Τρίτη 31 Ιουλίου 2012

Έχω αναδιαπραγματευτεί άσχημα…

Rate this posting:
Σύντροφε δε νιώθω και πολύ καλά τελευταία. Έχω μια αναδιαπραγματοσούρα που με πάει αίμα εσχάτως σε βαθμό κακουργηματικό και βάλε. Η γυναίκα μου λέει ότι με πειράξανε κάτι σαρδέλες που έφαγα προχθές και το μάτι τους ήτανε θολό σαν τη γυαλούμπα του Πάγκαλου όταν σκύβει πάνω από την αστακομακαρονάδα που αχνίζει καυτή και ζόρικη, αλλά όχι τόσο ώστε να μπορέσει να της αντισταθεί ο λιγούρης, ο ευρωλιγούρης, ο κανάγιας. Όμως σύντροφε διακοπεύοντα στα εξωτικά Πατήσια με τις απέραντες τις αμμουδιές και τα γαλαζοπράσινα νερά, μάλλον τζάμπα το κατηγόρησε η μανδάμ το δύστυχο το θαλασσινό το αθώον δια τας εντερικάς ημών ανωμαλίας και τα λοιπά έντονα συμπτώματα ναυτίας που με καταβάλλουν ανελεήτως τα μπαγάσικα. Αθώα η σαρδέλα σύντροφε…

Εν μέσω θέρους αδελφέ μπιφτεκοστερημένε τα γερόντια κλατάρουνε άσχημα. Ιδρώνουνε, ξεϊδρώνουνε και αρπάζουνε και πούντες. Κι άμα κάνουνε και πυρετό είναι βουρ για το νοσοκομείο. Έτσι την πάτησε και ο μπάρμπα Γιώργος που λες αδελφέ Πρετεντερόπληκτε και πήγε σούμπιτος δια την αναρρωτικήν την κλίνη μπας και τη σκαπουλάρει τη λοίμωξη του κάτω – λέει – αναπνευστικού. Ωραίες διακοπές θα περάσουμε είπαμε μιας και θα δούμε και άλλα μέρη. Κάθε χρόνο το καλοκαίρι Πατήσια – Πατήσια, ωραία δε λέω, αλλά καλό θα ήτο να επισκεφθούμε και κανένα νέο μέρος να αλλάξει εικόνα και το καταταλαιπωρημένο ημών όμμα το βαριεστημένο.
Τελικώς καταλήξαμε Γουδή, που κι εκεί οι θάλασσες είναι περίπου ίδιες με τα Πατήσια και δεν άξιζε τον κόπο η ταλαιπωρία. Σαν να φύγεις από Πάρο και να πας Μύκονο ένα πράγμα. Άσπρα σπίτια, μπλε παράθυρα και ανεμόμυλος στο λιμάνι. Φωτοτυπία και ξεπατικούρα, χωρίς Κούγια και Καίσαρη στα στενά να περιφέρονται για μια φωτό της προκοπής στο ΟΚ (Επεξηγηματικά: «Όλοι Καραγκιόζηδες» για να μην έχομε αυταπάτες ότι πάνε Όλα Καλά σύντροφε).

Για να μη στα πολυλογώ αδελφέ μνημονιοθρεμμένε, μόλις βρήκε κρεβατούμπα ο ασθενής ο Έλλην, καθόσον ο Άγγλος ο ασθενής περνάει ζάχαρη όπως πιστοποιήθηκε δεόντως από την εξόχως καλλιτεχνικήν προβολήν του βρετανικού συστήματος υγείας από την τελετή έναρξης των Αγγλικών πλέον – κατά τον αρτίως κατηρτισμένο ιστορικώς Ζαγκ Wrong (κλεμμένο είναι σύντροφε, αλλά μου άρεσε και το ‘γραψα) – Ολυμπιακών Αγώνων, αρχίσανε οι αναδιαπραγματεύσεις. Τι θα πει «αναδιαπραγμάτευση» στο νοσοκομείο του Έλληνος; Απλά τα πράγματα σύντροφε. Θα πει, ότι θα καθίσεις με την προϊσταμένη αδελφή να συζητήσεις εκτενώς και εμπεριστατωμένως γιατί χρειάζεσαι εσύ περισσότερο από τον ασθενή του κάτω ορόφου που είναι στη Β΄ χειρουργική τη μία και μόνη ορφανή μαξιλαροθήκη. Βέβαια, αν η διαπραγματευτική σου ικανότητα είναι τέτοια ώστε να καταφέρεις και να αποσπάσεις την εθνοσωτηρία μία και μόνη μαξιλαροθήκη, έχεις αυτομάτως απεμπολήσει κάθε δικαίωμα δια λήψη χειροπετσετών, καθόσον και το αυτόν είδος τείνει προς εξαφάνισιν, γι’ αυτό καλό θα ήτο να έχεις θέσει εξαρχής προτεραιότητες. Τυχερός επίσης θα είσαι αν τα φάρμακα που παίρνεις υπάρχουν στην φαρμακαποθήκη του νοσηλευτικού ιδρύματος, διαφορετικά την έχεις πατήσει άσχημα, εξόν κι αν είναι εύκαιρη η θειά σου από το Αϊβαλί που ξέρει ζόρικο ξεμάτιασμα και ματζούνια επιπέδου NOVARTIS. Προς ενημέρωσιν των υγειών συντρόφων που έχουν καιρό να επισκεφθούν δημόσιο θεραπευτήριο, μην υποπέσετε στο ολέθριο σφάλμα της αναζητήσεως φαρμακευτικής γάζας, καθόσον θα σας πάρουν στο ψιλό άπαντες και σύμπαν το νοσηλευτικό και λοιπό ιατρικό προσωπικό. Ας έχεις μαζί σου σύντροφε μια εφημερίδα κυριακάτική κατά προτίμησιν για να σου φτουρήσει και προς Θεού, όχι Αυριανή, Βραδυνή και Ελεύθερη Ώρα γιατί ξεβάφουν άσχημα. Θα την κάνεις τη δουλειά σου τοιουτοτρόπως, καθότι τα πρωτοσέλιδα είναι άκρως αιμοστατικά, μιας και η ανάγνωσίν των αρκεί για να σου κοπεί το αίμα με τη μία, μη σου πω και διαπαντός. Μέθοδος δοκιμασμένη και καρατσεκαρισμένη ιατρικώς και μικροβιολογικώς.

Το κακό με τα νοσοκομεία σύντροφε χαπακωμένε και σουβλακοστερημένε πάλαι ποτέ χαχόλε οπαδέ του Κίμωνα του Κουλούρη, είναι ότι έχουνε μέσα στα δωμάτια απαραιτήτως αποβλακωμενομηχανές, ήτοι και ελληνιστί televisions και με το συμπάθειο κιόλας για την έκφραση και αν σηκώνει ban η χρήση του όρου, το δέχομαι αδιαμαρτυρήτως. Έτσι λοιπόν και πάνω ακριβώς από την κλίνη την αναρρωτική του ασθενούς του μπάρμπα – Γιώργου του ταλαίπωρου, παίζει επί 18ώρου και πλέον ανελέητα το μέσο της ενημέρωσης (πετάω πού και πού κανένα χωρατό για να ελαφρύνω το βαρύ κι ασήκωτο το κλίμα) σε σημείο που μετά την παρέλευση του τριημέρου στην έκθεσή σου στο μέσο, να είσαι ένα σκαλί μετά από αυτό που η επιστήμη ορίζει «τυπικό δείγμα ζόμπι». Κλασική μεταζομπιακή κατάσταση, κατά την οποία ο ευρισκόμενος εις την αυτήν εγκεφαλικήν θολούρα να νομίζει ότι ο Φώτης ο Κουβέλης είναι αριστερός βαρβάτος, ο Βαγγέλης ο Βενιζέλος επαναστάτης σοσιαλιστής και ο Αντώνιος ο Σαμαράς, μέγας αναδιαπραγματευτής. Ταμάμ… (Μου ‘χει μείνει από τη Σιλά. Μεγάλη ανακατώστρα η τύπισσα και με την ευκαιρία να σας ενημερώσω ότι όλοι οι Τούρκοι έχουν μερτσεντέ και μονοκατοικίες 200 τ.μ. μίνιμουμ).

Τη στιγμή λοιπόν που έσκιζα με χειρουργική ακρίβεια τη σελίδα με τα κοινωνικά για να σκουπίσω την τσίμπλα από το καταπονημένο όμμα του ασθενούς (προσεκτικά και από την πίσω μεριά, μην πέσει το μάτι του κακομοίρη στις κηδείες και του ΄ρθει ο ταμπλάς πριν της ώρας του, του δόλιου…) διαβάζω στο έντυπο ότι ο εθνοπατήρ ημών πρόεδρος και διευθύνων σύμβουλος της Πειραιώς θα αγοράσει – λέει – το υγιές τμήμα της ΑΤΕ. Σοκαρίστηκα ο αιφνιδιασθείς αναγνώστης σύντροφε. Δεν είχα ιδέα ότι η ΑΤΕ είχε και υγιές τμήμα. Μπράβο είπα μέσα μου, καλές δουλειές στον πρόεδρο με τα ικανά κεφαλαιακά διαθέσιμα και τα περίπου ισόποσα προσωπικά και λοιπά οικογενειακά δάνεια που έχει λάβει από το δικό του το μαγαζί το κιμπάρικο (αλήθεια τι κάνει ο Λαυρέντης, όχι ο Μαχαιρίτσας, ο άλλος;), όμως καπάκι με χάλασε το επόμενο διευκρινιστικό μονόστηλο, που έλεγε ότι το ρημάδι το υγιές τμήμα της ΑΤΕ, πάει σετ με περίπου 7 δις ευρώ τρύπα μαύρη και άραχλη, καθόσον τόση είναι η διαφορά του ενεργητικού (που ειρήσθω εν παρόδω είναι το καλό το πράγμα Ευάγγελε, πρώην Υπ. Οικ.) από το παθητικό (αυτό είμαι σίγουρος ότι το έχεις πιάσει αμέσως και δε θα μπω στον κόπο να σου πω ότι είναι το κακό).

Και επειδή υποπτεύομαι με υποψία σοβαρή αδελφέ αγωνιούντα εν αναμονή της ανακεφαλαιοποίησης των τραπεζών ότι τα 7 δις γιούρος πάλι εμείς θα τα πληρώσουμε, μήπως να κόβαμε από κει 500 ρημάδια ψωρογιούρος να πάρει γάζες και χειροπετσέτες το νοσοκομείο που νοσηλεύεται ο κακομοίρης ο μπαρμπα – Γιώργος, μη και κολλήσει κανέναν πυρετό κίτρινο, καθώς μία το μέσο όλη μέρα μπούρου – μπούρου, μία τα επιθέματα από τις φυλλάδες, έναν κιτρινισμό θα του επιφέρουν, στα σίγουρα. Όπως και να ‘χει σύντροφε, μ’ όλα αυτά που ζω…

…έχω αναδιαπραγματευτεί άσχημα…

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου