Aόρατος κίνδυνος

Επί δεκαετίες οι λυκάνθρωποι της Δεξιάς έτρωγαν κόσμο και κοσμάκη, χόρταιναν, πλούτιζαν κι εξουσίαζαν, προστατεύοντας την πατρίδα από τους κομμουνιστές. 

Ο κομμουνιστικός κίνδυνος ξέπλενε όλες τις αμαρτίες τους, βόλευε όλες τις ατιμίες τους και δικαιολογούσε όλα τα εγκλήματά τους. Με αποτέλεσμα να τον έχουν κάνει λάστιχο αυτόν τον κίνδυνο, που ούτε οι ίδιοι τον πίστευαν, και να φτάσουμε στην κορυφαία πατριωτική έγερση των συνταγματαρχών -από την κοιλιά κι από την κεφάλα τους ξεπήδησαν κι αυτοί, για να τσακίσουν τον κομμουνισμό, τρομάρα τους.

Έκτοτε αποδείχτηκε πολλές φορές ότι μια πολιτική αίσχους έχει πάντα ανάγκη από το αίσχος ενός κινδύνου. Πώς να περάσεις, ας πούμε, σήμερα τη φτώχεια, την εξαθλίωση, την περιφρόνηση της δημοκρατίας, την υπεροψία της αλλοδαπής τρόικας και τη δουλικότητα της εγχώριας, χωρίς να υπάρχει το Κακό που παραμονεύει και τη χώρα υπονομεύει; Πάρε λοιπόν να 'χεις - το λόμπι της δραχμής. Το ξεκίνησε ο Παπανδρέου, το τάισε ο Βενιζέλος, το χάιδεψε ο Κουβέλης και τώρα το αμολάει κατά πάνω μας ο Σαμαράς. Ο οποίος σώζει τη χώρα από το δικό τους θηρίο με τις δικές μας θυσίες.

Το λόμπι της δραχμής έχασε έναν αποφασιστικό γύρο, είπε μετά τη συνάντησή του με τον Παπούλια ο απίστευτος. Τηρούμε τις δεσμεύσεις μας, είπε χτες ο ανεκδιήγητος. Ποιες δεσμεύσεις εννοεί; Την αποκατάσταση των χαμηλών συντάξεων; Την ενίσχυση των κοινωνικών επιδομάτων; Την προστασία των ειδικών μισθολογίων και ειδικά των μισθολογίων των ένστολων; Τη σκληρή, ή έστω τη μαλακή, αναδιαπραγμάτευση του Μνημονίου; Την ανατροπή της συνταγής που ισοπεδώνει τη χώρα, σύμφωνα με τις λεξούλες του;

Τι λέτε, καλέ; Τώρα πρέπει να κάνει ακριβώς τα αντίθετα από όσα δεσμεύτηκε, γιατί ελλοχεύει το λόμπι, ο Τσίπρας, η δραχμή. Υποσχεθήκαμε ότι θα κάνουμε τα πάντα για να μη βγει η χώρα από το ευρώ, είπε χτες ο αρχιστράτηγος της σωτηρίας μας. Ποια πάντα, βρε Πινόκιο, που φτάνει η μύτη σου μέχρι τις Βρυξέλλες; Τι σχέση έχουν τα πάντα που υποσχέθηκες με τα πάντα που διαπράττεις; Και πότε υποψίασες όσους σε ψήφισαν για τα πάντα που τους -και μας- ετοιμάζεις; Κι έχεις από πάνω το θράσος να δεσμεύεσαι -εσύ!- ότι το πακέτο που μας έρχεται είναι το τελευταίο.

Ξεφτίλα!


Καρτερός Θανάσης

Τα φορολογικά τερατουργήματα δεν θα περάσουν

31/8/2012 07:31 Του Γιώργου Καισάριου Πριν μερικές μέρες είδα ένα άρθρο που ανέφερε ότι κριτήριο εισοδήματος στο μέλλον θα είναι και τι βαθμό πτυχίο έχει ο κάθε ένας!! Το άρθρο έπαιρνε στίγμα από ένα κείμενο στη Ναυτεμπορική, που έλεγε ότι στο υπό κατάρτιση φορολογικό νομοσχέδιο, μεταξύ άλλων, κριτήριο θα είναι ο χρόνος άσκησης του επαγγέλματος αλλά και η ειδικότητα καθώς και οι επιστημονικοί τίτλοι!!! Με λίγα λόγια, όσο πιο πολλά πτυχία έχεις, τόσο πιο πολύ θεωρεί η εφορία ότι έχεις την δυνατότητα μεγαλύτερου εισοδήματος και άρα τόσο πιο πολλά σε φόρους   θα πληρώνεις!!! Επιπλέον, οι φορολογικές αρχές αυτής της χώρας, θέλουν τη θέσπιση ενός ελάχιστου εισοδήματος, βάσει του οποίου θα θεωρείται ως βιώσιμη η άσκηση του επαγγέλματος!!! Ξεχάστε δηλαδή τους πειραματισμούς, το venture capital ή να κάνετε κάτι που δεν έχει ξανακάνει κανείς. Στα μάτια της εφορίας, θα πρέπει να έχεις κέρδος για να μπορείς να το κάνεις. Και όταν δεν δείξεις κέρδος, η εφορία θα θεωρεί ότι έχεις κλέψει και ετοιμάσου να πληρώσεις φόρο, κερδίζεις δεν κερδίζεις. Το άλλο καραγκιοζιλίκι το ακούσατε; Δεν έχει καμία σημασία αν κυκλοφορείς το αυτοκινήτό σου ή όχι, ή αν κατέθεσες τις πινακίδες, διότι δεν έχεις τα χρήματα να το κυκλοφορείς και να το συντηρείς. Υπάρχουν σοβαρές σκέψεις (σύμφωνα με δημοσιεύματα στον τύπο, τα οποία πάντως διέψευσε επισήμως το υπουργείο Οικονομικών) να επιβληθεί ειδικός φόρος επί των αυτοκινήτων που είναι ακίνητα!!! Βλέπεις αγαπητέ αναγνώστη, περίπου 750.000 αυτοκίνητα έχουν ακινητοποιηθεί τα τελευταία χρόνια και οι Έλληνες γραφειοκράτες έχουν τρομάξει από τα χαμένα έσοδα και ψάχνουν απεγνωσμένα με ό,τι τερτίπι μπορεί κανείς να φανταστεί να τα ανακτήσουν!!! Έλεος, έλεος και έλεος! Εγώ ένα πράγμα ακόμα δεν έχω καταλάβει. Το καραγκιοζιλίκι του τεκμαρτού εισοδήματος το έχουμε από την αρχή του προηγούμενου αιώνα. Έχει ωφεληθεί το ελληνικό κράτος με αυτά τα καραγκιοζιλίκια έστω ελάχιστα; Για ποιο λόγο δεν υπάρχουν αυτά τα καραγκιοζιλίκια στον υπόλοιπο πλανήτη γη, έχει αναρωτηθεί κανείς; Η απάντηση είναι διότι δεν δουλεύουν!!! Μου αρέσει που ορισμένοι προσπαθούν να βρουν τρόπους να δικαιολογήσουν αυτή την ανεπίτρεπτη φορομπηχτική φορολογική συμπεριφορά αυτού του κράτους - τέρατος, στο όνομα του ότι ορισμένοι (που δεν έχουν άλλον τρόπο να ζήσουν) κάνουν κάποια μαύρη εργασία. Μου αρέσει που πολλοί έχουν δώσει συγχωροχάρτι σε όλο το πολιτικό σύστημα, που έχει διαλύσει την αγορά και την ραχοκοκαλιά του παραγωγικού ιστού αυτής της χώρας, στο όνομα της ηθικής και στο όνομα ότι θα πρέπει να πιάσουμε την φοροδιαφυγή. Και όποιος από εσάς εκλαμβάνει τα γραπτά μου ως κρυπτογραφημένα μηνύματα υπέρ της φοροδιαφυγής, με το συμπάθιο έχει καταλάβει λάθος. Όπως είπα, αν νομίζει το κράτος αυτό ότι κάποιοι φοροδιαφεύγουν, να τους πιάσει να τους κάνει ότι θέλει. Δεν έχει όμως το δικαίωμα να ρουφήξει το αίμα όλων των υπολοίπων, στο όνομα ότι τόσα του λείπουν για να συνεχιστεί αυτό το παρακράτος με τους τρελούς αυτούς φορομπηχτικούς νόμους, που όχι ανάπτυξη δεν θα προσφέρουν, αλλά θα διαλύσει ό,τι παραγωγικό έχει μείνει σε αυτή τη χώρα. Διότι άλλο οι μειώσεις δαπανών, που σε μεγάλο βαθμό δέχομαι και άλλο η αλόγιστη χωρίς καμία λογική φορολόγηση, στο όνομα του να διατηρήσουμε αυτό το κράτος - τέρας. Πάντως, η επόμενη φορολογική προσπάθεια της κυβέρνησης, όταν αποτύχουν αυτά τα φορολογικά μέτρα και πριν βάλουν φόρους στον αέρα που αναπνέουμε, θα είναι να μπει τεκμήριο στο σεξ ("Γιατί όχι και τεκμήριο στο σεξ;"). george.kesarios@capital.gr Αξιολογήστ

ΟΙ “ΆΘΛΙΟΙ” ΣΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ ΤΟΥ ΜΝΗΜΟΝΙΟΥ

Πριν από λίγα μόλις χρόνια, ξένιζε μία εικόνα ενός ανθρώπου που έψαχνε στους κάδους απορριμμάτων για τροφή ή για οτιδήποτε άλλο που μπορεί για εκείνον να φάνταζε πολύτιμο.
Το 2012, όμως, στην Ελλάδα της κρίσης και του μνημονίου, γυναίκες και άνδρες που ψάχνουν στα σκουπίδια για απομεινάρια ενός πιάτου φαγητού δεν αποτελεί, δυστυχώς, μία εικόνα ξένη, δεν προκαλεί έκπληξη. Ο λόγος είναι ότι ολοένα και περισσότεροι πλέον Έλληνες ζουν κάτω από τα όρια της φτώχειας και προσπαθούν να επιβιώσουν χωρίς κανένα εισόδημα.
Η ανεργία έχει χτυπήσει την πόρτα χιλιάδων οικογενειών, υπάρχουν σπίτια με άνεργους γονείς και παιδιά, άνθρωποι που ζουν με δανεικά, που διανύουν καθημερινά χιλιόμετρα για να συμμετάσχουν σε κάποιο συσσίτιο. Υπάρχουν άνθρωποι χρεωμένοι «ως το λαιμό» που έχουν χάσει το σπίτι τους, έχουν κοιμηθεί ακόμα και σε αυτοκίνητα ή στο δρόμο μαζί με τα παιδιά τους. Υπάρχουν Έλληνες που η επιβίωσή τους εξαρτάται άμεσα από την αλληλεγγύη και από την ευαισθητοποίηση κάποιων, όχι απαραίτητα πιο τυχερών αλλά που προσφέρουν από το υστέρημά τους.
Είναι γεγονός, εξάλλου, ότι όσο η κρίση βαθαίνει τόσο μεγαλώνει το κίνημα αλληλεγγύης. Χαρακτηριστικό είναι το παράδειγμα του Ηρακλείου, όπου σε κάθε γωνιά της πόλης γίνονται προσπάθειες για συλλογή τροφίμων, ρούχων και άλλων ειδών πρώτης ανάγκης. Κάθε σύλλογος, κάθε συνδικαλιστικό σωματείο, τοπικοί φορείς, η Εκκλησία, άτομα που ενώθηκαν στο όνομα της αλληλεγγύης, έχουν δείξει το κοινωνικό τους πρόσωπο με το καλύτερο τρόπο. 
Ωστόσο, όσο και αν συγκινεί η προσπάθεια κάποιων ρομαντικών, η αλήθεια είναι μία, όσο συνεχίζεται η πολιτική της λιτότητας, όσο δεν υπάρχουν δουλειές, τόσο περισσότερος κόσμος θα ζει στα όρια της ανέχειας και θα αναγκάζεται να αναζητά τροφή στα σκουπίδια.
Αλλωστε μόνο στην Κρήτη οι υπηρεσίες της Περιφέρειας έχουν καταγράψει 5.000 άπορους. Κι είναι μόνο αυτοί που απευθύνονται στις υπηρεσίες. Χιλιάδες άλλοι δεν είναι γνωστοί...
Αποτελεί συνήθεια, πλέον, για πολλές οικογένειες, το χθεσινό ψωμί που περίσσεψε από το τραπέζι τους να μην το πετούν μαζί με άλλα σκουπίδια αλλά να το τοποθετούν σε εμφανές σημείο, σε μία καθαρή σακούλα έξω από κάδους απορριμμάτων. Η σακούλα «εξαφανίζεται» μέσα σε λίγα λεπτά. Πριν από μήνες, είχε τρομάξει μία μητέρα δύο παιδιών, όταν πέταξε στον κάδο κάτω από το σπίτι της λίγα κομμάτια κέικ που είχε μπαγιατέψει και είδε από το μπαλκόνι της μία γυναίκα με ένα μικρό παιδί να παίρνει το γλυκό και να το δίνει αμέσως στο παιδί της. Κύριος είδε πόσο καιρό αυτό το παιδί είχε να δοκιμάσει ένα γλύκισμα...
Είναι, δυστυχώς, και πάλι γεγονός ότι παιδιά πηγαίνουν στο μάθημα χωρίς να έχουν φάει για μέρες, υπάρχουν κρούσματα λιποθυμίας σε σχολικές αίθουσες ακριβώς για αυτό το λόγο. Είναι γνωστή εξάλλου η προσπάθεια του υπουργείου Παιδείας να διοργανώσει συσσίτια στα σχολεία, μία κίνηση που ήδη γίνεται και από άλλους φορείς στο Ηράκλειο.
Το τρομακτικό, λοιπόν, δεν είναι μία φωτογραφία μιας γυναίκας που αναζητά τροφή στα σκουπίδια, αλλά το γεγονός ότι αυτή η εικόνα έχει πάψει να εκπλήσσει και να συνταράσσει τον κόσμο γιατί αποτελεί ένα κομμάτι, πλέον, της καθημερινότητάς μας, μία πραγματικότητα στην Ελλάδα του 2012... 


http://www.patris.gr/articles/228321/152987

Κάτι έχει η υπουργική καρέκλα...

Κι εκεί που καταβρόχθιζα το καϊμάκι παγωτό και σκεπτόμουνα αν το σιρόπι βύσσινο είναι η λύση στις γευστικές μου αναζητήσεις ή κάτι που να θυμίζει σοκολάτα, η φωτεινή ένδειξη «έκτακτη είδηση» αναβόσβησε στην οθόνη της τηλεόρασης. Ένας κατάλευκος παρουσιαστής, δείγμα ότι δεν πήγε ακόμη διακοπές, μας ενημέρωσε για τα νέα μέτρα της κυβέρνησης.  Από εκείνη την ώρα έχει να κατέβει μπουκιά κάτω.  Δεν ξέρω αν ο κ. Στουρνάρας θα πάρει το βραβείο Νόμπελ, αλλά η δίαιτα Στουρνάρα θα μείνει ανεξίτηλη στη μνήμη μας.

Από το διπλανό διαμέρισμα ακούστηκε ένας μακρόσυρτος ήχος, σαν να πρόκειται για μανιάτικο μοιρολόι. «Συνταξιούχος;», ρώτησα τη σύζυγο που γνωρίζει και καλύτερα τα της περιφέρειας. Όχι, μου απάντησε εκείνη. Ιδιοκτήτης διαμερίσματος...

 
Οι συνταξιούχοι πρέπει να το πήραν απόφαση. Μετά τη συμπάθεια που εξέφρασε για την περίπτωσή τους η καγκελάριος Μέρκελ οι άνθρωποι τρόμαξαν και πήραν τα βουνά. Κρύβονται σε σπηλιές και προσπαθούν να αποκρυπτογραφήσουν το μήνυμα του συντρόφου Στρατούλη που έκανε λόγο για «ανθρωποκτόνες πολιτικές της κυβέρνησης». Είναι και οι φαρμακοποιοί που δεν δίνουν φάρμακα, οπότε το μυαλό τους πήγε και δικαιολογημένα στα χειρότερα...

Έντεκα δισεκατομμύρια και 500 ακόμα εκατομμύρια στην ζυγαριά του Γιάννη Στουρνάρα. Από τη μία τα δισεκατομμύρια και από την άλλη μια χούφτα άνθρωποι. Χίλια ευρώ στον καθένα μας πέφτει ο λογαριασμός. Χίλια ευρώ λιγότερα από πέρυσι. Αυτό εφόσον τα μέτρα είναι και πάλι οριζόντια. Αδυνατώ να πιστέψω και δικαιολογημένα  ότι θα κόψουν τις σπατάλες του δημοσίου. Αυτές θα τις κρατήσουν. Πάντα τις κρατούσαν.

Κι έπειτα, κύριε Στουρνάρα; Τι θα γίνει έπειτα; Θα πάρετε νέα μέτρα για να αναπληρώσετε τα έσοδα που δεν θα συγκεντρώσετε; Διότι είναι βέβαιο ότι και πάλι θα υστερήσουν τα έσοδα του δημοσίου. Όσο περιορίζεται η οικονομική δραστηριότητα τόσο θα μειώνονται τα έσοδα του δημοσίου και τόσο θα αυξάνεται η πίεση για νέα μέτρα.

Αυτά τα ξέρουμε όλοι. Όπως κι ότι το φάρμακο είναι η ανάπτυξη και οι νέες επενδύσεις. Το ερώτημα, λοιπόν, είναι για ποιόν λόγο δεν γίνεται το παραμικρό σε αυτή την κατεύθυνση. Διαβάζοντας κανείς τις προτάσεις του Στουρνάρα που ήταν στον ΙΟΒΕ και βλέποντας σήμερα την πρακτική του υπουργού Στουρνάρα θα νομίσει ότι πρόκειται για δύο διαφορετικά πρόσωπα και με δύο αντίστοιχα διαφορετικές πρακτικές. Ο Στουρνάρας του ΙΟΒΕ μιλούσε για επενδύσεις, ενώ  ο υπουργός Στουρνάρας μιλάει μόνο για περικοπές.

Θα πει κάποιος ότι η πίεση που του ασκείται από τα γεγονότα είναι σημαντική και ως εκ τούτου δεν βρήκε χρόνο να ασχοληθεί με κάτι άλλο, πέρα από τα μέτρα των 11,5 δισεκατομμυρίων ευρώ. Και πιθανότατα να είναι έτσι, να υπάρχουν, δηλαδή, προτεραιότητες. Σε αυτή την περίπτωση περιμένουμε να δούμε τα επόμενα βήματα, τα οποία, όμως, δεν μπορούν να αργήσουν άλλο. Περιμένουμε να δούμε, για παράδειγμα, έναν βομβαρδισμό μέτρων για να αποκατασταθεί η εμπιστοσύνη των επενδυτών στην ελληνική αγορά.  Να κτυπηθεί στη ρίζα της η διαφθορά και να αντιμετωπιστεί η γραφειοκρατία.  Δεν τα έχουμε βγάλει αυτά από το μυαλό μας. Ο ίδιος ο κ. Στουρνάρας τα έλεγε λίγο πριν γίνει υπουργός.

Το σημαντικότερο, όμως, είναι να υπάρξει ένας δίαυλος επικοινωνίας με τον επιχειρηματικό κόσμο. Έτσι ώστε να πειστούν οι επιχειρηματίες ότι πρέπει να κάνουν νέες επενδύσεις. Μόνο με νέες επενδύσεις δημιουργούνται νέες θέσεις εργασίας.  Τον δίαυλο αυτόν μόνο ο κ. Στουρνάρας μπορεί να τον ανοίξει και να τον διατηρήσει, καθώς δεν είναι πολιτικός και δεν φοβάται το πολιτικό κόστος που συνεπάγεται στην Ελλάδα αυτό που θεωρείται απόλυτα φυσιολογικό σε όλο τον υπόλοιπο κόσμο: Να συνομιλεί κανείς με το κεφάλαιο...

Θανάσης Μαυρίδης

thanasis.mavridis@capital.gr

Ευτυχώς που υπάρχει κι ο Αντώνης...

Σοβαρότητα, Ειλικρίνεια, Συνέπεια.
Αντώνης Σαμαράς. Η μόνη ελπίδα για τον τόπο.

Φίλτατε αναγνώστη μπριζολολιγούρη, ανθυποσυνταξιούχε ταλαίπωρε και μισθοπετσοκομμένε πάλαι ποτέ χαχόλε παλαμοκρούστη, υπάρχει ελπίς. Είναι πέραν πάσης αμφιβολίας βέβαιον ότι ευρέθη ο καταλληλότερος των καταλλήλων, ο αποτελεσματικότερος των αποτελεσματικών και – πρωτίστως – ο συνεπέστερος των συνεπών δια να οδηγήσει το έθνος ημών το ανάδελφον σε λιμένα ασφαλή, απάνεμο και ειρηνικόν. Θα βγούμε από το τούνελ σύντροφε. Τώρα, πώς θα βγούμε από τούνελ και θα πιάσουμε λιμάνι, αυτό είναι μια άλλη ιστορία αδελφέ καναλοβαρεμένε τε εγκεφαλοβομβαρδισμένε φορόπληκτε ευρωλιγούρη, η οποία προσωπικώς δε με απασχολεί τεμάχιον, καθόσον έχω απεριόριστη εμπιστοσύνη  στον Αντώνιο το σοβαρό και συνεπή ηγέτη του έθνους. Κάτι θα σκαρφιστεί και θα τα καταφέρει. Τελεία.

Σήμερον ο Αντώνιος αναγκάζεται να λάβει πολλά και σκληρά μέτρα οικονομικής υφής και χαρακτήρος σύντροφε. Είναι αληθές ότι τα μέτρα τούτα είναι σκληρά, πλην όμως είναι αναγκαία και ως εκ τούτου θα τα λάβει ο κόσμος να χαλάσει. Αυτή φίλτατε είναι η ορθή πολιτική στάση του ηγέτη του υπευθύνου, όστις θα παραβλέψει το κόστος το πολιτικό, προκειμένου να φορτώσει – δια το κοινό καλό πάντοτε – το κόστος το οικονομικό και το αβάσταχτο στους ώμους των καταχραστών του δημοσίου χρήματος. Ομιλώ ξεκάθαρα για κάτι παλιολομόγια του κερατά που λαμβάνουν εξακόσια ολόκληρα γιούρος οι παλιοκανάγιες για σύνταξη, τη στιγμή που πληρώνουν τα φάρμακά τους από την τρύπια τσέπη τους, ελέω του εθνοσωτηρίου ΕΟΠΥΥ και του παναχράντου και πανοσίου Ανδρέα και μολαταύτα επιμένουν να ζουν οι αχρείοι που κακό ψόφο να ‘χουνε…

Αυτός είναι ο Αντώνης σύντροφε, συνεπής και υπεύθυνος. Όχι σαν εκείνο το ρεμάλι της κοινωνίας (μου διαφεύγει το όνομά του προς στιγμήν…) που το έπαιζε αντιμνημονιακός μέχρι θανάτου και δήλωνε ανερυθρίαστα και άνευ συνειδήσεως ότι «Δε θα συναινέσει στο λάθος» επειδή ο πρώην εθνοσωτήρας και μεγάλος αδικημένος της ιστορίας Γεώργιος Παπανδρέου του Ανδρέα, ελάμβανε μέτρα 3 – 4 δις γιούρος και θα λείπανε λέει από την αγορά και θα οδηγούμεθα σε ύφεση και μεγαλύτερο χρέος… Εκτός κι αν εκείνος ο ανεκδιήγητος τότε αρχηγός της αντιπολιτεύσεως ούτως ειπείν και τρόπον τινά έσκουζε τοιουτοτρόπως επειδή τα δίς ήτανε τότες 3 με 4 και όχι 13 με 18 που λαμβάνονται σήμερις, οπότε και τα παίρνω όλα πίσω και μακριά από μένα τέτοιοι χαρακτηρισμοί.

Ο Αντώνης είναι γνώστης της επιστήμης της οικονομικής αδελφέ μπαϊλντισμένε και τζατζικολάγνε φορόπληκτε. Ξέρει ότι χωρίς να ληφθούν τα μέτρα, το χρέος δεν πρόκειται ποτέ να μειωθεί. Όχι σαν τον άλλον τον λαοπλάνο ολκής και πολιτικό καραγκιόζη, που τόλμησε από το μέγαρο του Ζάππα να ξεστομίσει την κοτσάνα ότι «θα εξαφανίσει το έλλειμμα σε 18 μήνες». Άλλο πάλι και τούτο. Πώς να εξαφανιστεί ολόκληρο έλλειμμα σε 18 μήνες βρε… (πάλι ξεχνάω το όνομα του παπαρολόγου τούτου, αλλά πού θα μου πάει θα το θυμηθώ) … παλιοψευταράκο; Εδώ έχουνε περάσει κοντά σαράντα χρόνια και δε μπορέσαμε να εξαφανίσουμε τους Τραγάκηδες και τους Πολύδωρες, θα τα καταφέρουμε με το έλλειμμα; Μπα σε καλό σου, μ’ έκανες και γέλασα το δύστυχή. Να ήτανε περίσσευμα, μάλιστα. Να σε πιστέψω. Όχι σε 18 μήνες, αλλά σε 18 μέρες να μου έλεγες ότι μπορείς να το εξαφανίσεις, να το παίξω και στοίχημα. Αλλά έλλειμμα; Τελικά μόνο ο Αντώνης είναι σοβαρός και υπέυθυνος. Μεγάλη τύχη για τον τόπο που τον έχουμε.

Επίσης πρέπει να αναγνωρισθεί από εχθρούς και φίλους ότι ο Αντώνης είναι ανθρωπος βολικός και συνεργάσιμος. Μπορεί να βγάλει άκρη με τους επιδόξους εθνοσωτήρες δανειστές ημών, τους αγίους τουτούς νοματαίους, που ο Θεός τους έστειλε και θα μας ξανασώσουν (όσοι απομείναμε τέλος πάντων). Ξέρει το καλό της πατρίδος και δουλεύει γι’ αυτό. Ξέρει να κάνει μια υπόκλιση της προκοπής ρε παιδί μου. Όταν είναι να σκύψει, σκύβει.
Όχι σαν εκείνο τον τυχάρπαστο τον μάγκα τον ανέξοδο, που του λέγανε ένα χαρτί να υπογράψει, κι εκείνος είχε μουλαρώσει και είχε ζαλίσει την ανθρωπότητα με τα ναζάκια του… Και «δε θέλω», και «καλέ, δε με πιστεύετε;» και «είμαστε μεγάλοι ανθρώποι, τι τις θέλετε τις υπογραφές;» και κάθε βράδυ στα κανάλια, να μάθουμε αν θα υπογράψει ο (πώς τον λέγανε ρε γαμώτο, δε θυμάμαι…) αντιδραστικός αυτός, την επιστολή της υποταγής στην Άνγκελα Κυρίου, την οποία απέστειλε ο ίδιος για να μας σώσει.

Είναι σημαντικό να αναφερθεί ότι ο Αντώνης δεν είναι λαϊκιστής. Είναι βασικό αυτό που σου λέω σύντροφε Πορτοσαλτόπληκτε. Χρειάστηκε 11,5 δις, υπολόγισε 13 και θα πάρει 18 για να έχει αέρα, για όταν θα σκάσει μύτη η ευλογημένη τρόικα να δει τι έχει μαζέψει στο σακούλι. Από ποιους; Από εσένα ρε τιποτένιε που με κοιτάς περίεργα λες και θα μπορούσε να τα πάρει από κανέναν άλλο. Εσύ δε τα δίνεις τόσο καιρό; Εσύ θα συνεχίσεις, καθόσον το μονδέλο δουλέυει τοιουτοτρόπως ρολόι και γιατί να το χαλάσουμε; Άμα δε σου άρεσε ο Αντώνης, να ψήφιζες τον άλλον (πώς τον λένε, θα σκάσω άμα δε τον θυμηθώ) που σου υποσχότανε ο ψηφολιγούρης ο τυχάρπαστος ότι θα έβρισκε – άμα γινότανε πρωθυπουργός – 18 δις (κοίτα σύμπτωση σύντροφε) από περιστολή σπατάλης του κράτους. Γιατί δεν ψήφιζες εκείνον να δεις τη γλύκα; Ευτυχώς λοιπόν που ψήφισες Αντώνη, να έχουμε έναν ηγέτη σοβαρό και πρωτίστως με συνέπεια λόγων και έργων. Εύγε μας.

Ένα σπουδαίο προσόν του Αντώνη φίλτατε, είναι ότι δεν είναι απλά διορατικός, αλλά και επεμβατικός στο μέλλον το ίδιο σύντροφε. Δεν είναι σαν τον Αρνιακό που σου λέει ότι αύριο το βράδυ, εκεί που κάθεσαι στη βεράντα σου θα ρίξει παπάδες, οπότε εσύ πας και κατεβάζεις την τέντα. Όχι αδελφέ, το έχει εξελίξει το ζήτημα κατά πολύ. Δεν προβλέπει απλά το κλίμα ο Αντώνης, αλλά το διαμορφώνει όπως θέλει εκείνος. Πήγε στο Βερολίνο τις προάλλες και μέσα σε λίγες ώρες άλλαξε – λέει – το κλίμα! Αλήθεια, όπως στο γράφω. Γύρισε στην Αθήνα και έφερε Βερολινέζο αέρα. Εκεί που καιγόμασταν με καύσωνα βέρο ελληνικό και παραδοσιακό, έφερε γερμανικό αέρα και έριξε τη θερμοκρασία δέκα βαθμούς, από εκείνους του Κελσίου σύντροφε. Εγώ, να πω την αμαρτία μου, κατέβασα τα χειμωνιάτικα χθες βράδυ. Τον φοβήθηκε το μάτι μου αδελφέ. Και πώς να μην τον φοβηθεί το όμμα το ανυποψίαστον, καθόσον πήγε, ζήτησε αέρα να αναπνεύσουμε και ευθύς έπιασε Βαρδάρης και Μαΐστρος και έπεσε η θερμοκρασία μονομιάς; Μπορεί ένας κούκος να μη φέρνει την άνοιξη σύντροφε, όμως ένας Αντώνης αρκεί για να διώξει το καλοκαίρι, νομίζω;

Δε θα σε κουράσω περισσότερο σύντροφε Αντωνοβαρεμένε πλην ακόμα εν ζωή ζαβλακωμένε ψηφοφόρε ταλαίπωρε. Ξέρω ότι έχεις ανακουφιστεί που ο Αντώνης έχει πλέον στα χέρια του «τη δύναμη ενός έθνους» για να αλλάξει την τύχη της χώρας ημών της δύσμοιρης και έχεις την πεποίθηση ότι θα τη βγάλουμε καθαρή. Μπορεί τα μέτρα να είναι επώδυνα, πλην όμως γνωρίζεις ότι είναι αναγκαία και ως εκ τούτου θα κάτσεις να στα πάρουν, όπως πάντα άλλωστε. Το μόνο που δε θέλω να πιστέψω είναι αυτό που – μάλλον εν τη ρύμη του λόγου του - είπε ο Αντώνιος, ότι δηλαδή, τα μέτρα αυτά θα είναι τα τελευταία, καθόσον σκιάζομαι τεμάχιον, δεδομένου ότι τα μέτρα τα τελευταία στα παίρνουν άπαξ και κατόπιν του μοιραίου, αν με εννοείς σύντροφε.

Καταλήγοντας λοιπόν με την παρόλα ταύτη, θέλω να καταγγείλω μετά βδελυγμίας όλους, όσοι κατηγορούν τον Έλληνα ως πρόβατο που κάνει ΜΠΕΕΕ! Διαφωνώ καθέτως και τους λέγω ότι ο Έλληνας είναι ΒΟΪΔΙ και κάνει ΜΟΥΟΥΟΥ!



grobok   απο capital

H σκυταλοδρομία του αίσχους ...

30 χρόνια το ίδιο παραμύθι.
Πρώτα ξεκινά ένα πρόβλημα , βολεύονται όλοι οι ημέτεροι και μετά ο αγουροξυπνημένος υπουργός η πρωθυπουργός - ανάλογα την περίσταση - βγαίνει και κάνει "βαρυσήμαντες δηλώσεις" του στυλ "ως εδω",μαχαίρι στο κόκαλο","επανεξεταση απο μηδενική βάση" και όλα αυτά τα πιασάρικα πυροτεχνήματα.
Αμέσως μετά τη σκυτάλη παραλαμβάνουν οι "δημοσιογράφοι" της αυλής οι οποίοι με βαθυστόχαστα αρθρα προσπαθούν να μας αποδείξουν ότι μετά το θεό έπεταο ο...πρωθυπουργός η ο υπουργός κτλ...
Τρίτοι στη σκυταλοδρομία έρχονται οι...παπαγάλοι του συστήματος οι οποίοι αναλαμβάνουν να προωθήσουν αυτά τα δημοσιεύματα σε φίλους γνωστούς αγνώστους κτλ μην τυχόν και μείνει κανένας που να μη μάθει για το μεγαλείο της πρωθυπουργάρας μας...
Τελευταίοι και καταιδρωμένοι στη σκυταλοδρομία του αίσχους οι πιστοί υποτακτικοί που αναλαμβάνουν τη "βρώμικη" δουλειά.Να ειρωνευτούν να βρίσουν να χλευάσουν όποιονδήποτε αναιδέστατο τολμήσει και αμφισβητήσει το μεγαλείο του υπουργού πρωθυπουργού κτλ...
30 χρόνια το ίδιο παραμύθι...δεν το βαρεθήκατε ;;;

daidalos10

Έχω αναδιαπραγματευτεί άσχημα…

Σύντροφε δε νιώθω και πολύ καλά τελευταία. Έχω μια αναδιαπραγματοσούρα που με πάει αίμα εσχάτως σε βαθμό κακουργηματικό και βάλε. Η γυναίκα μου λέει ότι με πειράξανε κάτι σαρδέλες που έφαγα προχθές και το μάτι τους ήτανε θολό σαν τη γυαλούμπα του Πάγκαλου όταν σκύβει πάνω από την αστακομακαρονάδα που αχνίζει καυτή και ζόρικη, αλλά όχι τόσο ώστε να μπορέσει να της αντισταθεί ο λιγούρης, ο ευρωλιγούρης, ο κανάγιας. Όμως σύντροφε διακοπεύοντα στα εξωτικά Πατήσια με τις απέραντες τις αμμουδιές και τα γαλαζοπράσινα νερά, μάλλον τζάμπα το κατηγόρησε η μανδάμ το δύστυχο το θαλασσινό το αθώον δια τας εντερικάς ημών ανωμαλίας και τα λοιπά έντονα συμπτώματα ναυτίας που με καταβάλλουν ανελεήτως τα μπαγάσικα. Αθώα η σαρδέλα σύντροφε…

Εν μέσω θέρους αδελφέ μπιφτεκοστερημένε τα γερόντια κλατάρουνε άσχημα. Ιδρώνουνε, ξεϊδρώνουνε και αρπάζουνε και πούντες. Κι άμα κάνουνε και πυρετό είναι βουρ για το νοσοκομείο. Έτσι την πάτησε και ο μπάρμπα Γιώργος που λες αδελφέ Πρετεντερόπληκτε και πήγε σούμπιτος δια την αναρρωτικήν την κλίνη μπας και τη σκαπουλάρει τη λοίμωξη του κάτω – λέει – αναπνευστικού. Ωραίες διακοπές θα περάσουμε είπαμε μιας και θα δούμε και άλλα μέρη. Κάθε χρόνο το καλοκαίρι Πατήσια – Πατήσια, ωραία δε λέω, αλλά καλό θα ήτο να επισκεφθούμε και κανένα νέο μέρος να αλλάξει εικόνα και το καταταλαιπωρημένο ημών όμμα το βαριεστημένο.
Τελικώς καταλήξαμε Γουδή, που κι εκεί οι θάλασσες είναι περίπου ίδιες με τα Πατήσια και δεν άξιζε τον κόπο η ταλαιπωρία. Σαν να φύγεις από Πάρο και να πας Μύκονο ένα πράγμα. Άσπρα σπίτια, μπλε παράθυρα και ανεμόμυλος στο λιμάνι. Φωτοτυπία και ξεπατικούρα, χωρίς Κούγια και Καίσαρη στα στενά να περιφέρονται για μια φωτό της προκοπής στο ΟΚ (Επεξηγηματικά: «Όλοι Καραγκιόζηδες» για να μην έχομε αυταπάτες ότι πάνε Όλα Καλά σύντροφε).

Για να μη στα πολυλογώ αδελφέ μνημονιοθρεμμένε, μόλις βρήκε κρεβατούμπα ο ασθενής ο Έλλην, καθόσον ο Άγγλος ο ασθενής περνάει ζάχαρη όπως πιστοποιήθηκε δεόντως από την εξόχως καλλιτεχνικήν προβολήν του βρετανικού συστήματος υγείας από την τελετή έναρξης των Αγγλικών πλέον – κατά τον αρτίως κατηρτισμένο ιστορικώς Ζαγκ Wrong (κλεμμένο είναι σύντροφε, αλλά μου άρεσε και το ‘γραψα) – Ολυμπιακών Αγώνων, αρχίσανε οι αναδιαπραγματεύσεις. Τι θα πει «αναδιαπραγμάτευση» στο νοσοκομείο του Έλληνος; Απλά τα πράγματα σύντροφε. Θα πει, ότι θα καθίσεις με την προϊσταμένη αδελφή να συζητήσεις εκτενώς και εμπεριστατωμένως γιατί χρειάζεσαι εσύ περισσότερο από τον ασθενή του κάτω ορόφου που είναι στη Β΄ χειρουργική τη μία και μόνη ορφανή μαξιλαροθήκη. Βέβαια, αν η διαπραγματευτική σου ικανότητα είναι τέτοια ώστε να καταφέρεις και να αποσπάσεις την εθνοσωτηρία μία και μόνη μαξιλαροθήκη, έχεις αυτομάτως απεμπολήσει κάθε δικαίωμα δια λήψη χειροπετσετών, καθόσον και το αυτόν είδος τείνει προς εξαφάνισιν, γι’ αυτό καλό θα ήτο να έχεις θέσει εξαρχής προτεραιότητες. Τυχερός επίσης θα είσαι αν τα φάρμακα που παίρνεις υπάρχουν στην φαρμακαποθήκη του νοσηλευτικού ιδρύματος, διαφορετικά την έχεις πατήσει άσχημα, εξόν κι αν είναι εύκαιρη η θειά σου από το Αϊβαλί που ξέρει ζόρικο ξεμάτιασμα και ματζούνια επιπέδου NOVARTIS. Προς ενημέρωσιν των υγειών συντρόφων που έχουν καιρό να επισκεφθούν δημόσιο θεραπευτήριο, μην υποπέσετε στο ολέθριο σφάλμα της αναζητήσεως φαρμακευτικής γάζας, καθόσον θα σας πάρουν στο ψιλό άπαντες και σύμπαν το νοσηλευτικό και λοιπό ιατρικό προσωπικό. Ας έχεις μαζί σου σύντροφε μια εφημερίδα κυριακάτική κατά προτίμησιν για να σου φτουρήσει και προς Θεού, όχι Αυριανή, Βραδυνή και Ελεύθερη Ώρα γιατί ξεβάφουν άσχημα. Θα την κάνεις τη δουλειά σου τοιουτοτρόπως, καθότι τα πρωτοσέλιδα είναι άκρως αιμοστατικά, μιας και η ανάγνωσίν των αρκεί για να σου κοπεί το αίμα με τη μία, μη σου πω και διαπαντός. Μέθοδος δοκιμασμένη και καρατσεκαρισμένη ιατρικώς και μικροβιολογικώς.

Το κακό με τα νοσοκομεία σύντροφε χαπακωμένε και σουβλακοστερημένε πάλαι ποτέ χαχόλε οπαδέ του Κίμωνα του Κουλούρη, είναι ότι έχουνε μέσα στα δωμάτια απαραιτήτως αποβλακωμενομηχανές, ήτοι και ελληνιστί televisions και με το συμπάθειο κιόλας για την έκφραση και αν σηκώνει ban η χρήση του όρου, το δέχομαι αδιαμαρτυρήτως. Έτσι λοιπόν και πάνω ακριβώς από την κλίνη την αναρρωτική του ασθενούς του μπάρμπα – Γιώργου του ταλαίπωρου, παίζει επί 18ώρου και πλέον ανελέητα το μέσο της ενημέρωσης (πετάω πού και πού κανένα χωρατό για να ελαφρύνω το βαρύ κι ασήκωτο το κλίμα) σε σημείο που μετά την παρέλευση του τριημέρου στην έκθεσή σου στο μέσο, να είσαι ένα σκαλί μετά από αυτό που η επιστήμη ορίζει «τυπικό δείγμα ζόμπι». Κλασική μεταζομπιακή κατάσταση, κατά την οποία ο ευρισκόμενος εις την αυτήν εγκεφαλικήν θολούρα να νομίζει ότι ο Φώτης ο Κουβέλης είναι αριστερός βαρβάτος, ο Βαγγέλης ο Βενιζέλος επαναστάτης σοσιαλιστής και ο Αντώνιος ο Σαμαράς, μέγας αναδιαπραγματευτής. Ταμάμ… (Μου ‘χει μείνει από τη Σιλά. Μεγάλη ανακατώστρα η τύπισσα και με την ευκαιρία να σας ενημερώσω ότι όλοι οι Τούρκοι έχουν μερτσεντέ και μονοκατοικίες 200 τ.μ. μίνιμουμ).

Τη στιγμή λοιπόν που έσκιζα με χειρουργική ακρίβεια τη σελίδα με τα κοινωνικά για να σκουπίσω την τσίμπλα από το καταπονημένο όμμα του ασθενούς (προσεκτικά και από την πίσω μεριά, μην πέσει το μάτι του κακομοίρη στις κηδείες και του ΄ρθει ο ταμπλάς πριν της ώρας του, του δόλιου…) διαβάζω στο έντυπο ότι ο εθνοπατήρ ημών πρόεδρος και διευθύνων σύμβουλος της Πειραιώς θα αγοράσει – λέει – το υγιές τμήμα της ΑΤΕ. Σοκαρίστηκα ο αιφνιδιασθείς αναγνώστης σύντροφε. Δεν είχα ιδέα ότι η ΑΤΕ είχε και υγιές τμήμα. Μπράβο είπα μέσα μου, καλές δουλειές στον πρόεδρο με τα ικανά κεφαλαιακά διαθέσιμα και τα περίπου ισόποσα προσωπικά και λοιπά οικογενειακά δάνεια που έχει λάβει από το δικό του το μαγαζί το κιμπάρικο (αλήθεια τι κάνει ο Λαυρέντης, όχι ο Μαχαιρίτσας, ο άλλος;), όμως καπάκι με χάλασε το επόμενο διευκρινιστικό μονόστηλο, που έλεγε ότι το ρημάδι το υγιές τμήμα της ΑΤΕ, πάει σετ με περίπου 7 δις ευρώ τρύπα μαύρη και άραχλη, καθόσον τόση είναι η διαφορά του ενεργητικού (που ειρήσθω εν παρόδω είναι το καλό το πράγμα Ευάγγελε, πρώην Υπ. Οικ.) από το παθητικό (αυτό είμαι σίγουρος ότι το έχεις πιάσει αμέσως και δε θα μπω στον κόπο να σου πω ότι είναι το κακό).

Και επειδή υποπτεύομαι με υποψία σοβαρή αδελφέ αγωνιούντα εν αναμονή της ανακεφαλαιοποίησης των τραπεζών ότι τα 7 δις γιούρος πάλι εμείς θα τα πληρώσουμε, μήπως να κόβαμε από κει 500 ρημάδια ψωρογιούρος να πάρει γάζες και χειροπετσέτες το νοσοκομείο που νοσηλεύεται ο κακομοίρης ο μπαρμπα – Γιώργος, μη και κολλήσει κανέναν πυρετό κίτρινο, καθώς μία το μέσο όλη μέρα μπούρου – μπούρου, μία τα επιθέματα από τις φυλλάδες, έναν κιτρινισμό θα του επιφέρουν, στα σίγουρα. Όπως και να ‘χει σύντροφε, μ’ όλα αυτά που ζω…

…έχω αναδιαπραγματευτεί άσχημα…

Όσα λεφτά κι αν δώσουν οι Βρετανοί, δε θα γίνουν ποτέ Ελλάδα

Όσα λεφτά κι αν δώσουν οι Βρετανοί, δε θα γίνουν ποτέ Ελλάδα



Η τελετή έναρξης των Ολυμπιακών του Λονδίνου έδειξε … το μεγαλείο του Ελληνικού Πολιτισμού

Τελικά, κάθε χώρα έχει και τον πολιτισμό που της αξίζει. Και οι Βρετανοί έχουν το δικό τους πολιτισμό, αυτόν… που τους αξίζει.

Δε γινόμαστε δηκτικοί, δεν κοροϊδεύουμε κανέναν, ούτε πουλάμε πατριωτισμό και εθνικοφροσύνη, αλλά η Τελετή Έναρξης των Ολυμπιακών Αγώνων που είδαμε από το Λονδίνο, και που είδαν πάνω από ένα δις κόσμος σε όλο τον πλανήτη, μοιάζει με κακόγουστη γιορτούλα μπροστά στο ελληνικό πανηγύρι του 2004. Μπροστά στο μεγαλείο και την έξαρση του πολιτισμού, όχι μόνο του ελληνικού αλλά του πανανθρώπινου που δε χωρά σε σύνορα και δε μπαίνει σε καλούπια.

Είχαμε την ελπίδα ότι η Βρετανία θα μπορούσε να αγγίξει έστω και στο 1% το υπερθέαμα που είδαμε πριν 8 χρόνια ή τουλάχιστον το κινεζικό θέαμα, την έξαρση του τεράστιου κινεζικού πολιτισμού. Όταν όμως ,μάθαμε ότι την τελετή έναρξης θα αναλάμβανε ένας σκηνοθέτης χολυγουντιανών ταινιών με ολίγη αγγλική… πινελιά, όπως ο Ντάνι Μπόιλ, τελικά δεν περιμέναμε και πολλά περισσότερα.

Το είδαμε στο βρετανικό πανηγύρι που περισσότερο θύμιζε Γιουροβίζιον;

1. Καταλάβαμε γιατί οι Βρετανοί είναι τόσο στρυφνοί όπως είναι. Και δε φταίει που βρέχει συνέχεια. Φταίει που δεν έχουν πολιτισμό, ρίζες που να στηρίζουν το κράτος τους, να δίνουν ταυτότητα στους πολίτες του. Δεν έχουν αυτή τη λάμψη του παρελθόντος, την επίκληση του προγόνου και των κατορθωμάτων του, τον φωτεινό ήλιο ενός πολιτισμού που έλαμψε σε όλο τον κόσμο. Δυστυχώς γι’ αυτούς οι Βρετανοί δεν είναι Αιγύπτιοι, Κινέζοι και φυσικά δεν είναι Έλληνες.

2. Καταλάβαμε γιατί δε μας επιστρέφουν τα Μάρμαρα του Παρθενώνα. Γιατί αν το κάνουν θα πρέπει να επιστρέψουν και τα υπόλοιπα κλεμμένα από όλους τους πολιτισμούς του κόσμου. Και με τι θα γεμίσουν τα Μουσεία τους; Με τα… στριγκάκια του Ελτον Τζον ή τα εσώρουχα της Βικτώρια Μπέκαμπ που φορά και ο Ντέϊβιντ; Και προσοχή, δεν είμαστε ρατσιστές, αυτά παρουσίασαν οι άνθρωποι ως πολιτισμό.

3. Στην Αθήνα, όχι μόνο οι Έλληνες, αλλά δισεκατομμύρια άνθρωποι σε όλο τον κόσμο είδαν να στήνεται μια γιορτή από μια μικρούλα χώρα με τεράστιο πολιτισμό. Επομένως, το πεδίο της δόξης ήταν λαμπρό. Δε χρειάζονταν λέιζερ, φωτορυθμικά ή άλλα χολυγουντιανής έμπνευσης κόλπα. Η Ελλάδα παρουσίασε τον πολιτισμό της, από την αρχαιότητα μέχρι σήμερα. Και μπορεί να μην είμαστε περήφανοι για τα σημερινά πολιτιστικά επιτεύγματα, αλλά τουλάχιστον έχουμε πίσω μας έναν πολιτισμό ανυπέρβλητο.

4. Στην Αθήνα όλος ο πλανήτης είδε να περνά από μπροστά του η ιστορία του κόσμου. Εννοιες όπως ειρήνη, φιλοσοφία, μαθηματικά, σοφιστές, ολυμπισμός, αθλητισμός είναι ελληνικές κι έγιναν παγκόσμιες. Αυτά είδε όλος ο κόσμος.

5. Στο Λονδίνο ο… πολιτισμός που παρήλασε ήταν ο μίστερ Μπιν, ο Τζέιμς Μποντ, η Βασίλισσα Ελισάβετ, ο Πίτερ Παν, η Μαίρη Πόπινς, ο Ντέιβιντ Μπάουι , το σύστημα υγείας της Αγγλίας, ένα… μίνι κούπερ, ο Ερικ Κλάπτον, οι Ρόλινγκ Στόουνς, οι Μπιτλς, κάτι πρόβατα που έβοσκαν στη βρετανική ύπαιθρο. Δηλαδή από το αρχαίο κάλλος της Ελλάδας, και τον εντυπωσιακό κινεζικό πολιτισμό, φτάσαμε να αναγάγουμε σε παγκόσμιο πολιτιστικό πρότυπο τον… Ντέιβιντ Μπέκαμπ που ήρθε με ταχύπλοο για να ανάψει την ολυμπιακή φλόγα.

6. Όλα τα παραπάνω τα είδαμε γιατί ακριβώς η Βρετανία δεν έχει πολιτισμό. Τι να παρουσίαζε δηλαδή; Τις αποικίες της που κρατούσε επί αιώνες με αίμα; Ή το αποτυχημένο πολυπολιτισμικό μοντέλο που προσπαθούν να περάσουν οι Βρετανοί αλλά στο βάθος είναι πιο ρατσιστές και πιο εθνικιστές από όλους τους υπόλοιπους; Τι να παρουσιάσει; Τα μουσεία που είναι γεμάτα με κλεμμένους θησαυρούς άλλων λαών. Και κυρίως της Ελλάδας; Ο Λόρδος Ελγιν κάτι θα ξέρει καλύτερα. Οι κακόμοιροι οι Βρετανοί το μόνο που έχουν να παρουσιάσουν είναι 100 άντε 200 χρόνια πολιτισμού, δηλαδή τίποτε. Μόνο λίγος Σέξπιρ του έχει μείνει αλλά πόσο να αντέξει κι αυτός το βάρος της… μεγάλης βρετανικής αυτοκρατορίας;

7. Η σύγκριση επίσης δείχνει και κάτι άλλο πιο ουσιαστικό. Ότι έχουμε να κάνουμε με τη μεγάλη ήττα του mega καπιταλισμού, του δυτικού μοντέλου ζωής όπως το ζουν οι Αγγλοσάξονες, μπροστά στο μεγαλείο και το πνεύμα ενός πραγματικού πολιτισμού που ακόμη και σήμερα είναι η βάση για ότι καλό δημιουργείται.

Σε καμιά περίπτωση όλα όσα γράψαμε και θα μπορούσαμε να γράφουμε για ώρες, δεν μπορούν να εκληφθούν απλά ως ένα εθνικιστικό παραλήρημα και ως μια προσπάθεια να ξεχάσουμε ότι η Ελλάδα τα τελευταία χρόνια δεν έχει να επιδείξει μεγάλα επιτεύγματα του πολιτισμού. Δυστυχώς, ο καπιταλιστικός τρόπος ζωής, η ευμάρεια του καναπέ, η έλλειψη παιδείας, το εκπαιδευτικό σύστημα που είναι υπό κατάρρευση και φυσικά η οικονομική κρίση δεν αφήνουν πολλά περιθώρια για να συνεχίσει η Ελλάδα μια παράδοση που ξεκινά από τα αρχαία χρόνια, φτάνει στα επιτεύγματα του Βυζαντινού Πολιτισμού και έρχεται μέχρι τις τελευταίες αναλαμπές με τους μεγάλους μας ποιητές, τον Ελύτη, τον Σεφέρη, τον Ρίτσο ή ακόμη τον Χατζηδάκη, τον Θεοδωράκη, τον Χατζηδάκι κ.λπ.

Αυτά, όμως, είναι μια άλλη ιστορία. Αυτό που έχει σήμερα σημασία είναι ότι η Τελετή Έναρξης στο Λονδίνο θα ξεχαστεί το πολύ σε 10-15 ημέρες. Η τελετή έναρξης στην Αθήνα θα μείνει για πάντα χαραγμένη στη μνήμη όλων μας. Διότι αν βγάλουμε κάποιες παραφωνίες δικές μας (Βίσση, Ρουβάς, κάτι ντατσούν με καρπούζια) αυτό που θα μείνει είναι η παρέλαση του ελληνικού πολιτισμού, του παγκόσμιου πολιτισμού.

Αυτό δεν εξαγοράζεται με κανένα δάνειο, κανένα Μνημόνιο, καμιά τρόικα. Το πολιτισμό κάθε χώρας κανείς δε μπορεί να τον οικειοποιηθεί. Όσα λεφτά κι αν δώσουν οι Βρετανοί, με τον Μπέκαμπ και τον 007, δε θα γίνουν ποτέ Ελλάδα.

Αριστερός Ψάλτης

Η καλύτερη τελετή έναρξης όλων των εποχών.

Η καλύτερη τελετή έναρξης όλων των εποχών.

Πολύ πετυχημένη ήταν η τελετή έναρξης των Ολυμπιακών Αγώνων του Λονδίνου, αφού έδειξε με τον καλύτερο τρόπο την παρακμή της Μεγάλης Βρετανίας και της ανθρωπότητας, σε αντίθεση με την τελετή έναρξης των Ολυμπιακών Αγώνων της Αθήνας που σε έκανε να πιστεύεις πως η Ελλάδα διαπρέπει ενώ ήταν ήδη με το ένα πόδι στον τάφο.

Ένα από τα ωραιότερα σημεία της τελετής έναρξης ήταν η Βιομηχανική Επανάσταση αλλά είδαμε μόνο τους δυστυχισμένους εργάτες και όχι τους χαρούμενους βιομήχανους που έκαναν την επανάσταση.

Οι σκηνές με τον χάλυβα ήταν συγκλονιστικές και ο σκηνοθέτης τις αφιέρωσε στους απεργούς της Χαλυβουργίας που -βλέποντάς την τελετή έναρξης- θα συνειδητοποίησαν πως ζουν στον 19ο αιώνα.

Πολύ ωραίες και αισιόδοξες ήταν και οι ατελείωτες σκηνές με το Σύστημα Υγείας της Μεγάλης Βρετανίας, αφού το νοσοκομείο είναι πια το μόνο μέρος που μπορεί να βρει λίγη γαλήνη ο σύγχρονος άνθρωπος. Πριν τα τινάξει.

Ευρηματικό ήταν το βίντεο με τον Τζέιμς Μποντ και την βασίλισσα Ελισάβετ που θα ήταν πολύ ταιριαστό ζευγάρι αν χρησιμοποιούσαν τον Σον Κόνερι που έχει την ίδια ηλικία με τη βασίλισσα, ώστε να μην βγαίνει η Ελισάβετ τεκνατζού.

Πάντως, πρέπει οι Βρετανοί να διατηρήσουν οπωσδήποτε τον θεσμό του βασιλιά γιατί, αν τον καταργήσουν, θα συνειδητοποιήσουν πως η Βρετανία δεν υπάρχει εδώ και δεκαετίες.

Στην τελετή έναρξης των Ολυμπιακών Αγώνων του Λονδίνου κυριάρχησε η ποπ και ροκ μουσική των βρετανικών συγκροτημάτων, που τα αποθεώσαμε όλοι αλλά, όταν μεγαλώσαμε λίγο, καταλάβαμε πως αυτή η μουσική ήταν εντελώς για τον πούτσο και δεν υπήρχε περίπτωση να ακούσουμε ποτέ αυτά τα ξενέρωτα κωλοτράγουδα αν δεν μας έκαναν πλύση εγκεφάλου από το πρωί μέχρι το βράδυ και δεν ήμασταν ξενομανείς επειδή ντρεπόμασταν που είμαστε Έλληνες ραγιάδες.

Μετά την παρέλαση των αθλητών, του Ντέιβιντ Μπέκαμ και διάφορων άλλων θλιβερών προσωπικοτήτων, η τελετή έναρξης τελείωσε με τον Πολ Μακ Κάρτνεϊ να τραγουδάει το «Hey Jude, είμαι 70 χρονών, κάνω μπότοξ και βάφω τα μαλλιά μου».
πιτσιρικος