη Πόπινς, ο Ντέιβιντ Μπάουι , το σύστημα υγείας της Αγγλίας, ένα… μίνι κούπερ, ο Ερικ Κλάπτον, οι Ρόλινγκ Στόουνς, οι Μπιτλς, κάτι πρόβατα που έβοσκαν στη βρετανική ύπαιθρο. Δηλαδή από το αρχαίο κάλλος της Ελλάδας, και τον εντυπωσιακό κινεζικό πολιτισμό, φτάσαμε να αναγάγουμε σε παγκόσμιο πολιτιστικό πρότυπο τον… Ντέιβιντ Μπέκαμπ που ήρθε με ταχύπλοο για να ανάψει την ολυμπιακή φλόγα.

6. Όλα τα παραπάνω τα είδαμε γιατί ακριβώς η Βρετανία δεν έχει πολιτισμό. Τι να παρουσίαζε δηλαδή; Τις αποικίες της που κρατούσε επί αιώνες με αίμα; Ή το αποτυχημένο πολυπολιτισμικό μοντέλο που προσπαθούν να περάσουν οι Βρετανοί αλλά στο βάθος είναι πιο ρατσιστές και πιο εθνικιστές από όλους τους υπόλοιπους; Τι να παρουσιάσει; Τα μουσεία που είναι γεμάτα με κλεμμένους θησαυρούς άλλων λαών. Και κυρίως της Ελλάδας; Ο Λόρδος Ελγιν κάτι θα ξέρει καλύτερα. Οι κακόμοιροι οι Βρετανοί το μόνο που έχουν να παρουσιάσουν είναι 100 άντε 200 χρόνια πολιτισμού, δηλαδή τίποτε. Μόνο λίγος Σέξπιρ του έχει μείνει αλλά πόσο να αντέξει κι αυτός το βάρος της… μεγάλης βρετανικής αυτοκρατορίας;

7. Η σύγκριση επίσης δείχνει και κάτι άλλο πιο ουσιαστικό. Ότι έχουμε να κάνουμε με τη μεγάλη ήττα του mega καπιταλισμού, του δυτικού μοντέλου ζωής όπως το ζουν οι Αγγλοσάξονες, μπροστά στο μεγαλείο και το πνεύμα ενός πραγματικού πολιτισμού που ακόμη και σήμερα είναι η βάση για ότι καλό δημιουργείται.

Σε καμιά περίπτωση όλα όσα γράψαμε και θα μπορούσαμε να γράφουμε για ώρες, δεν μπορούν να εκληφθούν απλά ως ένα εθνικιστικό παραλήρημα και ως μια προσπάθεια να ξεχάσουμε ότι η Ελλάδα τα τελευταία χρόνια δεν έχει να επιδείξει μεγάλα επιτεύγματα του πολιτισμού. Δυστυχώς, ο καπιταλιστικός τρόπος ζωής, η ευμάρεια του καναπέ, η έλλειψη παιδείας, το εκπαιδευτικό σύστημα που είναι υπό κατάρρευση και φυσικά η οικονομική κρίση δεν αφήνουν πολλά περιθώρια για να συνεχίσει η Ελλάδα μια παράδοση που ξεκινά από τα αρχαία χρόνια, φτάνει στα επιτεύγματα του Βυζαντινού Πολιτισμού και έρχεται μέχρι τις τελευταίες αναλαμπές με τους μεγάλους μας ποιητές, τον Ελύτη, τον Σεφέρη, τον Ρίτσο ή ακόμη τον Χατζηδάκη, τον Θεοδωράκη, τον Χατζηδάκι κ.λπ.

Αυτά, όμως, είναι μια άλλη ιστορία. Αυτό που έχει σήμερα σημασία είναι ότι η Τελετή Έναρξης στο Λονδίνο θα ξεχαστεί το πολύ σε 10-15 ημέρες. Η τελετή έναρξης στην Αθήνα θα μείνει για πάντα χαραγμένη στη μνήμη όλων μας. Διότι αν βγάλουμε κάποιες παραφωνίες δικές μας (Βίσση, Ρουβάς, κάτι ντατσούν με καρπούζια) αυτό που θα μείνει είναι η παρέλαση του ελληνικού πολιτισμού, του παγκόσμιου πολιτισμού.

Αυτό δεν εξαγοράζεται με κανένα δάνειο, κανένα Μνημόνιο, καμιά τρόικα. Το πολιτισμό κάθε χώρας κανείς δε μπορεί να τον οικειοποιηθεί. Όσα λεφτά κι αν δώσουν οι Βρετανοί, με τον Μπέκαμπ και τον 007, δε θα γίνουν ποτέ Ελλάδα.

Αριστερός Ψάλτης

Η καλύτερη τελετή έναρξης όλων των εποχών.

Η καλύτερη τελετή έναρξης όλων των εποχών.

Πολύ πετυχημένη ήταν η τελετή έναρξης των Ολυμπιακών Αγώνων του Λονδίνου, αφού έδειξε με τον καλύτερο τρόπο την παρακμή της Μεγάλης Βρετανίας και της ανθρωπότητας, σε αντίθεση με την τελετή έναρξης των Ολυμπιακών Αγώνων της Αθήνας που σε έκανε να πιστεύεις πως η Ελλάδα διαπρέπει ενώ ήταν ήδη με το ένα πόδι στον τάφο.

Ένα από τα ωραιότερα σημεία της τελετής έναρξης ήταν η Βιομηχανική Επανάσταση αλλά είδαμε μόνο τους δυστυχισμένους εργάτες και όχι τους χαρούμενους βιομήχανους που έκαναν την επανάσταση.

Οι σκηνές με τον χάλυβα ήταν συγκλονιστικές και ο σκηνοθέτης τις αφιέρωσε στους απεργούς της Χαλυβουργίας που -βλέποντάς την τελετή έναρξης- θα συνειδητοποίησαν πως ζουν στον 19ο αιώνα.

Πολύ ωραίες και αισιόδοξες ήταν και οι ατελείωτες σκηνές με το Σύστημα Υγείας της Μεγάλης Βρετανίας, αφού το νοσοκομείο είναι πια το μόνο μέρος που μπορεί να βρει λίγη γαλήνη ο σύγχρονος άνθρωπος. Πριν τα τινάξει.

Ευρηματικό ήταν το βίντεο με τον Τζέιμς Μποντ και την βασίλισσα Ελισάβετ που θα ήταν πολύ ταιριαστό ζευγάρι αν χρησιμοποιούσαν τον Σον Κόνερι που έχει την ίδια ηλικία με τη βασίλισσα, ώστε να μην βγαίνει η Ελισάβετ τεκνατζού.

Πάντως, πρέπει οι Βρετανοί να διατηρήσουν οπωσδήποτε τον θεσμό του βασιλιά γιατί, αν τον καταργήσουν, θα συνειδητοποιήσουν πως η Βρετανία δεν υπάρχει εδώ και δεκαετίες.

Στην τελετή έναρξης των Ολυμπιακών Αγώνων του Λονδίνου κυριάρχησε η ποπ και ροκ μουσική των βρετανικών συγκροτημάτων, που τα αποθεώσαμε όλοι αλλά, όταν μεγαλώσαμε λίγο, καταλάβαμε πως αυτή η μουσική ήταν εντελώς για τον πούτσο και δεν υπήρχε περίπτωση να ακούσουμε ποτέ αυτά τα ξενέρωτα κωλοτράγουδα αν δεν μας έκαναν πλύση εγκεφάλου από το πρωί μέχρι το βράδυ και δεν ήμασταν ξενομανείς επειδή ντρεπόμασταν που είμαστε Έλληνες ραγιάδες.

Μετά την παρέλαση των αθλητών, του Ντέιβιντ Μπέκαμ και διάφορων άλλων θλιβερών προσωπικοτήτων, η τελετή έναρξης τελείωσε με τον Πολ Μακ Κάρτνεϊ να τραγουδάει το «Hey Jude, είμαι 70 χρονών, κάνω μπότοξ και βάφω τα μαλλιά μου».
πιτσιρικος

Περι αποκρατικοποιήσεων ...

Το θέμα των αποκρατικοποιήσεων σηκώνει πολλή κουβέντα. Το θέμα της ΔΕΗ ακόμα περισσότερο. Γιατί άραγε κάνουμε όλη αυτή τη κουβέντα 2 χρόνια τώρα? Γιατί άραγε η τρόικα έχει σκυλιάσει και τόχει βάλει πάνω - πάνω στη μνημονιακή λίστα των υποχρεώσεων μας? Επιτρέψτε μου φίλοι μου να βάλω κάτω μερικά δεδομένα που νομίζω ότι όλοι συμφωνούμε:

1. Η απελευθέρωση της αγοράς ενέργειας, είναι υποχρέωσή μας 20 χρόνια τώρα. Υποχρέωση που είχαμε ψιλοαποφύγει να υλοποιήσουμε με διάφορους τρόπους κ εμπόδια μέχρι το μνημόνιο, όταν βρήκε την ευκαιρία η ΕΕ να το βάλει μέσα στους όρους δανεισμού, έστω και αν ήταν τελείως άσχετο θέμα με τα δημοσιονομικά μας.
2. Ένα από τα βασικά εμπόδια στην απελευθέρωση ήταν (κ είναι ακόμα) η χαμηλή τιμή του ρεύματος στο καταναλωτή, γεγονός που έκανε απαγορευτική την οποιαδήποτε προσπάθεια εισόδου εναλλακτών παρόχων. Ξέρω από πρώτο χέρι αρκετές μελέτες κ από Γάλλους κ από Γερμανούς, που έστειλαν ομάδες εργασίας να φτιάξουν επιχειρηματικά σχέδια για είσοδο στην Ελληνική αγορά ενέργειας και που τελικά έδειξαν ότι με αυτές τις τιμές δεν εβγαιναν. Κάποιοι που το πρασπάθησαν, ΕΣΤΩ κ με μηδενικές επενδύσεις, του στυλ "αγοράζω χοντρική ρεύμα από Βουλγαρία κ το πουλάω λιανική στην Ελλάδα", ακόμα και αυτοί δεν βγήκαν.
3. Η ΔΕΗ ήταν κερδοφόρα. Είναι επίσης ένα πολύ ισχυρός παίκτης, έχοντας πολλές μονάδες παραγωγής με μικρό κόστος.

Έχοντας αυτά σα δεδομένα, εκτιμώ ότι:
1. Οι αυξήσεις της τιμής του ρεύματος δεν ήταν τυχαίες. Έγιναν προκειμένου να υπάρχει περιθώριο κέρδους στους τυχόν εναλλακτούς που θα επιθυμούσαν να μπουν στην αγορά.
2. Η απαξίωση της ΔΕΗ επίσης δεν ήταν τυχαία. ΈΠΡΕΠΕ να ΜΗΝ βγάζει κέρδη, έτσι ώστε να υπάρχει η δικαιολόγία στη κοινή γνώμη. Έστω κ τεχνητά: Αυτή τη στιγμή με το χαράτσι μέσω των λογαριασμών, που μεγάλο μέρος των Ελλήνων δεν μπορεί να πληρώσει, συμβαίνει το εξής τραγελαφικό: Αν κάποιος έχει να πληρώσει λογαριασμό 300€, εκ των οποίων τα 100€ είναι το χαράτσι, και πληρώσει 200€ έναντι, τότε το Υπουργείο Οικονομικών παίρνει τα 100 και αφήνει στη ΔΕΗ τα υπόλοιπα. Τρελλό, φεσώνουν τη ΔΕΗ επί τούτου.
3. Το να βγάλουμε το Φωτόπουλο στη σέντρα, επίσης δεν ήταν τυχαίο - στην ίδια γραμμούλα ήταν. "Θα βγάλω το λαμόγιο στη σέντρα, και στη συνέχεια θα παρουσιάσω σα λύση την ιδιωτικοποίηση" ήταν το σχέδιο, και μάλλον πέτυχε. (προφανώς η λύση στο "πρόβλημα Φωτόπουλος" δεν μπορεί να ειναι "πουλάω τη ΔΕΗ", αλλά άντε να το εξηγήσεις αυτό στη μάνα μου που πια όταν βλέπει Φωτόπουλο βγάζει σπυράκια).
4. Στην ουσία, είχαμε (και έχουμε ακόμα) μια αγελάδα που έβγαζε τόνους γάλα, πρώτα λοιπόν την εμφανίζουμε σαν άρρωστη και στη συνέχεια με ανακούφιση τη "ξεφορτωνόμαστε" στους βλάκες επενδυτές (που εδώ και χρόνια έχουν σκυλιάσει να την αγοράσουν).

Σε αυτό λοιπόν το πλαίσιο, αλλά και επειδή είναι "πολλά τα λεφτά Άρη" και πιθανολογώ ότι ετοιμάζεται πάρτυ σε διάφορα μέτωπα, συμφωνώ απόλυτα με το Τσίπρα.

ΝΑΙ! Πρέπει οι κυβερνήτες να φοβούνται να βάλουν την υπογραφή τους!
ΝΑΙ! Τα λαμόγια που ετοιμάζονται να πάρουν μπιρ παρά ελληνική κρατική περιουσία, πρέπει να το σκεφτούν διπλά πριν το κάνουν!
ΝΑΙ! Πρέπει να υπάρχει έλεγχος! (ας μη ξεχνάμε ότι έκαναν τα πάντα για να μην υπάρχει αντιπολίτευση, τυχαίο?)

Δεν βλέπω πώς μπορεί κανείς να διαφωνήσει στα παραπάνω. Όποιες αποκρατικοποιήσεις - ιδιωτικοποιήσεις - πωλήσεις δημόσιας περιουσίας πρέπει να γίνουν, ας γίνουν. Αλλά, με διάφανες διαδικασίες, με σωστές αποτιμήσεις, με απόλυτα νόμιμο τρόπο, χωρίς εκπτώσεις σε κανένα από αυτά και ΜΕ ΕΛΕΓΧΟ.




soupermouse-capital.gr

I love Yiannis

Ξεκίνησαν χτες οι εγγραφές στην Παναθηναϊκή Συμμαχία -που σκοπό έχει τη σωτηρία του Παναθηναϊκού- και ήδη έχει συγκεντρωθεί πάνω από 1 εκατομμύριο ευρώ, οπότε μάλλον θα περισσέψουν χρήματα, ώστε, εκτός από τον Παναθηναϊκό, να σωθεί και η χώρα.



Τώρα βέβαια, δεν αποκλείεται οι φίλαθλοι του Παναθηναϊκού να μην έχουν δώσει ούτε 1 ευρώ αλλά να ανακοινώνεται πως συγκεντρώθηκε ένα εκατομμύριο, για να τσιμπήσουν τίποτα δυστυχισμένοι και να τρέξουν να γραφτούν στην Παναθηναϊκή Συμμαχία.

Πάντως, η Παναθηναϊκή Συμμαχία ξεκίνησε ήδη να προσφέρει στον Παναθηναϊκό, αφού αγόρασε χτες ένα μπαστούνι για τον Σεμπάστιαν Λέτο, ο οποίος θα παίξει ξανά μπάλα σε 12 χρόνια.

Αίσθηση έχει προκαλέσει ο ενθουσιασμός με τον οποίο συμμετέχει στην Παναθηναϊκή Συμμαχία ο Γιάννης Αλαφούζος.

Ο κ. Αλαφούζος έχει παρατήσει τις δουλειές του και ξημεροβραδιάζεται στο twitter, όπου ανταλλάσσει απόψεις με αγνούς οπαδούς του Παναθηναϊκού, όπως ο Gamietai_o_thrilos_ki_o_Pireas και ο Poutsa_kai_ksilo_ston_poustara_ton_thrilo.

Μάλιστα, ο κ. Αλαφούζος έχει την ευγένεια να γράφει ανορθόγραφα, για να μην αισθάνονται μειονεκτικά οι οπαδοί του Παναθηναϊκού που είναι αναλφάβητοι.

Κανείς δεν έχει καταλάβει πώς ξύπνησε έτσι ξαφνικά ο Μίμης Δομάζος μέσα στον κ. Αλαφούζο -και θυμήθηκε το 2012 να κατηγορήσει τον Κόκκαλη για τα πρωταθλήματα του Ολυμπιακού- αλλά θα πρέπει να είναι πολύ παθιασμένος βάζελος, για να έχει παρατήσει τον ΣΚΑΪ και την Καθημερινή που πάνε κατά διαβόλου και να ασχολείται όλη μέρα με τον Παναθηναϊκό.

Κάποιοι κακοπροαίρετοι υποστηρίζουν πως το ενδιαφέρον του κ. Αλαφούζου για τον Παναθηναϊκό δεν είναι πραγματικό αλλά πως σκοπεύει να χρησιμοποιήσει -όπως τόσοι και τόσοι άλλοι στο παρελθόν- τους οπαδούς του Παναθηναϊκού ως ασπίδα για τις επαγγελματικές του ασχολίες, αλλά είμαι βέβαιος πως αυτά είναι κακοήθειες.

Κανείς δεν σκέφτεται πως ο Βαρδινογιάννης και ο Κόκκαλης -που υποτίθεται πως ήταν εχθροί- έκαναν πολύ καλά τις δουλίτσες τους όλα αυτά τα χρόνια, ενώ πολλοί από τους ηλίθιους και δυστυχισμένους οπαδούς των δυο ομάδων που έπαιζαν το παιχνίδι του Κόκκαλη και του Βαρδινογιάννη σήμερα ζουν με δανεικά και κάνουν το σκατό τους παξιμάδι.

Πάντως, προκαλεί εντύπωση πως ένας άνθρωπος που φέρθηκε αδίστακτα στους υπαλλήλους του και απέλυσε εργαζόμενους που δούλευαν σε αυτόν πάνω από δέκα χρόνια έχει συγκινηθεί τόσο πολύ από την πιθανότητα να μείνει απλήρωτος ο Καραγκούνης αλλά έτσι είναι αυτοί οι πλούσιοι: ευαίσθητοι.

Εντύπωση προκαλεί και η κόντρα του Γιάννη Αλαφούζου με τον πρόεδρο του Ολυμπιακού Βαγγέλη Μαρινάκη, αφού εντελώς συμπτωματικά είναι συνέταιροι.

Οι δυο άνδρες παρουσιάζονται ως αντίπαλοι αλλά δεν αποκλείεται να είναι κάποια από αυτές τις αντιπαλότητες που, ουσιαστικά, πρόκειται για συμμαχία και γίνεται πράξη με έναν αριστουργηματικό τρόπο.

Πάντως, είναι εντυπωσιακό πως στην χρεοκοπημένη Ελλάδα υπάρχουν ακόμα οπαδοί ομάδων που τσιμπάνε με τους Μαρινάκηδες και τους Αλαφούζους, αλλά, από την άλλη, είναι και λογικό, αφού, αν δεν υπήρχαν όλα αυτά τα ζώα που φανατίζονται και παίζουν ξύλο για τον Ολυμπιακό, τον Παναθηναϊκό, την ΑΕΚ, τον ΠΑΟΚ -και τις άλλες ομάδες-, η χώρα δεν θα είχε χρεοκοπήσει.

Σε κάθε περίπτωση, εύχομαι η Παναθηναϊκή Συμμαχία να τα καταφέρει γιατί ένα από τα ιδρυτικά της μέλη είναι ο Παύλος Τσίμας, οπότε μπορεί οι οπαδοί του Ολυμπιακού να φωνάξουν μέσα στο Καραϊσκάκη το σύνθημα «Το πάθος για το χρήμα σε κάνει Παύλο Τσίμα» και να γνωρίσω την απόλυτη καταξίωση.

Ενιαίο δόγμα χρεοκοπίας ...... Pitsirikos

Στην Κύπρο βρίσκεται ήδη η τρόικα και έχει βάλει στο μικροσκόπιο την κυπριακή οικονομία. Η προσφυγή της Κύπρου στο μηχανισμό στήριξης -μάλιστα με τον κομμουνιστή πρόεδρο Δημήτρη Χριστόφια- έχει προκαλέσει πολλά αρνητικά, σκληρά και ειρωνικά σχόλια.



Κανείς δεν έχει αντιληφθεί τη μεγαλοφυή κίνηση του Δημήτρη Χριστόφια, ο οποίος αποδεικνύεται ακόμα μεγαλύτερος πατριώτης και από τον αείμνηστο Τάσσο Παπαδόπουλο.

Ο κ. Χριστόφιας οδήγησε επίτηδες την Κύπρο στην χρεοκοπία, ώστε να προσφύγει η Κύπρος στο μηχανισμό στήριξης.

Το σχέδιο του Δημήτρη Χριστόφια είναι μεγαλοφυές, αφού η Κύπρος θα χρωστάει στο μισό πλανήτη, οπότε δεν θα κινδυνεύει από την Τουρκία, μιας και, αν οι Τούρκοι επιτεθούν στην Κύπρο, θα βρουν απέναντί τους τις παντοδύναμες αγορές που θέλουν να πάρουν τα χρήματά τους πίσω.

Η Κύπρος μπορούσε να δανειστεί πανεύκολα από την Κίνα ή την Ρωσία αλλά ο ευφυής Δημήτρης Χριστόφιας ξέρει πως είναι καλύτερα να χρωστάς σε όλους παρά μόνο σε έναν.

Στην ουσία, ο Δημήτρης Χριστόφιας ακολούθησε το πανέξυπνο σχέδιο του Γιώργου Παπανδρέου, ο οποίος οδήγησε την Ελλάδα στην χρεοκοπία και στο ΔΝΤ, για να την προστατεύσει από τον εξ ανατολών κίνδυνο.

Η χρεοκοπία της Ελλάδας και της Κύπρου είναι, ουσιαστικά, επέκταση του ενιαίου αμυντικού δόγματος, με το σωστό σκεπτικό πως, αν οι δυο χώρες χρωστάνε τα μαλλιά της κεφαλής τους, δεν κινδυνεύουν από την Τουρκία και, άρα, δεν χρειάζεται να ξοδεύουν ένα σκασμό χρήματα για εξοπλισμούς.