{[['
']]}
']]}Από μικρός είχα το εξής πρόβλημα: δικαιολογούσα τους πάντες και τα πάντα.
Το μέγεθος της ανοχής μου είναι μεγάλο, όχι απαραίτητα στην πρώτη σκέψη, ούτε στην πρώτη αντίδραση, αλλά μετά από λίγο πάντα ψάχνω να βρω τί είναι πραγματικά λάθος και πώς θα μπορούσα να μην δώ την άσχημη πλευρά αυτής της εικόνας που με ενοχλεί.
Έχω, λοιπόν, φίλους Χρυσαυγίτες και θα σας πώ δύο κουβέντες για αυτούς.
Πάμε στον... ας πούμε ότι τον λένε Γιάννη.
Παιδί επαγγελματία στρατιωτικού, που πολέμησε κατά την διάρκεια της εισβολής των Τούρκων στην Κύπρο και η ιστορία λέει ότι αποστρατεύθηκε ατιμωτικά από το στράτευμα επειδή παράκουσε τις εντολές των ανωτέρων και κάθησε με μερικούς άλλους ήρωες και πολέμησε ενώ τους έλεγαν να υποχωρήσουν.
Φανταστείτε τώρα ένα σπίτι, όπου ο πατέρας, ένας άνθρωπος που διακινδύνευσε την ζωή του για να πολεμήσει για την πατρίδα -μη υποχωρώντας στον εχθρό, και όπου έρχεται μετά αυτή η πατρίδα και του λέει «Φύγε από το στράτευμα γιατί παράκουσες τις εντολές μας»!
Τί συναισθήματα να έχει αυτός ο άνθρωπος;
Τί να νιώσει για την μεταπολίτευση που πήρε τον ηρωισμό του και τον ξεφτίλισε;
Και πείτε μου τώρα, ο γιός του, ένα μικρό παιδί που μεγάλωσε λατρεύοντας φυσικά τον πατέρα του -όπως κάθε αγόρι-, πώς δεν θα κατέληγε «στρατόκαυλος» και υποστηρικτής της «Επαναστάσεως»;
Κι όμως, αυτό το παιδί ήταν ένας από τους καλύτερους εφηβικούς φίλους μου, και αν και δεν επεδίωκα τις πολιτικές συζητήσεις μαζί του -γνωρίζοντας ότι δεν μπορούμε να συμφωνήσουμε- από την άλλη και περνούσαμε καλά και ήμασταν πραγματικοί φίλοι.
Τον έχω χάσει τον φίλο μου τα τελευταία χρόνια, αλλά, όντας από τους λίγους αγοραστές του «Στόχου» εκείνη την εποχή, δεν μπορώ να φανταστώ ότι ψηφίζει κάτι λιγότερο από Χρυσή Αυγή την σήμερον ημέρα.
Χρυσαυγίτης, λοιπόν; -Ναι.
Καλό παιδί; -Χίλιες φορές ναι.
Ή, έχω τον άλλον τον φίλο, ας πούμε ότι τον λένε Παύλο.
Περίεργη περίπτωση καθώς έχει ψηφίσει ΠΑΣΟΚ (για πολλά χρόνια), ΣΥΝΑΣΠΙΣΜΟ, και τον τελευταίο χρόνο είναι Χρυσαυγίτης και με την βούλα.
Καλό παιδί και αυτός. Του αρέσει να διαβάζει και να ασχολείται με την στρατιωτική ιστορία -μοιραζόμαστε αυτή την αγάπη- και παίζει συνεχώς πολεμικά παιχνίδια στον Η/Υ.
Καλός επαγγελματίας σε επάγγελμα που δεν φαντάζεσαι (έχει να κάνει με γυναίκες), είναι πλέον ο κλασικός συμπολίτης μας που θέλει «να ξεβρωμίσει ο τόπος».
Περιττό να πώ ότι αν και σέβεται πάρα πολύ την γνώμη μου -ίσως περισσότερο απ' οποιουδήποτε άλλου γνωστού του- δεν είναι ακόμα σε θέση να καταλάβει αυτά που του εξηγώ, ίσως γιατί ο Ναζισμός τού φαντάζει σωστός μέσα από τις κομψές στολές των Waffen SS, ίσως επειδή επηρεάζεται και αυτός από το γενικότερο κλίμα που απαιτεί «ξεβρώμισμα».
Χρυσαυγίτης, λοιπόν; -Ναι.
Καλό παιδί; -Χίλιες φορές ναι.
Φυσικά, για να λέμε τα σύκα-σύκα και την σκάφη-σκάφη, ο σκοπός αυτού του θέματός μου δεν είναι να πούμε ότι δεν πειράζει να υποστηρίζεις ένα φιλοναζιστικό πολιτικό σχηματισμό, ούτε να απενοχοποιήσουμε τους υποστηρικτές του, αλλά η εξής ουσιώδης λεπτομέρεια: Ότι δεν πρέπει να καταδικάζουμε αυτόματα έναν άνθρωπο για αυτό του το «παράπτωμα» και αν τελικά είναι καλός άνθρωπος, να προσπαθούμε να κρατάμε επαφή μαζί του και να του δίνουμε την άλλη οπτική που την έχει ανάγκη.
Σήμερα μπορεί να είμαστε απέναντι ιδεολογικά, αλλά αυτό δεν σημαίνει ότι πρέπει να είμαστε δια παντός, ούτε ότι πρέπει να βρεθούμε σε έναν εμφύλιο σπαραγμό, αντί να προσπαθούμε χέρι-χέρι για το καλύτερο αυτού που μας ενώνει: για το καλύτερο της κοινής πατρίδας μας.
http://forum.marketzone.gr/default.aspx?g=posts&t=297
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου