Ρε σεις, μιλάμε οι τύποι είναι πολύ μπροστά ρε...
Χρόνια τώρα ακούμε ότι ο δημόσιος τομέας είναι παχύς. Μιλάμε για κάργα λίπος, έξτρα υπαλλήλοι (sic) θέσεις άχρηστες, οργανισμοί ανύπαρκτοι με μισθοδοσίες υπαρκτές και βολεψάκηδες του κερατά. Γλύφτες που έχουνε πουλήσει ένα σακί κουκιά για μια θέση όπου να ‘ναι, ή και έτεροι συμπολίτες μας οι οποίοι προσέφεραν τας υπηρεσίας των αφειδώς τε οικιοθελώς στο κόμμα και αφού κάλυψαν τρεις χιλιάδες τετραγωνικά με αφίσες τους άχαρους τοίχους της αφιλόξενης και άχρωμης τούτης πόλης, εβολεύθησαν κατά πώς τους άξιζε. Στο δημόσιο. Αντί με τέτοια προϋπηρεσία να γινόσαντε ταπετσέρηδες ολκής, επέλεξαν την ασφάλεια του δημοσίου. Κρίμα. Γνωστά πράγματα, μην τα ξαναλέμε και τρώμε το χρόνο μας και βαρεθείς και σηκωθεις και φύγεις σύντροφε καναλοβαρεμένε και με το δίκιο σου. Όλα αυτά τα ακούμε κατά κύριο λόγο από τους – αυτοαποκαλούμενους – δεξιούς τρόπον τινά και ούτως ειπείν και μια λαχανοντολμάδες στον κύριο στο βάθος που τρέμει το φυλλοκάρδι του, του δόλιου μη και τονε πάρει η μπάλα της απόλυσης, καθόσον έχει κάνει ένα φεγγάρι στην πολεοδομία της γειτονιάς του. Πάντως εγώ δεν τονε φοβάμαι διόλου, καθότι έχει πάει σε όλες τις συγκεντρώσεις του κόμματος τα περασμένα δύο χρόνια χωρίς ούτε μία απουσία και αυτό θα συνεκτιμηθεί δεόντως, ο αρχηγός είναι δίκαιος και αναγνωρίζει την προσφορά του μέλους. Τελεία και καλή χώνεψη σύντροφε.
Ήλθε όμως η ώρα να γενούν απολύσεις στο δημόσιο. Ήτανε και δέσμευση, ήτανε και προϋπόθεση και όπως ξέρεις πολύ καλά σύντροφε ευρωλιγούρη, μακαρονοθρεμμένε, οι δεσμέυσεις έναντι της θεαρέστου τρόικας τηρούνται, εν αντιθέσει με τις άλλες τις παρακατιανές τύπου «18 δεσμεύσεις προεκλογικώς» έναντι του χαχόλου παλαμοκρούστη, οι οποίες έχουνε ημερομηνία λήξης και μάλιστα πολύ κοντινή σαν τα γάλατα τα φρέσκα, μία μέρα μετά τις εκλογές ένα πράγμα. Κάποια στιγμή πρέπει να μπει και η παστερίωση στις δεσμεύσεις του πολιτικού έναντι του πολίτου, μη σου πω και το πάστωμα το κανονικό, μπας και κρατήσουνε λιγάκι παραπάνω, διότι έχει παραγίνει το κακό να ξινίζουνε με τη μία και να πάνε στράφι τόσες δεσμεύσεις, ωραιότατες και προτηγανισμένες. Κρίμα και πάλι κρίμα.
Αλλά επειδή φύγαμε από το θέμα μας, λέω να ξαναγυρίσουμε αδελφέ μπαϊλντισμένε. Θα γίνουνε τελικά οι απολύσεις στο δημόσιο, στο λέω να πάρεις τα πάνω σου να μη σε κοροϊδεύουνε τίποτα αριστεριστές του κερατά που πατάνε πάνω στα αστεία επιχειρήματα ότι τους κηφήνες του δημοσίου τους προσέλαβαν εκείνοι που σήμερα φωνάζουνε ότι το δημόσιο πάχυνε επικινδύνως και χρήζει διαίτης χημικής (στην Ελλάδα πάντα ίσχυε το "φωνάζει ο κλέφτης να φοβηθεί ο νοικοκύρης αδερφέ…") για να μπορεί να βγει στην παραλία το καλοκαίρι χωρίς παχάκια και κυτταρίτιδες. Σωστόν. Θα ξεκινήσουμε λοιπόν με τους επιόρκους, τους κοπανατζήδες και τους ακαταλλήλους. Στο σημείο αυτό και ένεκα η Σαρακοστή, θα τονίσω το χριστιανικό χαρακτήρα των κομμάτων εξουσίας, άτινα τηρούν ευλαβικά την ελληνοχριστιανική ρήση «αγαπάτε (υπ)αλλήλους» και δη δημοσίους, έστω και ακαταλλήλους, δεν έχουμε πρόβλημα, αρκεί να ψηφίζουν συμπούρμπουλα και μονοκούκι.
Όμως το ενδιαφέρον της υποθέσεως δεν είναι αυτό αδελφέ ντολμαδοστερημένε. Το καλό είναι ότι οι αποχωρήσαντες θα αντικατασταθούν, προκειμένου να μη δημιουργηθούνε κενά. Ένας επίορκος θα φεύγει, ένας άλλος θα τονε καλύπτει. Ένας κοπανατζής θα απολύεται, ένας άλλος θα βουλώνει την τρύπα. Ένας άχρηστος θα σουτάρεται, ένας καινούριος θα κάνει τη δουλειά του άχρηστου. Μεγαλειώδες!
Προσλαμβάνουν λοιπόν σύντροφε ισόποσους καινούριους για να αντικαταστήσουν εκείνους που δεν έρχονταν στη δουλειά. Σου λέει ο τροϊκανός ο πεπεισμένος από το επιχείρημα του Μανιτάκη και του Στουρνάρα που εδώ και μια βδομάδα πίνουνε μπύρες αγκαζέ στην υγειά των κορόιδων (για σένα λέω σύντροφε που τους ψηφίζεις κιόλας) ποιος θα βγάλει πέρα τη δουλειά του υπαλλήλου που δεν πήγαινε στη δουλειά του; Ποιος; Κάποιος πρέπει να πάει στη θέση του, να είναι και καλός, γιατί αυτός που φεύγει δεν είναι όποιος κι όποιος σύντροφε μπριζολολάτρη και λουκανικολιγούρη ευρωταλαίπωρε. Αυτός που φεύγει, απλά δεν υπάρχει! Δηλαδή κάπου πρέπει να ήταν όλα αυτά τα χρόνια, αλλά για μας δεν υπήρχε καθόσον έχουμε να τονε δούμε από την ομιλία του Βαγγέλη του Βενιζέλου στη Θεσσαλονίκη κι άλλη μια φορά που είχε σκάσει μύτη σε ένα πατσατζίδικο περασμένες πέντε (πάντα χαράματα) έξω από του Παντελίδη. "Δεν προσέρχομαι σου λέω..." και τα λοιπά και τα λοιπά... Βέβαια η μισθοδοσία του υπήρχε, αλλά αυτό είναι μια άλλη ιστορία, από εκείνες που τις λένε "για αγρίους" μιας και οι ιθαγενείς της χώρας ταύτης της κακομοίρας είναι ακόμα μακριά από το στάνταρ της «αναπτυγμένης δυτικής κοινωνίας» που έχουμε άπαντες στο μυαλό μας. Δεν υπάρχει σύγκλιση που λέγαμε και παλαιότερα επί του Κωνσταντίνου του Σημίτου (βοήθειά μας).
Φεύγει ο επίορκος ο λήπτης της μίζας της θεαρέστου και δε θα αντικατασταθεί και θα μείνει ορφανή η θέσις; Πού ακούστηκε αυτό σύντροφοι, να πας στην πολεοδομία και να μην ξέρεις πού να δώσεις τη μίζα σου; Θα πάθει υπαρξιακό ο πολίτης, θα τρέχει στους τρελογιατρούς, θα αρχίσει τα προζάκ και τα βαρβιτουρικά και μετά θα ψηφίσει Τσίπρα και Καμμένο και θα βγούμε από το ευρώ! Υπάρχει κίνδυνος εθνικός και δεν είναι αστεία τα πράγματα συναγωνιστή τζατζικολιγούρη ταλαίπωρε που χαχανίζεις χωρίς ίχνος κατανόησης της πραγματικότητας. Πρέπει ο επίορκος να αντικατασταθεί από νέο υπάλληλο (δεν τίθεται θέμα μετακίνησης από άλλη θέση εντός του δημοσίου, καθόσον ο οργανισμός αποξήρανσης της Κωπαΐδας είναι φουλ σεζόν και δεν ημπορεί να παραχωρήσει στελέχη) όστις θα παίρνει τις μίζες με ρυθμούς ηπιότερους, ώστε να μην πάθουμε εθνική παράκρουση και καταρρεύσει το έθνος. Θέλει πολλή προσοχή αυτό το σημείο, δεν είναι απλά τα πράγματα.
Αυτά τα ολίγα (δεν το λες…) και μια ζωή τα ίδια. Απολύσεις δημοσίων υπαλλήλων και τα μυαλά στο μπλέντερ. Αφού αντισταθήκαμε σθεναρά στην τρόικα προκειμένου να μην απολυθούν οι επίορκοι, οι κοπανατζήδες και οι ακατάλληλοι, τελικά υποκύψαμε. Κρίμα, τι κρίμα, χάθηκε η πρώτη γραμμή άμυνας και τώρα τί;
Τώρα καταφέραμε να τους πείσουμε ότι οι κενές θέσεις που θα προκύψουν από την αποχώρηση των επιόρκων, των κοπανατζήδων και των ακαταλλήλων, πρέπει να πληρωθούν για να μην υπάρξουν δυσλειτουργίες στη δημόσια διοίκηση (!), καθόσον δε θα τυγχάνουμε πλέον των υπηρεσιών των επιόρκων, των κοπανατζήδων και των ακαταλλήλων. Άμα αποχωρεί με σύνταξη ένας γιατρός, δεν αναπληρώνεται γιατί εμπίπτει στην τροϊκανική προϋπόθεση 1 πρόσληψη για κάθε 10 αποχωρήσεις, άμα αποχωρεί ένας κοπανατζής που στην τελική δεν αποχωρεί καθόσον ποτέ δεν προσήλθε, πρέπει να αντικατασταθεί από έναν που θα προσέρχεται. Ξεκινώ τα ναρκωτικά, έστω και με καθυστέρηση.
Διπλή χαρά σύντροφοι. Και απολύσαμε δημοσίους υπαλλήλους για να χαίρεται ο πυροβολημένος τηλεβομβαρδισμένος πάλαι ποτέ πλαστικοσημαιοφόρος κομματοδέσμιος και θα διορίσουμε καινούριους για να έχουμε από κοντά εκείνους που λαχταράνε για μια θέση στο δημόσιο.
Τρέλα σύντροφοι, τρέλα...
Χρόνια τώρα ακούμε ότι ο δημόσιος τομέας είναι παχύς. Μιλάμε για κάργα λίπος, έξτρα υπαλλήλοι (sic) θέσεις άχρηστες, οργανισμοί ανύπαρκτοι με μισθοδοσίες υπαρκτές και βολεψάκηδες του κερατά. Γλύφτες που έχουνε πουλήσει ένα σακί κουκιά για μια θέση όπου να ‘ναι, ή και έτεροι συμπολίτες μας οι οποίοι προσέφεραν τας υπηρεσίας των αφειδώς τε οικιοθελώς στο κόμμα και αφού κάλυψαν τρεις χιλιάδες τετραγωνικά με αφίσες τους άχαρους τοίχους της αφιλόξενης και άχρωμης τούτης πόλης, εβολεύθησαν κατά πώς τους άξιζε. Στο δημόσιο. Αντί με τέτοια προϋπηρεσία να γινόσαντε ταπετσέρηδες ολκής, επέλεξαν την ασφάλεια του δημοσίου. Κρίμα. Γνωστά πράγματα, μην τα ξαναλέμε και τρώμε το χρόνο μας και βαρεθείς και σηκωθεις και φύγεις σύντροφε καναλοβαρεμένε και με το δίκιο σου. Όλα αυτά τα ακούμε κατά κύριο λόγο από τους – αυτοαποκαλούμενους – δεξιούς τρόπον τινά και ούτως ειπείν και μια λαχανοντολμάδες στον κύριο στο βάθος που τρέμει το φυλλοκάρδι του, του δόλιου μη και τονε πάρει η μπάλα της απόλυσης, καθόσον έχει κάνει ένα φεγγάρι στην πολεοδομία της γειτονιάς του. Πάντως εγώ δεν τονε φοβάμαι διόλου, καθότι έχει πάει σε όλες τις συγκεντρώσεις του κόμματος τα περασμένα δύο χρόνια χωρίς ούτε μία απουσία και αυτό θα συνεκτιμηθεί δεόντως, ο αρχηγός είναι δίκαιος και αναγνωρίζει την προσφορά του μέλους. Τελεία και καλή χώνεψη σύντροφε.
Ήλθε όμως η ώρα να γενούν απολύσεις στο δημόσιο. Ήτανε και δέσμευση, ήτανε και προϋπόθεση και όπως ξέρεις πολύ καλά σύντροφε ευρωλιγούρη, μακαρονοθρεμμένε, οι δεσμέυσεις έναντι της θεαρέστου τρόικας τηρούνται, εν αντιθέσει με τις άλλες τις παρακατιανές τύπου «18 δεσμεύσεις προεκλογικώς» έναντι του χαχόλου παλαμοκρούστη, οι οποίες έχουνε ημερομηνία λήξης και μάλιστα πολύ κοντινή σαν τα γάλατα τα φρέσκα, μία μέρα μετά τις εκλογές ένα πράγμα. Κάποια στιγμή πρέπει να μπει και η παστερίωση στις δεσμεύσεις του πολιτικού έναντι του πολίτου, μη σου πω και το πάστωμα το κανονικό, μπας και κρατήσουνε λιγάκι παραπάνω, διότι έχει παραγίνει το κακό να ξινίζουνε με τη μία και να πάνε στράφι τόσες δεσμεύσεις, ωραιότατες και προτηγανισμένες. Κρίμα και πάλι κρίμα.
Αλλά επειδή φύγαμε από το θέμα μας, λέω να ξαναγυρίσουμε αδελφέ μπαϊλντισμένε. Θα γίνουνε τελικά οι απολύσεις στο δημόσιο, στο λέω να πάρεις τα πάνω σου να μη σε κοροϊδεύουνε τίποτα αριστεριστές του κερατά που πατάνε πάνω στα αστεία επιχειρήματα ότι τους κηφήνες του δημοσίου τους προσέλαβαν εκείνοι που σήμερα φωνάζουνε ότι το δημόσιο πάχυνε επικινδύνως και χρήζει διαίτης χημικής (στην Ελλάδα πάντα ίσχυε το "φωνάζει ο κλέφτης να φοβηθεί ο νοικοκύρης αδερφέ…") για να μπορεί να βγει στην παραλία το καλοκαίρι χωρίς παχάκια και κυτταρίτιδες. Σωστόν. Θα ξεκινήσουμε λοιπόν με τους επιόρκους, τους κοπανατζήδες και τους ακαταλλήλους. Στο σημείο αυτό και ένεκα η Σαρακοστή, θα τονίσω το χριστιανικό χαρακτήρα των κομμάτων εξουσίας, άτινα τηρούν ευλαβικά την ελληνοχριστιανική ρήση «αγαπάτε (υπ)αλλήλους» και δη δημοσίους, έστω και ακαταλλήλους, δεν έχουμε πρόβλημα, αρκεί να ψηφίζουν συμπούρμπουλα και μονοκούκι.
Όμως το ενδιαφέρον της υποθέσεως δεν είναι αυτό αδελφέ ντολμαδοστερημένε. Το καλό είναι ότι οι αποχωρήσαντες θα αντικατασταθούν, προκειμένου να μη δημιουργηθούνε κενά. Ένας επίορκος θα φεύγει, ένας άλλος θα τονε καλύπτει. Ένας κοπανατζής θα απολύεται, ένας άλλος θα βουλώνει την τρύπα. Ένας άχρηστος θα σουτάρεται, ένας καινούριος θα κάνει τη δουλειά του άχρηστου. Μεγαλειώδες!
Προσλαμβάνουν λοιπόν σύντροφε ισόποσους καινούριους για να αντικαταστήσουν εκείνους που δεν έρχονταν στη δουλειά. Σου λέει ο τροϊκανός ο πεπεισμένος από το επιχείρημα του Μανιτάκη και του Στουρνάρα που εδώ και μια βδομάδα πίνουνε μπύρες αγκαζέ στην υγειά των κορόιδων (για σένα λέω σύντροφε που τους ψηφίζεις κιόλας) ποιος θα βγάλει πέρα τη δουλειά του υπαλλήλου που δεν πήγαινε στη δουλειά του; Ποιος; Κάποιος πρέπει να πάει στη θέση του, να είναι και καλός, γιατί αυτός που φεύγει δεν είναι όποιος κι όποιος σύντροφε μπριζολολάτρη και λουκανικολιγούρη ευρωταλαίπωρε. Αυτός που φεύγει, απλά δεν υπάρχει! Δηλαδή κάπου πρέπει να ήταν όλα αυτά τα χρόνια, αλλά για μας δεν υπήρχε καθόσον έχουμε να τονε δούμε από την ομιλία του Βαγγέλη του Βενιζέλου στη Θεσσαλονίκη κι άλλη μια φορά που είχε σκάσει μύτη σε ένα πατσατζίδικο περασμένες πέντε (πάντα χαράματα) έξω από του Παντελίδη. "Δεν προσέρχομαι σου λέω..." και τα λοιπά και τα λοιπά... Βέβαια η μισθοδοσία του υπήρχε, αλλά αυτό είναι μια άλλη ιστορία, από εκείνες που τις λένε "για αγρίους" μιας και οι ιθαγενείς της χώρας ταύτης της κακομοίρας είναι ακόμα μακριά από το στάνταρ της «αναπτυγμένης δυτικής κοινωνίας» που έχουμε άπαντες στο μυαλό μας. Δεν υπάρχει σύγκλιση που λέγαμε και παλαιότερα επί του Κωνσταντίνου του Σημίτου (βοήθειά μας).
Φεύγει ο επίορκος ο λήπτης της μίζας της θεαρέστου και δε θα αντικατασταθεί και θα μείνει ορφανή η θέσις; Πού ακούστηκε αυτό σύντροφοι, να πας στην πολεοδομία και να μην ξέρεις πού να δώσεις τη μίζα σου; Θα πάθει υπαρξιακό ο πολίτης, θα τρέχει στους τρελογιατρούς, θα αρχίσει τα προζάκ και τα βαρβιτουρικά και μετά θα ψηφίσει Τσίπρα και Καμμένο και θα βγούμε από το ευρώ! Υπάρχει κίνδυνος εθνικός και δεν είναι αστεία τα πράγματα συναγωνιστή τζατζικολιγούρη ταλαίπωρε που χαχανίζεις χωρίς ίχνος κατανόησης της πραγματικότητας. Πρέπει ο επίορκος να αντικατασταθεί από νέο υπάλληλο (δεν τίθεται θέμα μετακίνησης από άλλη θέση εντός του δημοσίου, καθόσον ο οργανισμός αποξήρανσης της Κωπαΐδας είναι φουλ σεζόν και δεν ημπορεί να παραχωρήσει στελέχη) όστις θα παίρνει τις μίζες με ρυθμούς ηπιότερους, ώστε να μην πάθουμε εθνική παράκρουση και καταρρεύσει το έθνος. Θέλει πολλή προσοχή αυτό το σημείο, δεν είναι απλά τα πράγματα.
Αυτά τα ολίγα (δεν το λες…) και μια ζωή τα ίδια. Απολύσεις δημοσίων υπαλλήλων και τα μυαλά στο μπλέντερ. Αφού αντισταθήκαμε σθεναρά στην τρόικα προκειμένου να μην απολυθούν οι επίορκοι, οι κοπανατζήδες και οι ακατάλληλοι, τελικά υποκύψαμε. Κρίμα, τι κρίμα, χάθηκε η πρώτη γραμμή άμυνας και τώρα τί;
Τώρα καταφέραμε να τους πείσουμε ότι οι κενές θέσεις που θα προκύψουν από την αποχώρηση των επιόρκων, των κοπανατζήδων και των ακαταλλήλων, πρέπει να πληρωθούν για να μην υπάρξουν δυσλειτουργίες στη δημόσια διοίκηση (!), καθόσον δε θα τυγχάνουμε πλέον των υπηρεσιών των επιόρκων, των κοπανατζήδων και των ακαταλλήλων. Άμα αποχωρεί με σύνταξη ένας γιατρός, δεν αναπληρώνεται γιατί εμπίπτει στην τροϊκανική προϋπόθεση 1 πρόσληψη για κάθε 10 αποχωρήσεις, άμα αποχωρεί ένας κοπανατζής που στην τελική δεν αποχωρεί καθόσον ποτέ δεν προσήλθε, πρέπει να αντικατασταθεί από έναν που θα προσέρχεται. Ξεκινώ τα ναρκωτικά, έστω και με καθυστέρηση.
Διπλή χαρά σύντροφοι. Και απολύσαμε δημοσίους υπαλλήλους για να χαίρεται ο πυροβολημένος τηλεβομβαρδισμένος πάλαι ποτέ πλαστικοσημαιοφόρος κομματοδέσμιος και θα διορίσουμε καινούριους για να έχουμε από κοντά εκείνους που λαχταράνε για μια θέση στο δημόσιο.
Τρέλα σύντροφοι, τρέλα...
