Κυριακή 9 Σεπτεμβρίου 2012

Nέο Λεξικό όρων της οικονομικής κρίσης

Χαράτσι: Υπενθύμιση, πως οι Έλληνες δεν έχουν απαλλαγεί από τα τουρκικά κατάλοιπα και τους…πασάδες.

Πατρίδα και έθνος: Όροι που χρησιμοποιούνται καταχρηστικά, από ανθρώπους της πολιτικής -αρκετοί εκ των οποίων, προηγουμένως έβγαζαν φλούμπες και μόνο στο άκουσμα αυτών των λέξεων-, για να προσδώσουν εθνική σημασία και πατριωτικό χαρακτήρα, σε ποινικά κολάσιμες πράξεις που επιτέλεσαν οι ίδιοι.

Φοροδιαφυγή: Η δυνατότητα να ληστεύει κάποιος το κράτος, χωρίς ιδιαίτερες συνέπειες. Μάλιστα, όσο πιο μεγάλο είναι το ποσό της ληστείας, τόσο πιο ευυπόληπτος θεωρείται ο ληστής. (Διευκρινίζεται, πως άλλο κλοπή και άλλο ληστεία. Η κλοπή γίνεται εν απουσία του θύματος, ενώ η ληστεία παρουσία του).

Πάταξη της φοροδιαφυγής: Νέοι φόροι στα αδύναμα οικονομικά στρώματα (και εύκολα θύματα), λόγω ανικανότητας και απροθυμίας συλλογής φόρων από τους έχοντες και φοροδιαφεύγοντες.

Δίκαια κατανομή βαρών: Εξομοίωση των εντίμων με τους ανέντιμους· των νομοταγών με τους παράνομους· των αθώων με τους ενόχους.

Θωράκιση οικονομίας: Καταλήστευση του πολίτη από το κράτος, με οποιονδήποτε τρόπο μπορεί να φανταστεί κάποιος.

Καταπολέμηση της διαφθοράς: Μέθοδος, με την οποία, ο διεφθαρμένος επιχειρεί να συλλάβει τον…εαυτό του, κυνηγώντας τη σκιά του. Έως τώρα, δεν έχει αποδώσει αποτελέσματα -και ούτε πρόκειται φυσικά.

Χρεοκοπία: Η περίπτωση, όπου γίνονται αντιληπτά τα αποτελέσματα της θρυλικής ατάκας του ελληνικού κινηματογράφου: «Έφαγαν, έφαγαν, έφαγαν…».

Έξοδος στις αγορές: Η δυνατότητα να δανείζεται κάποιος από εγχώριους και διεθνείς τοκογλύφους, για να μπορεί στη συνέχεια ν’ αγοράζει απ’ αυτούς υπερτιμημένα προϊόντα.

Προμήθεια: Εξευγενισμένος όρος της παραδοσιακής…μίζας.

Τραπεζικό σύστημα: Ένα συνονθύλευμα οικονομικών παρασίτων, που πουλάει εικονικό χρήμα και εισπράττει πραγματικό.

Ανάπτυξη και τόνωση της οικονομίας (ή «Ρευστότητα αγοράς»): Τάισμα των καρχαριών με φρέσκο κρέας.

Διεθνείς οίκοι αξιολόγησης: Κερδοσκόποι με δίπλωμα.

Τρόικα (ή «Δανειστές»): Αποικιοκράτες τοκογλύφοι.

Έλληνες: Ιθαγενείς κάτοικοι αποικίας, βορείως της Αφρικής.

Μνημόνιο: Σύμφωνο παράδοσης άνευ όρων, των ιθαγενών στους αποικιοκράτες.

Αγγλικό δίκαιο: Εναλλακτικός όρος του «οθωμανικού δικαίου», το οποίο εφαρμόζεται σε περίπτωση που ο ιθαγενής διανοηθεί να παραβιάσει το σύμφωνο παράδοσης και να σηκώσει το κεφάλι στον αποικιοκράτη.

Αναδιάρθρωση χρέους: Ευκολίες πληρωμής του κεφαλικού φόρου, που προσφέρει ο αποικιοκράτης στον ιθαγενή, με αντίτιμο την επιμήκυνση της αποικιοκρατίας του.

Ιδιωτικοποιήσεις: Πουλάμε όσο κι όσο (ακόμα και τη μάνα μας) για να πάρουμε τη…δόση μας.

Χρηματιστήριο: Σχήμα Πόντσι (κοινώς, «πυραμίδες») με κρατική νομιμοποίηση.

Χρηματιστές: Διακινητές αέρα κοπανιστού.

Μικροεπενδυτές: Μαριδούλες, που βαρέθηκαν να παίζουν Λόττο και σκέφτηκαν να τα ‘κονομήσουν, κολυμπώντας σε νερά που δεν γνωρίζουν και είναι γεμάτα καρχαρίες.

Χρηματιστηριακός έλεγχος: Καταμέτρηση κλεμμένων, καθαρά για εγκυκλοπαιδικούς λόγους.

ΜΜΕ: Μέσα Μαζικής Εξαπάτησης.

Δημοσιογράφοι: Παπαγαλάκια, τα οποία με τους ψιττακισμούς τους, προσπαθούν να πείσουν τον καθένα πως βρίσκεται σε μια όαση και όχι στη μέση της ερήμου.

Δημοκρατία: Όρος που δηλώνει μια ουτοπική κατάσταση. Οι πολίτες, μέσω αυθυποβολής και καταιγιστικής επανάληψης του όρου, καλούνται να πιστέψουν ότι ζουν σ’ ένα καθεστώς παρόμοιο με αυτό που εφηύραν οι αρχαίοι Έλληνες και όχι σε ένα καθεστώς δικτατορίας που φέρει τον μανδύα της δημοκρατίας. Μάλιστα, ο όρος «δημοκρατία», στις μέρες μας, τείνει να θεωρείται προσβλητικός για την δικτατορία.

Ανακατανομή εργατικού δυναμικού: Κομμουνιστικός όρος που δηλώνει τις…απολύσεις εργαζομένων. Το λήμμα, αναφέρεται, καθαρά λόγω ευρηματικότητας.

Παρασκευή 7 Σεπτεμβρίου 2012

Το ισχύον Σύνταγμα έδεσε τα χέρια του εισαγγελέα Πεπόνη…

Όπως λέει ο καθηγητής κ. Κοντογιώργης, ούτε κακοποιοί δεν θα μπορούσαν να φτιάξουν τέτοιους θεσμούς που να τους προστατεύουν τόσο αποτελεσματικά, όπως αυτούς που έχει φτιάξει το ελληνικό πολιτικό σύστημα.
Στην αναθεώρηση του Συντάγματος που έγινε το 2001, εισήχθη στο Σύνταγμά μας η αντίστοιχη διάταξη του χουντικού συντάγματος, η οποία είχε μπει για να προστατεύει τα μέλη της χούντας από διώξεις. Όχι μόνο αυτό, αλλά η διάταξη που εισήγαγε το «δημοκρατικό» πολιτικό μας σύστημα το 2001 είναι ακόμα πιο προστατευτική και από αυτήν της χούντας. Από ποιον όμως προσπαθεί να…. προστατευτεί το πολιτικό σύστημα; Μα φυσικά από την κοινωνία την οποία υποτίθεται ότι υπηρετεί και εκτελεί τις εντολές της.
Το εδαφ. Β΄ της παρ. 2 του άρθρου 86 του ισχύοντος Συντάγματος λέει κατά λέξη: «Αν στο πλαίσιο άλλης ανάκρισης, προανάκρισης, προκαταρκτικής εξέτασης ή διοικητικής εξέτασης προκύψουν στοιχεία, τα οποία σχετίζονται με τα πρόσωπα και τα αδικήματα της προηγούμενης παραγράφου, αυτά διαβιβάζονται αμελλητί στη Βουλή από αυτόν που ενεργεί την ανάκριση, προανάκριση ή εξέταση». Προσέξτε τι λέει. Αφενός απαγορεύει στον Εισαγγελέα (εν προκειμένω τον κ. Πεπόνη) να συνεχίσει την έρευνα ώστε να αποκαλυφθεί η αλήθεια για τυχόν ευθύνες πολιτικού προσώπου, αφετέρου απαιτεί από τον Εισαγγελέα να μεταβιβάσει αμέσως στη Βουλή τη δικογραφία και να μην προχωρήσει πιο πέρα την έρευνα, όχι μόνο αν προκύπτουν ευθύνες για πολιτικό πρόσωπο, αλλά ακόμα και αν απλά εμπλέκεται στην υπόθεση το όνομα πολιτικού προσώπου. Αντιλαμβάνεστε γιατί πράγμα μιλάμε.
Αν λοιπόν δεν ίσχυε το άρθρο 86 του Συντάγματος, τότε ο κ. Πεπόνης θα προχωρούσε τώρα την έρευνα μέχρι το τέλος και θα εξέταζε δεκάδες μάρτυρες. Αν προέκυπταν αποχρώσες ενδείξεις τέλεσης αδικήματος, τότε θα είχε το δικαίωμα να διατάξει τη σύλληψη του υπαιτίου. Τώρα όμως αυτό δεν μπορεί να γίνει. Η υπόθεση θα πάει στην αρμοδιότητα του ίδιου του πολιτικού συστήματος και φυσικά μπορεί ο καθένας να υποθέσει το αποτέλεσμα.
Αυτό το Σύνταγμα πρέπει γρήγορα να αλλάξει, διαφορετικά θα ξεπουληθούμε όλοι, αφού δεν καταλογίζονται ευθύνες στους υπαίτιους..
Περιμένει άραγε κανείς πολιτικά αφελής να το αλλάξουν από μόνοι τους;

Πέμπτη 6 Σεπτεμβρίου 2012

Πάμε προς νερού μας ........

Μπήκαν στο αμάξι εμφανώς εκνευρισμένοι και οι τρείς τους...
Ο καθένας για τους δικούς του λόγους..
Ο μπάρμπα-Φώτης επειδή τον βάλανε να οδηγήσει γέρο άνθρωπο.
Και δε φτάνει που τον βάλανε να οδηγήσει του φορέσαν και το καπέλο του σοφέρ ο οποίος είναι 2 μέτρα 150 κιλά και έχει μία κεφάλα σα μοσχαροκεφαλή...
2 Ριζοσπάστες του βάλαν οι άλλοι χαζοχαχανίζοντας μέσα για να μην του πέφτει μέσα στα μάτια το καπέλο.

Ο Αντώνης εκνευρίστηκε επειδή τον έβαλαν συνοδηγό.
Που ακούστηκε ο Πρωθυπουργός να κάθετε συνοδηγός.
Να δείς είπε μέσα του που αυτός ο χοντρός θα μου ζητήσει να του  ανοίξω και την πόρτα μόλις φτάσουμε..
Ακούς εκεί να κάτσω μπροστά επειδή και καλά αυτός δε χωράει.10 μέτρα αυτοκίνητο.
Ο Βαγγέλας στο πίσω κάθισμα τα χε πάρει για τους δικούς του λόγους..
Από τη μία φοβόταν τον γέροντα οδηγό , μην του το γρατζουνίσει πουθενά και από την άλλη μη του λιγουρευτεί ο Αντωνάκης την θωρακισμένη μπέμπα και του την πάρει.
Τόσο αγώνα είχε κάνει.
Άσε που του τη μαγάριζαν ...

Την ατμόσφαιρα όμως βάραινε περισσότερο το μυστήριο του προορισμού.
Εκείνος ο Γερμανός στο τηλέφωνο δεν τους τα χε πει καλά..Οι τρεις σας χωρίς κανέναν άλλον..να τα πούμε από κοντά...
Άσε δε εκείνο το περίεργο που είπε με τα σπασμένα Ελληνικά του ..κάτι για "πίπα της Ειρήνης" κατάλαβαν όλοι τους απ την ανοιχτή ακρόαση , αλλά το περίεργο γέλιο του Γερμανού τους πάγωσε ...
Να κάνουμε είπε ;
Να μου κάνετε είπε ;
Έκανε παράσιτα το παλιοτηλέφωνο...αγορά της Ντόρας ήταν..SIEMENZ ....Τι περιμένεις ;;;
Ξαφνικά το αμάξι άρχισε να κόβει ταχύτητα...
Ο Αντώνης κοίταξε γύρω του ..η περιοχή ήταν λίγο ερημική...
Που μας πάει αυτός ο τρελλόγερος είπε μέσα του ...Το αμάξι σταμάτησε.
Τα λόγια του Μπαρμπα Φώτη τον πάγωσαν :
Eγω και ο Βαγγέλης πάμε προς νερού μας...ερχόμαστε αμέσως..


Συνεχίζετε .....


daidalos10

Αστυνομικοί απέκλεισαν σήμερα το πρωί την κεντρική πύλη της σχολής των ΜΑΤ στο Γουδή

Αστυνομικοί απέκλεισαν σήμερα το πρωί την κεντρική πύλη της σχολής των ΜΑΤ στο Γουδή, για να μην μπορέσουν να βγουν οι κλούβες των ΜΑΤ που έφευγαν για εκδρομή στη Θεσσαλονίκη. Για τις ανάγκες της τηλεόρασης, υπήρξαν κάποιες μικροεντάσεις ανάμεσα σε μπάτσους χωρίς κράνη και μπάτσους με κράνη αλλά τελικά τα ΜΑΤ έφυγαν για μπουγάτσα στη Θεσσαλονίκη, ενώ οι μπάτσοι πήγαν για τυρόπιτα στα Everest.

Οι αστυνομικοί βρίσκονται αυτές τις ημέρες σε κινητοποιήσεις εξαιτίας των περικοπών που πρόκειται να γίνουν στους μισθούς τους.

Είναι προς τιμήν των ανδρών των ΜΑΤ ότι συνεχίζουν να δέρνουν αλύπητα αν και θα περικοπούν οι μισθοί τους.

Οι υπόλοιποι αστυνομικοί πρέπει να παραδειγματιστούν από τους άνδρες των ΜΑΤ.

Αυτή τη στιγμή στην Ελληνική Αστυνομία συγκρούονται δυο Ελλάδες.

Συγκρούεται η Ελλάδα του χτες -που αποτελείται από τεμπέληδες αστυνομικούς που νοιάζονται μόνο για την τσέπη τους- με την Ελλάδα του αύριο που αποτελείται από ματατζήδες που κάνουν κεφάτα και υπεύθυνα τη δουλειά τους και βοηθούν την εικόνα της Ελλάδας στο εξωτερικό, αποδεικνύοντας πως θα συνεχίσουν να ανοίγουν κεφάλια, ακόμα κι αν κοπούν εντελώς οι μισθοί τους.

Βέβαια, το ιδανικό θα ήταν να πλακωθούν οι αστυνομικοί μεταξύ τους και να αλληλοεξοντωθούν αλλά αυτό αποκλείεται γιατί, αν είχαν συνείδηση και αξιοπρέπεια, δεν θα είχαν γίνει αστυνομικοί.

Κυριακή 2 Σεπτεμβρίου 2012

Τοκογλύφοι και κερδοσκόποι «επένδυσαν» $200 δισ. στην Ελλάδα του Μνημονίου


«ΕΦΥΓΑΝ» $261 ΔΙΣ. ΣΕ 8 ΕΤΗ

Τοκογλύφοι και κερδοσκόποι «επένδυσαν» $200 δισ. στην Ελλάδα του Μνημονίου

Ενώ η ελληνική οικονομία βρίσκεται στο χείλος του γκρεμού, ποταμός «μαύρων» δισεκατομμυρίων ρέει τόσο προς το εξωτερικό όσο και προς το εσωτερικό, γράφει το Spiegel.

Τοκογλύφοι και κερδοσκόποι «επένδυσαν» $200 δισ. στην Ελλάδα του Μνημονίου
Οπως είπε στο γερμανικό περιοδικό ο Ρέιμοντ Μπέικερ, επικεφαλής της ΜΚΟ Global Financial Ιntegrιty που παρακολουθεί τις εκροές και εισροές μεγάλων ποσών από τις εθνικές οικονομίες, την περίοδο 2003 - 2011 «έφυγε» από την Ελλάδα το ιλιγγιώδες ποσό των 261 δισ. δολαρίων, αποκλειστικά για λόγους φοροδιαφυγής, ξεπλύματος χρήματος και απόκρυψης εσόδων «διεφθαρμένων» λειτουργών.
Ακόμη μεγαλύτερη εντύπωση προκαλεί η εκτίμηση του ίδιου ότι την διετία 2010 και 2011, όταν η Ελλάδα βρισκόταν εντός Μνημονίου και η ελληνική οικονομία έβλεπε την ρευστότητά της να εξαφανίζεται, «μπήκαν» στην Ελλάδα 90 και 109 δισ. δολάρια αντίστοιχα.
Τα χρήματα αυτά δεν κατευθύνθηκαν σε απλές επενδύσεις, σύμφωνα με τον Μπέικερ. Αφενός χρησιμοποιήθηκαν τοκογλυφικά, καθώς οι τράπεζες είχαν παγώσει την διάθεση δανείων προς πρόσωπα και επιχειρήσεις. Αφετέρου, επενδύθηκαν σε αγορές ακινήτων σε τιμές ευκαιρίας, από ανθρώπους που εκμεταλλεύονται την κρίση για να ξεπλύνουν χρήμα και να βγάλουν μακροπρόθεσμα μεγάλα κέρδη.
«Αγοράζεις ακίνητα ποντάροντας στην αξία τους σε 10 ή 15 έτη», σημείωσε, προσθέτοντας ότι οι επενδυτές παράνομων κεφαλαίων ούτως ή άλλως έχουν πιο μακρόχρονους σχεδιασμούς...


Η βόλτα του πρωθυπουργού στην εικονική πραγματικότητα της Ομόνοιας

Άλλη μια βόλτα στο κέντρο της Αθήνας πολιτικού με συνοδεία κάμερας. Ο πρωθυπουργός επισκέφτηκε την Ομόνοια το πρωί του Σαββάτου. Ήπιε καφέ σε δυο μαγαζιά, ένας περαστικός έπεσε πάνω του σε ένα ρεσιτάλ φυσικής ερμηνείας και του είπε ότι «είσαι η τελευταίας μας ελπίδα, όχι επειδή σε αγαπάμε αλλά αν δεν γίνει κάτι και με εσένα τελειώσαμε», δυο ιδιοκτήτες μαγαζιών του είπαν ότι τα πράγματα έχουν βελτιωθεί αλλά δεν έχουν κίνηση, μερικοί τον χαιρέτησαν εγκάρδια και ο πρωθυπουργός στο τελευταίο πλάνο καθισμένος σε ένα καφέ είπε «Χάρηκα που χαίρεται ο κόσμος». Ευτυχώς που δεν ακούστηκε το «cut» του σκηνοθέτη.

Εδώ ο κόσμος χάνεται με τα καινούρια μέτρα που θα ανακοινωθούν βαρκούλες αρμενίζουν στο «λιμάνι» της Ομόνοιας. Πόσες φορές πρέπει να επαναλάβουμε τα αυτονόητα: Η πραγματική ζωή δεν παίρνει την κάμερα μαζί της.
Εάν ο πρωθυπουργός ήθελε να δει πως είναι τα πράγματα στην Ομόνοια ας πήγαινε μια βόλτα χωρίς τηλεοπτικά συνεργεία. Ας περπατούσε στην 3η Σεπτεμβρίου μετά τις 10 το βράδυ.
Τι ακριβώς εξυπηρετεί η κάμερα; Μα τι άλλο εκτός από την δημιουργία εντυπώσεων. Βουλιάζουμε σε όλο αυτό που μας έχουν ρίξει και καθώς κατευθυνόμαστε προς τον πάτο, ένα χέρι σηκώνει ψηλά την κάμερα και μια φωνή ακούγεται: «Χάρηκα που χαίρεται ο κόσμος».

Και από την άλλη η δημοσιογράφος. «Η ξαφνική επίσκεψη του πρωθυπουργού στην Ομόνοια». Σωστά. Η Ομόνοια είναι κάτι σαν δημόσια υπηρεσία όπου ο πρωθυπουργός κάνει έφοδο, ο τσιλιαδόρος έχει ειδοποιήσει τους πάντες να είναι στην θέση τους, ανοίγει την πόρτα και όλοι πληκτρολογούν σαν σαλεμένοι. Θα έρθει πάλι η στιγμή που θα αναρωτηθούν οι δημοσιογράφοι γιατί ο κόσμος ξεσπάει την οργή του επάνω τους. Γιατί τους παίρνει η μπάλα και αυτούς. Ο λόγος είναι ένας: Έχουν συμμετοχή στην εικονική πραγματικότητα. Σκηνοθετούν. «Κόβουν» στο μονταζ και μιλάνε στα μικρόφωνα σαν να ζουν σε άλλο κόσμο.

Πριν μερικούς μήνες ο κύριος Χρυσοχοίδης μέσα από τζιπ του Alpha παρακολουθούσε με αγωνία το σκληρό κόσμο του Κέντρου. Στο βλέμμα του διέκρινες την αγωνία των αστυνομικών του CSI Miami. Τώρα ο πρωθυπουργός περπατάει στην ίδια περιοχή σαν να παρακολουθεί την «Μελωδία της ευτυχίας». Δυστυχώς και για τους δυο η πραγματική ζωή είναι μέσα στους κάδους σκουπιδιών που ψάχνουν οι άνθρωποι, στους ναρκομανείς και τους ντίλερς που έχουν μετακινηθεί μερικούς δρόμους παρακάτω, στο ξυλοφόρτωμα των μεταναστών από τους ανθρώπους με τα κράνη και πίσω από τις πόρτες των σπιτιών της περιοχής που παίρνουν το ένα χαράτσι μετά το άλλο. Να δούμε πότε θα το καταλάβουν και οι πολιτικοί.

Υ. Γ

Εάν έχει χρόνο ο πρωθυπουργός θα του πρότεινα την επόμενη φορά, έστω με συνοδεία κάμερας να πάρει ένα λεωφορείο από την Ομόνοια και να ρωτήσει τον κόσμο την γνώμη του για τις τιμές των εισιτηρίων και για την αύξηση του 25% που πρόκειται να κάνει. Θα εκπλαγεί από τις αντιδράσεις του αλλά αυτό δεν θα το δείξουν τα κανάλια. Θα κοπεί κατά λάθος στο μοντάζ.


http://www.lifo.gr/team/u653/32430

Παρασκευή 31 Αυγούστου 2012

Aόρατος κίνδυνος

Επί δεκαετίες οι λυκάνθρωποι της Δεξιάς έτρωγαν κόσμο και κοσμάκη, χόρταιναν, πλούτιζαν κι εξουσίαζαν, προστατεύοντας την πατρίδα από τους κομμουνιστές. 

Ο κομμουνιστικός κίνδυνος ξέπλενε όλες τις αμαρτίες τους, βόλευε όλες τις ατιμίες τους και δικαιολογούσε όλα τα εγκλήματά τους. Με αποτέλεσμα να τον έχουν κάνει λάστιχο αυτόν τον κίνδυνο, που ούτε οι ίδιοι τον πίστευαν, και να φτάσουμε στην κορυφαία πατριωτική έγερση των συνταγματαρχών -από την κοιλιά κι από την κεφάλα τους ξεπήδησαν κι αυτοί, για να τσακίσουν τον κομμουνισμό, τρομάρα τους.

Έκτοτε αποδείχτηκε πολλές φορές ότι μια πολιτική αίσχους έχει πάντα ανάγκη από το αίσχος ενός κινδύνου. Πώς να περάσεις, ας πούμε, σήμερα τη φτώχεια, την εξαθλίωση, την περιφρόνηση της δημοκρατίας, την υπεροψία της αλλοδαπής τρόικας και τη δουλικότητα της εγχώριας, χωρίς να υπάρχει το Κακό που παραμονεύει και τη χώρα υπονομεύει; Πάρε λοιπόν να 'χεις - το λόμπι της δραχμής. Το ξεκίνησε ο Παπανδρέου, το τάισε ο Βενιζέλος, το χάιδεψε ο Κουβέλης και τώρα το αμολάει κατά πάνω μας ο Σαμαράς. Ο οποίος σώζει τη χώρα από το δικό τους θηρίο με τις δικές μας θυσίες.

Το λόμπι της δραχμής έχασε έναν αποφασιστικό γύρο, είπε μετά τη συνάντησή του με τον Παπούλια ο απίστευτος. Τηρούμε τις δεσμεύσεις μας, είπε χτες ο ανεκδιήγητος. Ποιες δεσμεύσεις εννοεί; Την αποκατάσταση των χαμηλών συντάξεων; Την ενίσχυση των κοινωνικών επιδομάτων; Την προστασία των ειδικών μισθολογίων και ειδικά των μισθολογίων των ένστολων; Τη σκληρή, ή έστω τη μαλακή, αναδιαπραγμάτευση του Μνημονίου; Την ανατροπή της συνταγής που ισοπεδώνει τη χώρα, σύμφωνα με τις λεξούλες του;

Τι λέτε, καλέ; Τώρα πρέπει να κάνει ακριβώς τα αντίθετα από όσα δεσμεύτηκε, γιατί ελλοχεύει το λόμπι, ο Τσίπρας, η δραχμή. Υποσχεθήκαμε ότι θα κάνουμε τα πάντα για να μη βγει η χώρα από το ευρώ, είπε χτες ο αρχιστράτηγος της σωτηρίας μας. Ποια πάντα, βρε Πινόκιο, που φτάνει η μύτη σου μέχρι τις Βρυξέλλες; Τι σχέση έχουν τα πάντα που υποσχέθηκες με τα πάντα που διαπράττεις; Και πότε υποψίασες όσους σε ψήφισαν για τα πάντα που τους -και μας- ετοιμάζεις; Κι έχεις από πάνω το θράσος να δεσμεύεσαι -εσύ!- ότι το πακέτο που μας έρχεται είναι το τελευταίο.

Ξεφτίλα!


Καρτερός Θανάσης

Τα φορολογικά τερατουργήματα δεν θα περάσουν


31/8/2012
07:31
Του Γιώργου Καισάριου
Πριν μερικές μέρες είδα ένα άρθρο που ανέφερε ότι κριτήριο εισοδήματος στο μέλλον θα είναι και τι βαθμό πτυχίο έχει ο κάθε ένας!!

Το άρθρο έπαιρνε στίγμα από ένα κείμενο στη Ναυτεμπορική, που έλεγε ότι στο υπό κατάρτιση φορολογικό νομοσχέδιο, μεταξύ άλλων, κριτήριο θα είναι ο χρόνος άσκησης του επαγγέλματος αλλά και η ειδικότητα καθώς και οι επιστημονικοί τίτλοι!!!

Με λίγα λόγια, όσο πιο πολλά πτυχία έχεις, τόσο πιο πολύ θεωρεί η εφορία ότι έχεις την δυνατότητα μεγαλύτερου εισοδήματος και άρα τόσο πιο πολλά σε φόρους
  θα πληρώνεις!!!

Επιπλέον, οι φορολογικές αρχές αυτής της χώρας, θέλουν τη θέσπιση ενός ελάχιστου εισοδήματος, βάσει του οποίου θα θεωρείται ως βιώσιμη η άσκηση του επαγγέλματος!!!

Ξεχάστε δηλαδή τους πειραματισμούς, το venture capital ή να κάνετε κάτι που δεν έχει ξανακάνει κανείς. Στα μάτια της εφορίας, θα πρέπει να έχεις κέρδος για να μπορείς να το κάνεις. Και όταν δεν δείξεις κέρδος, η εφορία θα θεωρεί ότι έχεις κλέψει και ετοιμάσου να πληρώσεις φόρο, κερδίζεις δεν κερδίζεις.

Το άλλο καραγκιοζιλίκι το ακούσατε;

Δεν έχει καμία σημασία αν κυκλοφορείς το αυτοκινήτό σου ή όχι, ή αν κατέθεσες τις πινακίδες, διότι δεν έχεις τα χρήματα να το κυκλοφορείς και να το συντηρείς. Υπάρχουν σοβαρές σκέψεις (σύμφωνα με δημοσιεύματα στον τύπο, τα οποία πάντως διέψευσε επισήμως το υπουργείο Οικονομικών) να επιβληθεί ειδικός φόρος επί των αυτοκινήτων που είναι ακίνητα!!!

Βλέπεις αγαπητέ αναγνώστη, περίπου 750.000 αυτοκίνητα έχουν ακινητοποιηθεί τα τελευταία χρόνια και οι Έλληνες γραφειοκράτες έχουν τρομάξει από τα χαμένα έσοδα και ψάχνουν απεγνωσμένα με ό,τι τερτίπι μπορεί κανείς να φανταστεί να τα ανακτήσουν!!!

Έλεος, έλεος και έλεος!
Εγώ ένα πράγμα ακόμα δεν έχω καταλάβει. Το καραγκιοζιλίκι του τεκμαρτού εισοδήματος το έχουμε από την αρχή του προηγούμενου αιώνα. Έχει ωφεληθεί το ελληνικό κράτος με αυτά τα καραγκιοζιλίκια έστω ελάχιστα;

Για ποιο λόγο δεν υπάρχουν αυτά τα καραγκιοζιλίκια στον υπόλοιπο πλανήτη γη, έχει αναρωτηθεί κανείς; Η απάντηση είναι διότι δεν δουλεύουν!!!

Μου αρέσει που ορισμένοι προσπαθούν να βρουν τρόπους να δικαιολογήσουν αυτή την ανεπίτρεπτη φορομπηχτική φορολογική συμπεριφορά αυτού του κράτους - τέρατος, στο όνομα του ότι ορισμένοι (που δεν έχουν άλλον τρόπο να ζήσουν) κάνουν κάποια μαύρη εργασία.

Μου αρέσει που πολλοί έχουν δώσει συγχωροχάρτι σε όλο το πολιτικό σύστημα, που έχει διαλύσει την αγορά και την ραχοκοκαλιά του παραγωγικού ιστού αυτής της χώρας, στο όνομα της ηθικής και στο όνομα ότι θα πρέπει να πιάσουμε την φοροδιαφυγή.

Και όποιος από εσάς εκλαμβάνει τα γραπτά μου ως κρυπτογραφημένα μηνύματα υπέρ της φοροδιαφυγής, με το συμπάθιο έχει καταλάβει λάθος. Όπως είπα, αν νομίζει το κράτος αυτό ότι κάποιοι φοροδιαφεύγουν, να τους πιάσει να τους κάνει ότι θέλει.

Δεν έχει όμως το δικαίωμα να ρουφήξει το αίμα όλων των υπολοίπων, στο όνομα ότι τόσα του λείπουν για να συνεχιστεί αυτό το παρακράτος με τους τρελούς αυτούς φορομπηχτικούς νόμους, που όχι ανάπτυξη δεν θα προσφέρουν, αλλά θα διαλύσει ό,τι παραγωγικό έχει μείνει σε αυτή τη χώρα.

Διότι άλλο οι μειώσεις δαπανών, που σε μεγάλο βαθμό δέχομαι και άλλο η αλόγιστη χωρίς καμία λογική φορολόγηση, στο όνομα του να διατηρήσουμε αυτό το κράτος - τέρας.

Πάντως, η επόμενη φορολογική προσπάθεια της κυβέρνησης, όταν αποτύχουν αυτά τα φορολογικά μέτρα και πριν βάλουν φόρους στον αέρα που αναπνέουμε, θα είναι να μπει τεκμήριο στο σεξ ("Γιατί όχι και τεκμήριο στο σεξ;").

george.kesarios@capital.gr
Αξιολογήστ

Πέμπτη 30 Αυγούστου 2012

ΟΙ “ΆΘΛΙΟΙ” ΣΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ ΤΟΥ ΜΝΗΜΟΝΙΟΥ

Πριν από λίγα μόλις χρόνια, ξένιζε μία εικόνα ενός ανθρώπου που έψαχνε στους κάδους απορριμμάτων για τροφή ή για οτιδήποτε άλλο που μπορεί για εκείνον να φάνταζε πολύτιμο.
Το 2012, όμως, στην Ελλάδα της κρίσης και του μνημονίου, γυναίκες και άνδρες που ψάχνουν στα σκουπίδια για απομεινάρια ενός πιάτου φαγητού δεν αποτελεί, δυστυχώς, μία εικόνα ξένη, δεν προκαλεί έκπληξη. Ο λόγος είναι ότι ολοένα και περισσότεροι πλέον Έλληνες ζουν κάτω από τα όρια της φτώχειας και προσπαθούν να επιβιώσουν χωρίς κανένα εισόδημα.
Η ανεργία έχει χτυπήσει την πόρτα χιλιάδων οικογενειών, υπάρχουν σπίτια με άνεργους γονείς και παιδιά, άνθρωποι που ζουν με δανεικά, που διανύουν καθημερινά χιλιόμετρα για να συμμετάσχουν σε κάποιο συσσίτιο. Υπάρχουν άνθρωποι χρεωμένοι «ως το λαιμό» που έχουν χάσει το σπίτι τους, έχουν κοιμηθεί ακόμα και σε αυτοκίνητα ή στο δρόμο μαζί με τα παιδιά τους. Υπάρχουν Έλληνες που η επιβίωσή τους εξαρτάται άμεσα από την αλληλεγγύη και από την ευαισθητοποίηση κάποιων, όχι απαραίτητα πιο τυχερών αλλά που προσφέρουν από το υστέρημά τους.
Είναι γεγονός, εξάλλου, ότι όσο η κρίση βαθαίνει τόσο μεγαλώνει το κίνημα αλληλεγγύης. Χαρακτηριστικό είναι το παράδειγμα του Ηρακλείου, όπου σε κάθε γωνιά της πόλης γίνονται προσπάθειες για συλλογή τροφίμων, ρούχων και άλλων ειδών πρώτης ανάγκης. Κάθε σύλλογος, κάθε συνδικαλιστικό σωματείο, τοπικοί φορείς, η Εκκλησία, άτομα που ενώθηκαν στο όνομα της αλληλεγγύης, έχουν δείξει το κοινωνικό τους πρόσωπο με το καλύτερο τρόπο. 
Ωστόσο, όσο και αν συγκινεί η προσπάθεια κάποιων ρομαντικών, η αλήθεια είναι μία, όσο συνεχίζεται η πολιτική της λιτότητας, όσο δεν υπάρχουν δουλειές, τόσο περισσότερος κόσμος θα ζει στα όρια της ανέχειας και θα αναγκάζεται να αναζητά τροφή στα σκουπίδια.
Αλλωστε μόνο στην Κρήτη οι υπηρεσίες της Περιφέρειας έχουν καταγράψει 5.000 άπορους. Κι είναι μόνο αυτοί που απευθύνονται στις υπηρεσίες. Χιλιάδες άλλοι δεν είναι γνωστοί...
Αποτελεί συνήθεια, πλέον, για πολλές οικογένειες, το χθεσινό ψωμί που περίσσεψε από το τραπέζι τους να μην το πετούν μαζί με άλλα σκουπίδια αλλά να το τοποθετούν σε εμφανές σημείο, σε μία καθαρή σακούλα έξω από κάδους απορριμμάτων. Η σακούλα «εξαφανίζεται» μέσα σε λίγα λεπτά. Πριν από μήνες, είχε τρομάξει μία μητέρα δύο παιδιών, όταν πέταξε στον κάδο κάτω από το σπίτι της λίγα κομμάτια κέικ που είχε μπαγιατέψει και είδε από το μπαλκόνι της μία γυναίκα με ένα μικρό παιδί να παίρνει το γλυκό και να το δίνει αμέσως στο παιδί της. Κύριος είδε πόσο καιρό αυτό το παιδί είχε να δοκιμάσει ένα γλύκισμα...
Είναι, δυστυχώς, και πάλι γεγονός ότι παιδιά πηγαίνουν στο μάθημα χωρίς να έχουν φάει για μέρες, υπάρχουν κρούσματα λιποθυμίας σε σχολικές αίθουσες ακριβώς για αυτό το λόγο. Είναι γνωστή εξάλλου η προσπάθεια του υπουργείου Παιδείας να διοργανώσει συσσίτια στα σχολεία, μία κίνηση που ήδη γίνεται και από άλλους φορείς στο Ηράκλειο.
Το τρομακτικό, λοιπόν, δεν είναι μία φωτογραφία μιας γυναίκας που αναζητά τροφή στα σκουπίδια, αλλά το γεγονός ότι αυτή η εικόνα έχει πάψει να εκπλήσσει και να συνταράσσει τον κόσμο γιατί αποτελεί ένα κομμάτι, πλέον, της καθημερινότητάς μας, μία πραγματικότητα στην Ελλάδα του 2012... 


http://www.patris.gr/articles/228321/152987