{[['
']]}
']]}
Σήμερον θα επιχειρήσω να ομιλήσω ως ελεύθερος. Ούτε ως φιλελεύθερος, ούτε ως δεξιός, μήτε καν ως οπαδός της λαϊκής της δεξιάς, της αστικής και της υπεραστικής ή της διαδραστικής και της αντιδραστικής τρόπον τινά και ούτως ειπείν σύντροφε..
Σήμερον θα προσπαθήσω να ομιλήσω ως λογικός. Ως χρήστης της δικής μου της λογικής, εκείνης που μου έδωσε το γονίδιό μου, όποιο κι αν ήταν αυτό, καλό ή κακό, εξελιγμένο ή πρωτόγονο. Ούτε ως καναλοδιαμορφωμένο δημιούργημα του Παντελή Καψή και της Όλγας της τρεμάμενης, μήτε ως κομματοδέσμιος γλύφτης του κάθε αξιολύπητου σιχάματος που ακόμα και σήμερα είναι έτοιμο να με ξαναφλομώσει με ψέμα και δυσωδία, μήτε ως πάλαι ποτέ χαχόλος παλαμοκρούστης και κραδαίνων πλαστικήν σημαίαν με ήλιους πράσινους και πυρσούς σε κυανόλευκο φόντο.
Σήμερον θα θέσω – μετά του σχετικού προλόγου φυσικά – δυο ερωτήματα, σε εκείνους που τα ρίπτουν όλα στη ρημάδα την αριστερά, ως περίπου μοναδική υπεύθυνη δια το χάλι ημών το σκούρο, το μελανόν, το μάλλον αδιόρθωτο.
Σήμερον θα καταθέσω την άποψή μου δια το αν οι ισχυρισμοί των δυο κομμάτων εξουσίας περί ευθύνης της αριστεράς έχουν ψήγματα έστω αληθείας, με ένα δεδομένο σαφώς ενδιαφέρον ελπίζω. Το δεδομένο τούτο σύντροφε είναι ότι δεν υπήρξα ποτέ στο παρελθόν, ούτε καν τώρα αριστερός. Αριστερός, υπό την έννοια τέλος πάντως που έχει επιχειρηθεί στο παρελθόν να κατηγοριοποιηθούμε από το σύστημα ως οντότητες. Αν ήθελες να με βάλεις σε ένα κουτί, θα με έβαζες στο κουτί με τους δεξιούς.
Η αριστερά λοιπόν φταίει για όλα σύντροφε. Όχι όσοι κυβερνούσαν τόσα χρόνια μονοτόνως και εκ περιτροπής. Το αντελήφθης βαθέως ή πρέπει να στο ξαναπώ καμιά πεντακοσαριά φορές, μέχρι να γίνει το εγκεφαλικό σου κύτταρο κουρκούτι και να το εμπεδώσεις κατά πως πρέπει συνοδοιπόρε τηλεβομβαρδισμένε; Η αριστερά φταίει για όλα και συ πρέπει να το δεχτείς επακριβώς όπως στο σερβίρουν κακομοίρη μου. Αμάσητο πρέπει να το κατεβάσεις και να πεις τα λόγια μετά το μεγάλο αδελφό σαν δημοσιογραφικό κασετοφωνάκι που γράφει και επαναλαμβάνει αδιαμαρτύρητα και πρόθυμα. Πρέπει να γίνεις ένα ζώον καινοφανές στο ζωικό βασίλειο, που θα λέει ναι σε ότι του ψιθυρίζουν στο αυτί και θα αναμεταδίδει κάθε λογής μπαρούφα που οι «ανεύθυνοι» παύλα αυτοανακηρυγμένοι ως μη υπεύθυνοι σήμερα του υπαγορεύουν. Και αυτό, είτε γιατί το νέο είδος τούτο πρέπει να περιμένει να γλύψει κανένα κοκαλάκι που θα περισσέψει από τη διαφαινόμενη και επερχόμενη λαίλαπα εν αντιθέσει με τους λοιπούς αντιδρώντες, είτε γιατί ενδεχομένως να τις πιστεύει τις μπαρούφες κιόλας. Τα πάντα είναι πιθανά στις μέρες μας σύντροφε.
Είναι δυο κατηγοριών εκείνοι που σήμερα υποστηρίζουν ότι για το κακό μας το χάλι φταίει η αριστερά. Απλός ο διαχωρισμός των και η ιδιότητά των. Οι μισοί είναι δεξιοί και οι άλλοι μισοί είναι κι αυτοί δεξιοί, μόνο που μέχρι πρότινος είχαν ντυθεί αριστεροί, γιατί βόλευε υπέροχα. Τραβεστί δεξιοί ένα πράμα, όχι εγχειρισμένοι, αρτιμελείς αλλά με γόβα στιλέτο και αβυσσαλέο ντεκολτέ. Για να μην παρεξηγούνται από τους χαρακτηρισμούς τούτους, θα τους λέμε «πρώην αριστερούς» που μπορεί και να τους πειράζει περισσότερο, καθόσον η αριστεροσύνη πλέον είναι κατηγόρια μεγαλύτερη κι από εκείνη που αντιμετωπίζει ο Άκης ο ξεπλένων το χρήμα το κατάμαυρο, ο οποίος – ειρήσθω εν παρόδω – δεν είναι ΠΑΣΟΚ και αν είχες τέτοιαν εντύπωση, να την αλλάξεις πάραυτα διότι έτσι είπε ο Βαγγέλης και εφόσον το είπε εκείνος, έτσι είναι και δε σου πέφτει και λόγος.
Έρχεται λοιπόν ο δεξιός, ο πάντα αδέξιος και σου λέει: Θα ψηφίσεις αριστερά ρε χαμούρη μπιφτεκοστερημένε και θα δώσεις πιθανότητα να αναλάβει ευθύνες εξουσίας ο αριστερός; Εκείνος που κράδαινε κονσερβοκούτια και λεπίδια στο συμμοριτοπόλεμο; Ο κομμουνιστής που μια ζωή κοιμάται και ξυπνάει μήπως βρει την ευκαιρία να σε αρπάξει από το λαιμό εσένα που ήσουν πάντα νοικοκύρης και μετρημένος άνθρωπος και πήγαινες και καμιά εκκλησία συν γυναιξί και τέκνοις; Ξέχασες που τις προάλλες ήθελες να πας στον κουμπάρο σου στη Θήβα και εκείνοι οι αχρείοι είχαν κλείσει τα διόδια στο Σχηματάρι και περίμενες δυόμιση ώρες μέσα στο αμάξι και δεν έπιανε και καλά ο Σκάι και δεν πέρναγε η ώρα με τίποτις; Και έφαγες και τα παϊδάκια που σου είχε ψήσει ο κουμπάρος κρύα και πώς να ξεπεράσεις τέτοια τραυματική εμπειρία; Με το Μίκη το Θοδωράκη θα συμπορευτείς νεοδημοκράτης άνθρωπος;
Να σου πω ρε λεβέντη δεξιέ παλιόφιλε; (εγώ μιλάω τώρα για να μη μπερδεύεσαι με σημεία στίξης και τα συναφή σύντροφε). Ο Γιώργος μίλαγε για χόρτα περίεργα σε γλάστρες και ζαρντινιέρες και συ πήγες γραμμή να τα καταναλώσεις μαζεμένα; Τι πίνεις και λες τέτοιες τούφες μαζεμένες; Ξέχασες φίλτατε τα χαΐρια σου και θέλεις να σου τα θυμίσω; Είσαι εσύ ο ίδιος που την σήμερον θυμάσαι με λεπτομέρειες τις δράσεις των συμμοριτών στον αλησμόνητον συμμοριτοπόλεμον προ εβδομηκονταετίας σχεδόν και αδυνατείς να αποδεχθείς στην αμυδράν έστω πιθανότητα να διαδραμιατίσει κάτι περισσότερον από κόμμα του 5 έως 7 τοις εκατό η αριστερά; Μη και πάρει εξουσία η αριστερά; Πλάκα κάνεις σύντροφε, γιατί έγω άλλα ενθυμούμαι με την πάρτη σου και συμπάθα με κιόλας.
Ενθυμούμαι λοιπόν ο πτωχός πλην τίμιος άνευ ανοίας μακαρονοθρεμμένος, ότι μόλις προ είκοσι τριών ετών, δηλαδή σαφώς πιο πρόσφατα από τις δικές σου τις μνήμες τις εβδομηντάχρονες, έκαμες κανονική κυβέρνηση με την αριστερά και μάλιστα της έδωσες και υπουργεία σύντροφε δεξιέ αγανακτισμένε. Και όχι με όποια να ‘ναι αριστερά, από εκείνη που έχουμε σήμερις και τα γεγονότα του εμφυλίου τα έχουν μάθει από βιβλία και διηγήσεις, αλλά με τον Καπετάν Γιώτη himself! Οι άλλοι δεξιοί (οι πρώην αριστεροί που λέγαμε πιο πάνω) το λένε βρώμικο ’89 σύντροφε. Θα το θυμάσαι πιστεύω καθόσον δύσκολα λησμονιούνται τοιαύται συνεργασίαι. Άρα μη μου κάνεις το θιγμένο ιδεολόγο. Ζορίστηκες απλά και τσίνισες. Τα ‘χει αυτά η δημοκρατία. Με τις υγείες σου.
Τώρα συνοδοιπόρε μνημονιόπληκτε, θα μου πεις, καλά. Ο δεξιός να κλωτσήσει στο ενδεχόμενο να ψηλώσει o Αλέξης και πολύ περισσότερο η Αλέκα που και ως μπόι να την πάρεις δεν είναι δα και από τα πρώτα, ο πρωήν αριστερός όμως; Τι ζόρι τραβάει ο καψερός πλην τίμιος ψηφοσυλέκτης και διαχρονικός επαγγελματίας του προσυλητισμού των ψηφοφόρων των αναποφασίστων και μη;
Ο πρώην ο αριστερός σύντροφε, είναι η πιο κραυγαλέα εκ των δύο περιπτώσεων συνοδοιπόρε μπιφτεκοστερημένε αναγνώστη παύλα καναλοβαρεμένε ταλαίπωρε. Είναι ο διαχρονικά εκμεταλλευτής της αριστεράς, ο καπηλευτής της και κατ’ επανάληψιν βιαστής της. Μια ζωή, ήταν δεξιός για τρία χρόνια και δέκα μήνες και αριστερότερος των αριστερών για δύο μόλις μήνες ανά τετραετία, συμπτωματικώς και τυχαίως των μηνών εκείνων προ των εθνικών εκλογών. Μεγάλο λαμόγιο ο πρώην αριστερός ο καμουφλαρισμένος και δεξιότερος των δεξιών διαβιών και μάλιστα από την εποχή της δικτατορίας της πρώτης, της επταετίας της λεγομένης και «επαναστάσεως» δια πλείστους συμπολίτες μας, εκ των οποίων αριθμός ικανός περιλαμβάνεται στην ομάδα πολιτών που μόλις χαρακτηρίσαμε ως «πρώην αριστερούς».
Θα σου θυμίσω σύντροφε οπαδέ του Δημήτρη Μαρούδα, του Σπύρου Χατζάρα και του Μένιου του Κουτσόγιωργα τις αλησμόνητες κόρώνες του παμμεγίστου Ανδρέα, όστις είχε εχαρακτηρίσει άνευ δισταγμών και αναστολών τη δεξιά σύμπασα ως «επάρατη». Θα σου θυμίσω επίσης φίλτατε αριστερόφοβε ψηφοφόρε τον έτερο ηγέτη της «δημοκρατικής» παρατάξεως Σημίτη Κωνσταντίνο, όστις έπαιζε απροκάλυπτα το χαρτί του αριστερού, κραυγάζοντας προ των εκάστοτε εθνικών εκλογών περί της επικινδυνότητος της «ΔΕΞΑΣ», κλείνοντας το μάτι στον αριστερό που ενώ ήθελε να το ρίξει το ρημάδι το κουκί του στην Αλέκα, εντούτοις το έδινε στον Κώστα δια να τον σώσει από τη Μακρόνησο και τη Γυάρο ο σύντροφος ο γερμανοθρεμμένος. Μέχρι και ως βομβιστής αυτοδιαφημίστηκε που λες ο Κώστας, κλάσεις ανώτερος από τους μπαχαλάκηδες που πετούν κάτι μολότοφ της πλάκας και κάτι τζούφια νεράτζια ταπεινά και ξενέρωτα.
Στη χώρα μας σύντροφε ένα μεγάλο - ίσως το μέγιστο - δεινό το οποίο κουβαλάμε στις πλάτες μας μέχρι και σήμερα και πιθανότατα να το επωμιζόμαστε για χρόνια ακόμα, με ίσως μη αναστρέψιμες συνέπειες, είναι αυτή η ρημάδα η 7ετία, η χούντα. Αυτό δεν αφορά μόνο τα επτά εκείνα χρόνια που κατέλυσε δημοκρατία και θεσμούς, ούτε για τη ζημιά που εξ ορισμού μια χούντα ευθύνεται. Πρόκειται για την άνευ προηγουμένου χορήγηση του τέλειου άλλοθι σε διάφορους, οι οποίοι ενδεδυμένοι πλέον τη στολή του δημοκράτη αγωνιστή, σήμερα είτε με την ιδιότητα του βουλευτή, είτε με την ιδιότητα του συνδικαλιστή, είτε του δημοσιογράφου, έχουν βουτήξει μακροβούτι στην τσέπη του φορολογούμενου πολίτη και εις βάρος της πουλάνε εκδούλευση στους ψηφοφόρους τους (οι πολιτικοί), στηρίζουν την πολιτική και επαγγελματική τους ανέλιξη (οι συνιδικαλιστές), ή ακόμα ανεβάζουν την τηλεθέασή τους και εξυπηρετούν τους εργοδότες τους (οι δημοσιογράφοι).
Σήμερον λοιπόν, άπαντες εκείνοι οι «πρώην αριστεροί» οίτινες έχουν πληρώσει την δεξιάν τσέπην των, προτάσσοντας διαχρονικώς, επιμόνως και μονοτόνως την εξ ευνύμων γροθιάν των, έχουν απαρνηθεί το καθομολογημένο παρελθόν των, καθόσον η συγκυρία δεν τους βολεύει διόλου. Πιστοί λοιπόν στις καιροσκοπικές των επιλογές, είναι έτοιμοι χωρίς καμία αναστολή να φτύσουν εκεί που έγλυφαν τόσα χρόνια, έχοντας καταλάβει ότι από εκεί δεν έχουν πλέον να πάρουν, αλλά μόνο να χάσουν.
Ξεφτίλες ολκής σύντροφε.
Σήμερον θα προσπαθήσω να ομιλήσω ως λογικός. Ως χρήστης της δικής μου της λογικής, εκείνης που μου έδωσε το γονίδιό μου, όποιο κι αν ήταν αυτό, καλό ή κακό, εξελιγμένο ή πρωτόγονο. Ούτε ως καναλοδιαμορφωμένο δημιούργημα του Παντελή Καψή και της Όλγας της τρεμάμενης, μήτε ως κομματοδέσμιος γλύφτης του κάθε αξιολύπητου σιχάματος που ακόμα και σήμερα είναι έτοιμο να με ξαναφλομώσει με ψέμα και δυσωδία, μήτε ως πάλαι ποτέ χαχόλος παλαμοκρούστης και κραδαίνων πλαστικήν σημαίαν με ήλιους πράσινους και πυρσούς σε κυανόλευκο φόντο.
Σήμερον θα θέσω – μετά του σχετικού προλόγου φυσικά – δυο ερωτήματα, σε εκείνους που τα ρίπτουν όλα στη ρημάδα την αριστερά, ως περίπου μοναδική υπεύθυνη δια το χάλι ημών το σκούρο, το μελανόν, το μάλλον αδιόρθωτο.
Σήμερον θα καταθέσω την άποψή μου δια το αν οι ισχυρισμοί των δυο κομμάτων εξουσίας περί ευθύνης της αριστεράς έχουν ψήγματα έστω αληθείας, με ένα δεδομένο σαφώς ενδιαφέρον ελπίζω. Το δεδομένο τούτο σύντροφε είναι ότι δεν υπήρξα ποτέ στο παρελθόν, ούτε καν τώρα αριστερός. Αριστερός, υπό την έννοια τέλος πάντως που έχει επιχειρηθεί στο παρελθόν να κατηγοριοποιηθούμε από το σύστημα ως οντότητες. Αν ήθελες να με βάλεις σε ένα κουτί, θα με έβαζες στο κουτί με τους δεξιούς.
Η αριστερά λοιπόν φταίει για όλα σύντροφε. Όχι όσοι κυβερνούσαν τόσα χρόνια μονοτόνως και εκ περιτροπής. Το αντελήφθης βαθέως ή πρέπει να στο ξαναπώ καμιά πεντακοσαριά φορές, μέχρι να γίνει το εγκεφαλικό σου κύτταρο κουρκούτι και να το εμπεδώσεις κατά πως πρέπει συνοδοιπόρε τηλεβομβαρδισμένε; Η αριστερά φταίει για όλα και συ πρέπει να το δεχτείς επακριβώς όπως στο σερβίρουν κακομοίρη μου. Αμάσητο πρέπει να το κατεβάσεις και να πεις τα λόγια μετά το μεγάλο αδελφό σαν δημοσιογραφικό κασετοφωνάκι που γράφει και επαναλαμβάνει αδιαμαρτύρητα και πρόθυμα. Πρέπει να γίνεις ένα ζώον καινοφανές στο ζωικό βασίλειο, που θα λέει ναι σε ότι του ψιθυρίζουν στο αυτί και θα αναμεταδίδει κάθε λογής μπαρούφα που οι «ανεύθυνοι» παύλα αυτοανακηρυγμένοι ως μη υπεύθυνοι σήμερα του υπαγορεύουν. Και αυτό, είτε γιατί το νέο είδος τούτο πρέπει να περιμένει να γλύψει κανένα κοκαλάκι που θα περισσέψει από τη διαφαινόμενη και επερχόμενη λαίλαπα εν αντιθέσει με τους λοιπούς αντιδρώντες, είτε γιατί ενδεχομένως να τις πιστεύει τις μπαρούφες κιόλας. Τα πάντα είναι πιθανά στις μέρες μας σύντροφε.
Είναι δυο κατηγοριών εκείνοι που σήμερα υποστηρίζουν ότι για το κακό μας το χάλι φταίει η αριστερά. Απλός ο διαχωρισμός των και η ιδιότητά των. Οι μισοί είναι δεξιοί και οι άλλοι μισοί είναι κι αυτοί δεξιοί, μόνο που μέχρι πρότινος είχαν ντυθεί αριστεροί, γιατί βόλευε υπέροχα. Τραβεστί δεξιοί ένα πράμα, όχι εγχειρισμένοι, αρτιμελείς αλλά με γόβα στιλέτο και αβυσσαλέο ντεκολτέ. Για να μην παρεξηγούνται από τους χαρακτηρισμούς τούτους, θα τους λέμε «πρώην αριστερούς» που μπορεί και να τους πειράζει περισσότερο, καθόσον η αριστεροσύνη πλέον είναι κατηγόρια μεγαλύτερη κι από εκείνη που αντιμετωπίζει ο Άκης ο ξεπλένων το χρήμα το κατάμαυρο, ο οποίος – ειρήσθω εν παρόδω – δεν είναι ΠΑΣΟΚ και αν είχες τέτοιαν εντύπωση, να την αλλάξεις πάραυτα διότι έτσι είπε ο Βαγγέλης και εφόσον το είπε εκείνος, έτσι είναι και δε σου πέφτει και λόγος.
Έρχεται λοιπόν ο δεξιός, ο πάντα αδέξιος και σου λέει: Θα ψηφίσεις αριστερά ρε χαμούρη μπιφτεκοστερημένε και θα δώσεις πιθανότητα να αναλάβει ευθύνες εξουσίας ο αριστερός; Εκείνος που κράδαινε κονσερβοκούτια και λεπίδια στο συμμοριτοπόλεμο; Ο κομμουνιστής που μια ζωή κοιμάται και ξυπνάει μήπως βρει την ευκαιρία να σε αρπάξει από το λαιμό εσένα που ήσουν πάντα νοικοκύρης και μετρημένος άνθρωπος και πήγαινες και καμιά εκκλησία συν γυναιξί και τέκνοις; Ξέχασες που τις προάλλες ήθελες να πας στον κουμπάρο σου στη Θήβα και εκείνοι οι αχρείοι είχαν κλείσει τα διόδια στο Σχηματάρι και περίμενες δυόμιση ώρες μέσα στο αμάξι και δεν έπιανε και καλά ο Σκάι και δεν πέρναγε η ώρα με τίποτις; Και έφαγες και τα παϊδάκια που σου είχε ψήσει ο κουμπάρος κρύα και πώς να ξεπεράσεις τέτοια τραυματική εμπειρία; Με το Μίκη το Θοδωράκη θα συμπορευτείς νεοδημοκράτης άνθρωπος;
Να σου πω ρε λεβέντη δεξιέ παλιόφιλε; (εγώ μιλάω τώρα για να μη μπερδεύεσαι με σημεία στίξης και τα συναφή σύντροφε). Ο Γιώργος μίλαγε για χόρτα περίεργα σε γλάστρες και ζαρντινιέρες και συ πήγες γραμμή να τα καταναλώσεις μαζεμένα; Τι πίνεις και λες τέτοιες τούφες μαζεμένες; Ξέχασες φίλτατε τα χαΐρια σου και θέλεις να σου τα θυμίσω; Είσαι εσύ ο ίδιος που την σήμερον θυμάσαι με λεπτομέρειες τις δράσεις των συμμοριτών στον αλησμόνητον συμμοριτοπόλεμον προ εβδομηκονταετίας σχεδόν και αδυνατείς να αποδεχθείς στην αμυδράν έστω πιθανότητα να διαδραμιατίσει κάτι περισσότερον από κόμμα του 5 έως 7 τοις εκατό η αριστερά; Μη και πάρει εξουσία η αριστερά; Πλάκα κάνεις σύντροφε, γιατί έγω άλλα ενθυμούμαι με την πάρτη σου και συμπάθα με κιόλας.
Ενθυμούμαι λοιπόν ο πτωχός πλην τίμιος άνευ ανοίας μακαρονοθρεμμένος, ότι μόλις προ είκοσι τριών ετών, δηλαδή σαφώς πιο πρόσφατα από τις δικές σου τις μνήμες τις εβδομηντάχρονες, έκαμες κανονική κυβέρνηση με την αριστερά και μάλιστα της έδωσες και υπουργεία σύντροφε δεξιέ αγανακτισμένε. Και όχι με όποια να ‘ναι αριστερά, από εκείνη που έχουμε σήμερις και τα γεγονότα του εμφυλίου τα έχουν μάθει από βιβλία και διηγήσεις, αλλά με τον Καπετάν Γιώτη himself! Οι άλλοι δεξιοί (οι πρώην αριστεροί που λέγαμε πιο πάνω) το λένε βρώμικο ’89 σύντροφε. Θα το θυμάσαι πιστεύω καθόσον δύσκολα λησμονιούνται τοιαύται συνεργασίαι. Άρα μη μου κάνεις το θιγμένο ιδεολόγο. Ζορίστηκες απλά και τσίνισες. Τα ‘χει αυτά η δημοκρατία. Με τις υγείες σου.
Τώρα συνοδοιπόρε μνημονιόπληκτε, θα μου πεις, καλά. Ο δεξιός να κλωτσήσει στο ενδεχόμενο να ψηλώσει o Αλέξης και πολύ περισσότερο η Αλέκα που και ως μπόι να την πάρεις δεν είναι δα και από τα πρώτα, ο πρωήν αριστερός όμως; Τι ζόρι τραβάει ο καψερός πλην τίμιος ψηφοσυλέκτης και διαχρονικός επαγγελματίας του προσυλητισμού των ψηφοφόρων των αναποφασίστων και μη;
Ο πρώην ο αριστερός σύντροφε, είναι η πιο κραυγαλέα εκ των δύο περιπτώσεων συνοδοιπόρε μπιφτεκοστερημένε αναγνώστη παύλα καναλοβαρεμένε ταλαίπωρε. Είναι ο διαχρονικά εκμεταλλευτής της αριστεράς, ο καπηλευτής της και κατ’ επανάληψιν βιαστής της. Μια ζωή, ήταν δεξιός για τρία χρόνια και δέκα μήνες και αριστερότερος των αριστερών για δύο μόλις μήνες ανά τετραετία, συμπτωματικώς και τυχαίως των μηνών εκείνων προ των εθνικών εκλογών. Μεγάλο λαμόγιο ο πρώην αριστερός ο καμουφλαρισμένος και δεξιότερος των δεξιών διαβιών και μάλιστα από την εποχή της δικτατορίας της πρώτης, της επταετίας της λεγομένης και «επαναστάσεως» δια πλείστους συμπολίτες μας, εκ των οποίων αριθμός ικανός περιλαμβάνεται στην ομάδα πολιτών που μόλις χαρακτηρίσαμε ως «πρώην αριστερούς».
Θα σου θυμίσω σύντροφε οπαδέ του Δημήτρη Μαρούδα, του Σπύρου Χατζάρα και του Μένιου του Κουτσόγιωργα τις αλησμόνητες κόρώνες του παμμεγίστου Ανδρέα, όστις είχε εχαρακτηρίσει άνευ δισταγμών και αναστολών τη δεξιά σύμπασα ως «επάρατη». Θα σου θυμίσω επίσης φίλτατε αριστερόφοβε ψηφοφόρε τον έτερο ηγέτη της «δημοκρατικής» παρατάξεως Σημίτη Κωνσταντίνο, όστις έπαιζε απροκάλυπτα το χαρτί του αριστερού, κραυγάζοντας προ των εκάστοτε εθνικών εκλογών περί της επικινδυνότητος της «ΔΕΞΑΣ», κλείνοντας το μάτι στον αριστερό που ενώ ήθελε να το ρίξει το ρημάδι το κουκί του στην Αλέκα, εντούτοις το έδινε στον Κώστα δια να τον σώσει από τη Μακρόνησο και τη Γυάρο ο σύντροφος ο γερμανοθρεμμένος. Μέχρι και ως βομβιστής αυτοδιαφημίστηκε που λες ο Κώστας, κλάσεις ανώτερος από τους μπαχαλάκηδες που πετούν κάτι μολότοφ της πλάκας και κάτι τζούφια νεράτζια ταπεινά και ξενέρωτα.
Στη χώρα μας σύντροφε ένα μεγάλο - ίσως το μέγιστο - δεινό το οποίο κουβαλάμε στις πλάτες μας μέχρι και σήμερα και πιθανότατα να το επωμιζόμαστε για χρόνια ακόμα, με ίσως μη αναστρέψιμες συνέπειες, είναι αυτή η ρημάδα η 7ετία, η χούντα. Αυτό δεν αφορά μόνο τα επτά εκείνα χρόνια που κατέλυσε δημοκρατία και θεσμούς, ούτε για τη ζημιά που εξ ορισμού μια χούντα ευθύνεται. Πρόκειται για την άνευ προηγουμένου χορήγηση του τέλειου άλλοθι σε διάφορους, οι οποίοι ενδεδυμένοι πλέον τη στολή του δημοκράτη αγωνιστή, σήμερα είτε με την ιδιότητα του βουλευτή, είτε με την ιδιότητα του συνδικαλιστή, είτε του δημοσιογράφου, έχουν βουτήξει μακροβούτι στην τσέπη του φορολογούμενου πολίτη και εις βάρος της πουλάνε εκδούλευση στους ψηφοφόρους τους (οι πολιτικοί), στηρίζουν την πολιτική και επαγγελματική τους ανέλιξη (οι συνιδικαλιστές), ή ακόμα ανεβάζουν την τηλεθέασή τους και εξυπηρετούν τους εργοδότες τους (οι δημοσιογράφοι).
Σήμερον λοιπόν, άπαντες εκείνοι οι «πρώην αριστεροί» οίτινες έχουν πληρώσει την δεξιάν τσέπην των, προτάσσοντας διαχρονικώς, επιμόνως και μονοτόνως την εξ ευνύμων γροθιάν των, έχουν απαρνηθεί το καθομολογημένο παρελθόν των, καθόσον η συγκυρία δεν τους βολεύει διόλου. Πιστοί λοιπόν στις καιροσκοπικές των επιλογές, είναι έτοιμοι χωρίς καμία αναστολή να φτύσουν εκεί που έγλυφαν τόσα χρόνια, έχοντας καταλάβει ότι από εκεί δεν έχουν πλέον να πάρουν, αλλά μόνο να χάσουν.
Ξεφτίλες ολκής σύντροφε.
grobok
http://forum.marketzone.gr/default.aspx?g=posts&t=735
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου