Χαράτσι: Υπενθύμιση, πως οι Έλληνες δεν έχουν απαλλαγεί από τα τουρκικά κατάλοιπα και τους…πασάδες.
Πατρίδα και έθνος: Όροι που χρησιμοποιούνται καταχρηστικά, από ανθρώπους της πολιτικής -αρκετοί εκ των οποίων, προηγουμένως έβγαζαν φλούμπες και μόνο στο άκουσμα αυτών των λέξεων-, για να προσδώσουν εθνική σημασία και πατριωτικό χαρακτήρα, σε ποινικά κολάσιμες πράξεις που επιτέλεσαν οι ίδιοι.
Φοροδιαφυγή: Η δυνατότητα να ληστεύει κάποιος το κράτος, χωρίς ιδιαίτερες συνέπειες. Μάλιστα, όσο πιο μεγάλο είναι το ποσό της ληστείας, τόσο πιο ευυπόληπτος θεωρείται ο ληστής. (Διευκρινίζεται, πως άλλο κλοπή και άλλο ληστεία. Η κλοπή γίνεται εν απουσία του θύματος, ενώ η ληστεία παρουσία του).
Πάταξη της φοροδιαφυγής: Νέοι φόροι στα αδύναμα οικονομικά στρώματα (και εύκολα θύματα), λόγω ανικανότητας και απροθυμίας συλλογής φόρων από τους έχοντες και φοροδιαφεύγοντες.
Δίκαια κατανομή βαρών: Εξομοίωση των εντίμων με τους ανέντιμους· των νομοταγών με τους παράνομους· των αθώων με τους ενόχους.
Θωράκιση οικονομίας: Καταλήστευση του πολίτη από το κράτος, με οποιονδήποτε τρόπο μπορεί να φανταστεί κάποιος.
Καταπολέμηση της διαφθοράς: Μέθοδος, με την οποία, ο διεφθαρμένος επιχειρεί να συλλάβει τον…εαυτό του, κυνηγώντας τη σκιά του. Έως τώρα, δεν έχει αποδώσει αποτελέσματα -και ούτε πρόκειται φυσικά.
Χρεοκοπία: Η περίπτωση, όπου γίνονται αντιληπτά τα αποτελέσματα της θρυλικής ατάκας του ελληνικού κινηματογράφου: «Έφαγαν, έφαγαν, έφαγαν…».
Έξοδος στις αγορές: Η δυνατότητα να δανείζεται κάποιος από εγχώριους και διεθνείς τοκογλύφους, για να μπορεί στη συνέχεια ν’ αγοράζει απ’ αυτούς υπερτιμημένα προϊόντα.
Προμήθεια: Εξευγενισμένος όρος της παραδοσιακής…μίζας.
Τραπεζικό σύστημα: Ένα συνονθύλευμα οικονομικών παρασίτων, που πουλάει εικονικό χρήμα και εισπράττει πραγματικό.
Ανάπτυξη και τόνωση της οικονομίας (ή «Ρευστότητα αγοράς»): Τάισμα των καρχαριών με φρέσκο κρέας.
Διεθνείς οίκοι αξιολόγησης: Κερδοσκόποι με δίπλωμα.
Τρόικα (ή «Δανειστές»): Αποικιοκράτες τοκογλύφοι.
Έλληνες: Ιθαγενείς κάτοικοι αποικίας, βορείως της Αφρικής.
Μνημόνιο: Σύμφωνο παράδοσης άνευ όρων, των ιθαγενών στους αποικιοκράτες.
Αγγλικό δίκαιο: Εναλλακτικός όρος του «οθωμανικού δικαίου», το οποίο εφαρμόζεται σε περίπτωση που ο ιθαγενής διανοηθεί να παραβιάσει το σύμφωνο παράδοσης και να σηκώσει το κεφάλι στον αποικιοκράτη.
Αναδιάρθρωση χρέους: Ευκολίες πληρωμής του κεφαλικού φόρου, που προσφέρει ο αποικιοκράτης στον ιθαγενή, με αντίτιμο την επιμήκυνση της αποικιοκρατίας του.
Ιδιωτικοποιήσεις: Πουλάμε όσο κι όσο (ακόμα και τη μάνα μας) για να πάρουμε τη…δόση μας.
Χρηματιστήριο: Σχήμα Πόντσι (κοινώς, «πυραμίδες») με κρατική νομιμοποίηση.
Χρηματιστές: Διακινητές αέρα κοπανιστού.
Μικροεπενδυτές: Μαριδούλες, που βαρέθηκαν να παίζουν Λόττο και σκέφτηκαν να τα ‘κονομήσουν, κολυμπώντας σε νερά που δεν γνωρίζουν και είναι γεμάτα καρχαρίες.
Χρηματιστηριακός έλεγχος: Καταμέτρηση κλεμμένων, καθαρά για εγκυκλοπαιδικούς λόγους.
ΜΜΕ: Μέσα Μαζικής Εξαπάτησης.
Δημοσιογράφοι: Παπαγαλάκια, τα οποία με τους ψιττακισμούς τους, προσπαθούν να πείσουν τον καθένα πως βρίσκεται σε μια όαση και όχι στη μέση της ερήμου.
Δημοκρατία: Όρος που δηλώνει μια ουτοπική κατάσταση. Οι πολίτες, μέσω αυθυποβολής και καταιγιστικής επανάληψης του όρου, καλούνται να πιστέψουν ότι ζουν σ’ ένα καθεστώς παρόμοιο με αυτό που εφηύραν οι αρχαίοι Έλληνες και όχι σε ένα καθεστώς δικτατορίας που φέρει τον μανδύα της δημοκρατίας. Μάλιστα, ο όρος «δημοκρατία», στις μέρες μας, τείνει να θεωρείται προσβλητικός για την δικτατορία.
Ανακατανομή εργατικού δυναμικού: Κομμουνιστικός όρος που δηλώνει τις…απολύσεις εργαζομένων. Το λήμμα, αναφέρεται, καθαρά λόγω ευρηματικότητας.
Πατρίδα και έθνος: Όροι που χρησιμοποιούνται καταχρηστικά, από ανθρώπους της πολιτικής -αρκετοί εκ των οποίων, προηγουμένως έβγαζαν φλούμπες και μόνο στο άκουσμα αυτών των λέξεων-, για να προσδώσουν εθνική σημασία και πατριωτικό χαρακτήρα, σε ποινικά κολάσιμες πράξεις που επιτέλεσαν οι ίδιοι.
Φοροδιαφυγή: Η δυνατότητα να ληστεύει κάποιος το κράτος, χωρίς ιδιαίτερες συνέπειες. Μάλιστα, όσο πιο μεγάλο είναι το ποσό της ληστείας, τόσο πιο ευυπόληπτος θεωρείται ο ληστής. (Διευκρινίζεται, πως άλλο κλοπή και άλλο ληστεία. Η κλοπή γίνεται εν απουσία του θύματος, ενώ η ληστεία παρουσία του).
Πάταξη της φοροδιαφυγής: Νέοι φόροι στα αδύναμα οικονομικά στρώματα (και εύκολα θύματα), λόγω ανικανότητας και απροθυμίας συλλογής φόρων από τους έχοντες και φοροδιαφεύγοντες.
Δίκαια κατανομή βαρών: Εξομοίωση των εντίμων με τους ανέντιμους· των νομοταγών με τους παράνομους· των αθώων με τους ενόχους.
Θωράκιση οικονομίας: Καταλήστευση του πολίτη από το κράτος, με οποιονδήποτε τρόπο μπορεί να φανταστεί κάποιος.
Καταπολέμηση της διαφθοράς: Μέθοδος, με την οποία, ο διεφθαρμένος επιχειρεί να συλλάβει τον…εαυτό του, κυνηγώντας τη σκιά του. Έως τώρα, δεν έχει αποδώσει αποτελέσματα -και ούτε πρόκειται φυσικά.
Χρεοκοπία: Η περίπτωση, όπου γίνονται αντιληπτά τα αποτελέσματα της θρυλικής ατάκας του ελληνικού κινηματογράφου: «Έφαγαν, έφαγαν, έφαγαν…».
Έξοδος στις αγορές: Η δυνατότητα να δανείζεται κάποιος από εγχώριους και διεθνείς τοκογλύφους, για να μπορεί στη συνέχεια ν’ αγοράζει απ’ αυτούς υπερτιμημένα προϊόντα.
Προμήθεια: Εξευγενισμένος όρος της παραδοσιακής…μίζας.
Τραπεζικό σύστημα: Ένα συνονθύλευμα οικονομικών παρασίτων, που πουλάει εικονικό χρήμα και εισπράττει πραγματικό.
Ανάπτυξη και τόνωση της οικονομίας (ή «Ρευστότητα αγοράς»): Τάισμα των καρχαριών με φρέσκο κρέας.
Διεθνείς οίκοι αξιολόγησης: Κερδοσκόποι με δίπλωμα.
Τρόικα (ή «Δανειστές»): Αποικιοκράτες τοκογλύφοι.
Έλληνες: Ιθαγενείς κάτοικοι αποικίας, βορείως της Αφρικής.
Μνημόνιο: Σύμφωνο παράδοσης άνευ όρων, των ιθαγενών στους αποικιοκράτες.
Αγγλικό δίκαιο: Εναλλακτικός όρος του «οθωμανικού δικαίου», το οποίο εφαρμόζεται σε περίπτωση που ο ιθαγενής διανοηθεί να παραβιάσει το σύμφωνο παράδοσης και να σηκώσει το κεφάλι στον αποικιοκράτη.
Αναδιάρθρωση χρέους: Ευκολίες πληρωμής του κεφαλικού φόρου, που προσφέρει ο αποικιοκράτης στον ιθαγενή, με αντίτιμο την επιμήκυνση της αποικιοκρατίας του.
Ιδιωτικοποιήσεις: Πουλάμε όσο κι όσο (ακόμα και τη μάνα μας) για να πάρουμε τη…δόση μας.
Χρηματιστήριο: Σχήμα Πόντσι (κοινώς, «πυραμίδες») με κρατική νομιμοποίηση.
Χρηματιστές: Διακινητές αέρα κοπανιστού.
Μικροεπενδυτές: Μαριδούλες, που βαρέθηκαν να παίζουν Λόττο και σκέφτηκαν να τα ‘κονομήσουν, κολυμπώντας σε νερά που δεν γνωρίζουν και είναι γεμάτα καρχαρίες.
Χρηματιστηριακός έλεγχος: Καταμέτρηση κλεμμένων, καθαρά για εγκυκλοπαιδικούς λόγους.
ΜΜΕ: Μέσα Μαζικής Εξαπάτησης.
Δημοσιογράφοι: Παπαγαλάκια, τα οποία με τους ψιττακισμούς τους, προσπαθούν να πείσουν τον καθένα πως βρίσκεται σε μια όαση και όχι στη μέση της ερήμου.
Δημοκρατία: Όρος που δηλώνει μια ουτοπική κατάσταση. Οι πολίτες, μέσω αυθυποβολής και καταιγιστικής επανάληψης του όρου, καλούνται να πιστέψουν ότι ζουν σ’ ένα καθεστώς παρόμοιο με αυτό που εφηύραν οι αρχαίοι Έλληνες και όχι σε ένα καθεστώς δικτατορίας που φέρει τον μανδύα της δημοκρατίας. Μάλιστα, ο όρος «δημοκρατία», στις μέρες μας, τείνει να θεωρείται προσβλητικός για την δικτατορία.
Ανακατανομή εργατικού δυναμικού: Κομμουνιστικός όρος που δηλώνει τις…απολύσεις εργαζομένων. Το λήμμα, αναφέρεται, καθαρά λόγω ευρηματικότητας.